Biliyorum
Aşkın böğründen çıkıp gidildikçe
Daha çok yakınlaşırmış insan kendine
İçten içe yakarmış aşk kimsesizleri
Bu kadar doluyken içime dönük
Kimsesiz değildin senliğim kucaklarken
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla