Uzaktan Dedi Doktor Şiiri - Yılmaz Tizgöl

Değmedi eli elime, gözü gözüme...
Sesi sesime...
Sadece ruhu değdi ruhuma.
Çok uzaklardan, bir çiğ tanesi gibi...

Çığ tanesi gibi...

Bir tanesi gibi...
Boğazıma takılan bir hıçkırık
bir damla göz yaşı gibi...
Geldi ruhuma değdi...

Bu yetmezmi ?dedi doktor.

Sevmek neydi?
Mümkünmü tarifi?
Ben unuttum, çok oldu kırılalı.
Hep aynı yerden kırıklarım.

Kaynamaz dedi doktor.
Aynı yerden yaralarım.
İflah olmazmış.

Tutmayacaksın dedi ellerini.
Bakmayacaksın, gözlerine.
Duymayacaksın nefesini...

Mümkünmü yaşamak böyle?
Nasıl yaşayacağım?
Bari onuda söyle.

Mümkünmü? sevmek,
Kırmadan, kırılmadan?
Sırt sırta darılmadan?
Sevgiyle sarılmadan?

Mümkün dedi doktor,
Sadece uzaktan.
Uzaktan dedi sadece.
Uzaktan çok uzaktan.
Duymadan, dokunmadan.
Öpmeden, sarılmadan.
Uzaktan dedi doktor,
Bir daha kırılmadan!

Yılmaz Tizgöl

Moskova
18 08 2021