Bu hanimefendi inceldigi yerden koparmis kendisini. Ama, O halde bile parcalari bir butunu olusturuyor. Belki de onu cekici kilan sey bu. Parcaliyken butun kalabilmek. Tipki cevremizdeki hersey gibi. Atom gibi, dunyayi olusturan katmanlar gibi, insani olusturan cesit cesit elementlerin bir butunu olusturmasi gibi. Inceldigi yerden koparmayi herkes beceremez. Goze alamaz. Düğüm atar durur. Sonunda kör dügum olur. Kör oldugu icin kendini goremez. Dügum icinde kördugum yasar. Inceldigi yerden kopmak cesaret ister. Hele kopmusken butunluk gostermek huner ister. Bu insan hunerli bir insan.
“Kırıldım, söküldüm, ufalandım; döndüm bitiştim tekrar kendime açsan, kırsan, baksan; bütün yeryüzü, her zerremde. Taş taşıdım, içim kendimden yorgun benim, dilim çok uzun bir yankı. En eskisiyim ben buranın.”
"..Durma, gerçekten ne istiyorsan onu yap. Başka bişey yapma, zamanın çok sınırlı. Yapmak istemediğin şeyler yaparak zaman kaybetmeyi nasıl düşünebilirsin? Bu yaşamak değildir, bu ölümdür...."
Ve ağzım ağzını öptü ise Çünkü için sözle doludur Elim eline değdi ise Çünkü elin yaratılmış işler doğurur Gözlerine baktım ise Ki bakmışımdır Onlar bir denizi sezme derinliğindedir Ve saçlarına Ve boynuna Ve omuzlarına Baktım ise Ki bakmışımdır Onlar bir kuşun uçusunu Sezme derinliğindedir Ey sözlerim benim Onlar ki bana her zaman Bir diriliş verenedir Meselim bitmeyendedir. Bir gün herkes kendisi olsun. Edip Cansever
"Başlangıca düşmeyen / Kendi evini bulamaz/ Unuttum itikadı arşın uykusunda / Aşina olduğun dünya üzüm çekirdeği kadar / Yola akıldan çıkan / Bekliyorum kendime rüzgar olanı"
Konuşan kim? Ses kimin sesi? Nereden geliyor: Evin içinden mi Dışarıdan mı? konuşan kapıdır, susan kapı sözün olmadığı, sözcüklerin doğmadığı kilidi sessizlik olan bir kapı eşiğin hüznünü, çaresizliğini dert edinmiş yokluktan, yoksunluktan yapılmış sırrı içine kapatmış bir kapı + Kapıyı çalmaktan korkuyor musun? - Kapının ruhundan korkuyorum. Ruh kapıdadır Kapı açılmazsa ev yıkılır Ocak söner, dam Uyuyanların üstüne çöker Bu yüzden herkes Kendi kapısının önünü süpürmeli Eşiği misafirlere bırakmalıdır Bunu yalnızca evin kedisi bilir Her gece ruhu Tırmıklamak kolay mı! + Hâlâ kapıda bekliyor musun? - Kapı içime açıldı + Su ister misin? - Çölden geldim. Güneşi kana kana içtim.Yüzumü yıldızlarla yıkadım. Doğumdan öncesini, ölümden sonrasını gördüm. Karşıtların olmadığı, birin bin olduğu Kimselerin uğramadığı bir yerden geldim. Karanlığın eşiğiyim. Bu evin ilk sahibiyim. ... - Peki sen kimsin? + Elim. Senin elin, el kızı, El oglu, Evin içinde olan, Eşikten öteye geçemeyen, İçten içe bildiğin ama İçgörmediğin bir şeyim, Ötekiyim, Berikiyim, Başkasıyım, Elinin kiriyim, Elinin tersiyim, Kolsuz Agop'um, Arşın en uçra köşesi, Doğanın göz bebeğiyim, Kapkara bir delik, Çok bilinmeyenli bir denklem, Schöredinger'in Kedisiyim, Âlemin kabusu, Elalemim, Yolunu kaybetmiş yıldız Gölgesini arayan Gezegenim, Düşüncen de olmamış olanım, Şiirinde bir imgeyim, Cümlealemim, Onca yolu géçtim, Onca engeli aştım, Ruhuna bekçilik yapmaya geldim ... + Hoş geldin. Kapıyı açık bırakayım mı? - Kapı gözlerindir. Bırak açık kalsın. CEMAL ATAY GENÇ
"biz oralı olmayanlardanız. ötekiliğimizin aslı burdan gelir. biz derken; biz işte. bildiğiniz gibi, sıradan ve sırra kadem basmadan. ve hattâ henüz dünyaya dahî ayak basmadan, hani bilindik mesel, kalü beladan. işte oradan beri biz buralı değiliz. iddialı cümle biliyorum ama belki biz oralı da değildik. biz mi? sizi var eden karanlık var ya; işte onun sahipsizleri. yani yurtsuz, kimliksiz ve kimsesiz. işte onlar. onlar dediğim ben, bensizliğim ve sensizliğim. [bize bunu öğreten gençten bi' seyisti kır bi' ata binip gitti]..." (BKNZ:u y a r l a r ı n t u r g u t)
"Buraya tabiatı koydum. Ağaçları, suyu, ovayı, dağı. Onlar bizim kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun. Buraya, küçük mutlu güneşler koydum. Günlerimiz karanlık ve çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın. Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse sen osun."
"Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes yıldız tozu. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes duvarların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık. Tevâzu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti. Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte..."
sevip alıştığım ve saygı duyduğum eski bir üyemiz, nedense oda modaya uyup nik değiştirmiş, bence gerek yoktu.. ifade ve yazım stlimiz bizi iyi tanıyanlara,.. bar bar bağırır ben oyum diye...
02.10.2023 - 09:12
"Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri kıymeti yok gözümde.
Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem…" UyarlarınTurgut
19.08.2021 - 16:14
"...ya Rab...sen ki ölülerin e f e n d i s i n i n ....bir tohum atıp ..Toprağa ..beni yeniden R a h m i n e almaz mısın?..." CAG
19.08.2021 - 08:09
Bu hanimefendi inceldigi yerden koparmis kendisini. Ama, O halde bile parcalari bir butunu olusturuyor. Belki de onu cekici kilan sey bu. Parcaliyken butun kalabilmek. Tipki cevremizdeki hersey gibi. Atom gibi, dunyayi olusturan katmanlar gibi, insani olusturan cesit cesit elementlerin bir butunu olusturmasi gibi.
Inceldigi yerden koparmayi herkes beceremez. Goze alamaz. Düğüm atar durur. Sonunda kör dügum olur. Kör oldugu icin kendini goremez. Dügum icinde kördugum yasar. Inceldigi yerden kopmak cesaret ister. Hele kopmusken butunluk gostermek huner ister. Bu insan hunerli bir insan.
27.07.2021 - 11:35
“Kırıldım, söküldüm, ufalandım; döndüm bitiştim tekrar kendime
açsan, kırsan, baksan; bütün yeryüzü, her zerremde.
Taş taşıdım, içim kendimden yorgun benim, dilim çok uzun bir
yankı.
En eskisiyim ben buranın.”
03.06.2021 - 11:47
"Ruh kirlendi, kalbimin kenarında atını durduranlar için akrep beslemekteyim."B. Keskin
02.03.2021 - 22:39
"Aklımı kaçırdığıma dair bir dedikodu yayıyorlar. Doğru değil bu. Aklımı kaçırmadım, aklımdan kurtuldum!"
26.02.2021 - 15:44
"Bugün yaşamayı seviyorum,Yarın da bir neden bulur severim,Daha sonra yeniden keşfeder yeniden severim Benim sevmekten başka işim yokki."
10.02.2021 - 13:45
"..Durma, gerçekten ne istiyorsan onu yap. Başka bişey yapma, zamanın çok sınırlı. Yapmak istemediğin şeyler yaparak zaman kaybetmeyi nasıl düşünebilirsin? Bu yaşamak değildir, bu ölümdür...."
21.01.2021 - 11:11
''Hiçbir yere taşmıyorum, kendime sızıyorum yalnız''
E .C
07.01.2021 - 15:10
Ve ağzım ağzını öptü ise
Çünkü için sözle doludur
Elim eline değdi ise
Çünkü elin yaratılmış işler doğurur
Gözlerine baktım ise
Ki bakmışımdır
Onlar bir denizi sezme derinliğindedir
Ve saçlarına
Ve boynuna
Ve omuzlarına
Baktım ise
Ki bakmışımdır
Onlar bir kuşun uçusunu
Sezme derinliğindedir
Ey sözlerim benim
Onlar ki bana her zaman
Bir diriliş verenedir
Meselim bitmeyendedir.
Bir gün herkes kendisi olsun.
Edip Cansever
06.01.2021 - 16:36
"Başlangıca düşmeyen / Kendi evini bulamaz/ Unuttum itikadı arşın uykusunda / Aşina olduğun dünya üzüm çekirdeği kadar / Yola akıldan çıkan / Bekliyorum kendime rüzgar olanı"
21.12.2020 - 08:53
Konuşan kim?
Ses kimin sesi?
Nereden geliyor:
Evin içinden mi
Dışarıdan mı?
konuşan kapıdır, susan kapı
sözün olmadığı, sözcüklerin
doğmadığı
kilidi sessizlik olan bir kapı
eşiğin hüznünü, çaresizliğini
dert edinmiş
yokluktan, yoksunluktan yapılmış
sırrı içine kapatmış bir kapı
+ Kapıyı çalmaktan korkuyor
musun?
- Kapının ruhundan korkuyorum.
Ruh kapıdadır
Kapı açılmazsa ev yıkılır
Ocak söner, dam
Uyuyanların üstüne çöker
Bu yüzden herkes
Kendi kapısının önünü süpürmeli
Eşiği misafirlere bırakmalıdır
Bunu yalnızca evin kedisi bilir
Her gece ruhu
Tırmıklamak kolay mı!
