Uyuşamıyoruz senin İstanbul yanınla

çok hoşgörüsüz ve alacakaranlıksın.
bir yer bulamadan topladığım çiçeklere
baharı gönderiyorsun başka mevsimlere.
İstanbul gibisin, yağmurlu ve karabasansın.

kaldırımsız sokaklarında numarasız bir kapı
içeri beraber girer hep, korkular ve kuşku.
ve anlatılmaz işkence olur kollarındaki uyku
İstanbul gibisin, saklıdır hep sende ayışığı.

belki bugün ağır bir kavga sonrasındayız.
toplamışım yatağı, yorganı çekip gideceğim.
ama sen hep böylesin be güzelim, sevdiceğim.
İstanbul gibisin, kan uyuşmazlığındayız.