Insanlar huzurlu olmayı seçiyor. Ki huzurlu olmak hakları. O yüzden yanlız ve tek başıma olmaktan gocunmuyorum. Uzaktan mutluluklarını izliyorum insanların. Yakından kendimi . Bir de gökyüzünde ki koyu siyahı ; elim boş değil bir elimde çay bir elimde tesbih . Dünyaya dalmalıydım belki . Dünyayı anlamak yerine dünyaya . Sevmek yerine sevilmeliydim belki. Hiç olduğumuzu bilmek yerine herşey sanmalıydım kendimi. Gökyüzünde mavilik yerine yerde toprak kokusu yerine. Hayatı anlamak yerine dünyayı sevmek mi? Haydi ver bir çay daha yahut kahve. Şekerli olsun amma tadı kalçalı çok olmuş.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla