Bu gece,
yırttım bütün resimleri.
İkiye, üçe, dörde...
Parçalara ayırdım sararmış sevdaları.
Bu gece, ellerim benim değil.
Bu gece ölüm, hiç uzak değil.
Bu gece,
yaktım bütün mektupları.
Alevlerde kayboldu
eski sevgilinin resimleri.
Alevlerde kayboldu göz yaşlarım .
Bu gece, gözlerim benim değil.
Bu gece ölüm, hiç uzak değil.
Tüm geçmişini, bir gecede
yakabilir mi insan ?
Yıllarca yazılmış bir ‘Günlük’ defterini,
bir kibritin insafına
bırakabilir mi
ve de bunu yapınca
ne halde olur, sabaha karşı ?!
Bu gece, aklım benim değil.
Bu gece ölüm, hiç uzak değil.
(02.05.2000 02.30 Seydişehir/KONYA)
Uğur DemircanKayıt Tarihi : 1.4.2001 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!