Uzaktan Şiiri - Yunus Yakup

kırmızı rüyadan
eli incinmiş bir çiçek gibi uzandın
yüreğim işte tam burası rengini bul
kana
üstüme bir sağanak boşal
gözlerim kirpiklerinden kırılsın
sarındığım yalnızlığımı gökyüzü düşün
yıldızlar kondur
hiç bilinmeyenleri içinde saklayan
bir kenarda ağlayan olsun bütün hayallerim
bir parça ekmek kağıttan oyuncaklarıyla
yanı başımda uyusun çocukluğum

işte gizlerimiz kadar uzağız birbirimize
küçük yaralar topluyorsa esrik hayat
sanma ki doğurganlığını unutmuş
seslerimiz içimizde gömülü
olurda bir düşünceden kalkarsak
kuşlar en sevdiğimizdi kanatlarına değdiğimiz
seyredilen uykulu denizler coşuyordu birden
böyle daha nicelerini avuçlarımıza tutuşturduk
şimdi ayrı kalmaya hükümlü

artık bu suskunluğumu tanıyorum
gülmek adına ne varsa yalan
sevişmek adına her şey yalan
çekip gitmek desenli mendiller sallanıyor
nereye baksam gördüğüm sevmenin adı uzaktan