+ Hâlâ kapıda bekliyor musun?
- Kapı içime açıldı
+ Su ister misin?
- Çölden geldim. Güneşi kana kana
içtim.Yüzumü yıldızlarla yıkadım.
Doğumdan öncesini, ölümden
sonrasını gördüm. Karşıtların
olmadığı, birin bin olduğu
Kimselerin uğramadığı bir yerden
geldim. Karanlığın eşiğiyim. Bu
evin ilk sahibiyim.
...
- Peki sen kimsin?
+ Elim. Senin elin, el kızı, El oglu,
Evin içinde olan, Eşikten öteye
geçemeyen, İçten içe bildiğin ama
İçgörmediğin bir şeyim, Ötekiyim,
Berikiyim, Başkasıyım, Elinin
kiriyim, Elinin tersiyim, Kolsuz
Agop'um, Arşın en uçra köşesi,
Doğanın göz bebeğiyim,
Kapkara bir delik, Çok bilinmeyenli
bir denklem, Schöredinger'in
Kedisiyim, Âlemin kabusu,
Elalemim, Yolunu kaybetmiş yıldız
Gölgesini arayan Gezegenim,
Düşüncen de olmamış olanım,
Şiirinde bir imgeyim,
Cümlealemim, Onca yolu géçtim,
Onca engeli aştım, Ruhuna
bekçilik yapmaya geldim
...
+ Hoş geldin.
Kapıyı açık bırakayım mı?
- Kapı gözlerindir.
Bırak açık kalsın.
CEMAL ATAY GENÇ
30.11.2020 - 15:54
"biz oralı olmayanlardanız.
ötekiliğimizin aslı burdan gelir.
biz derken; biz işte.
bildiğiniz gibi, sıradan ve sırra kadem basmadan.
ve hattâ henüz dünyaya dahî ayak basmadan, hani bilindik mesel, kalü beladan.
işte oradan beri biz buralı değiliz.
iddialı cümle biliyorum ama belki biz oralı da değildik.
biz mi?
sizi var eden karanlık var ya; işte onun sahipsizleri.
yani yurtsuz, kimliksiz ve kimsesiz.
işte onlar.
onlar dediğim ben, bensizliğim ve sensizliğim.
[bize bunu öğreten gençten bi' seyisti kır bi' ata binip gitti]..." (BKNZ:u y a r l a r ı n t u r g u t)
25.11.2020 - 11:12
"Buraya tabiatı koydum. Ağaçları, suyu, ovayı, dağı. Onlar bizim
kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.
Buraya, küçük mutlu güneşler koydum. Günlerimiz karanlık ve
çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın.
Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak,
o inat neyse sen osun."
02.10.2020 - 13:54
yüreğine ve kalemine sağlık güzel insan
30.09.2020 - 16:52
güzel insan... şiirinde ki yüreğinin sesi kendisinden güzel
04.09.2020 - 08:50
Senin sözlerin;
Gönül körüğünde
Kızdırdığın
Göz sularında
Tavlanan
Dil örsünde
Dövdüğün
Çelik bir kılıç gibi;
Keser zırhımı...
Ne zaman konuşsan
Gölgeme kadar yarılırım
Senin gözlerin
Seikilos ezgisi gibi
Nadir duyulan bir tını...
Medusa
baksa gözlerine yanar...
Düşülesi;
Sivriltilmiş
İki paralel evren
iki kara delik
Senin gözlerin...
Cem Öztekin
26.08.2020 - 11:33
şiirinizi çok beğendim alışılmışın dışında farklı bir boyutta yazılmış ...
26.06.2020 - 15:24
"Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes yıldız tozu. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes duvarların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık. Tevâzu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti. Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte..."
27.04.2020 - 20:37
üçüncü tekil şahıs:
kömürlükteki ses
Onu bir hiç için
aldım koynuma
içimdeki boşluğun
içindeki boşluğu
doldurmasi için
Onu bir yudum su için
attım kuyuya
içimdeki delinin
içindeki deliyi
çıkarması için
Onu bir anlam için
yazdım karatahtaya
içimdeki kuşkunun
içindeki kuşkuyu
silmesi için
Onu bir umut için
koydum başucuma
içimdeki yalnızlığın
içindeki yalnızlığa
kök salması için
Onu bir sır için
astım çarmıha
içimdeki günahın
içindeki günahı
bağışlaması için
Onu bir kaçış için
sakladım aynaya
içimdeki yalanın
içindeki yılanı
zehirlemesi için
Kitab-ı Yalnızlık'tan
21.04.2020 - 09:17
Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın
03.03.2020 - 14:59
Evet insan öldüğü yaşta kalır.
misalen bir kuru ağaç.
ağaç kuruduğu zaman meyve verirmi vermez insanda aynı ağaç gibidir
28.02.2020 - 10:44
merhaba
21.01.2020 - 13:19
sevip alıştığım ve saygı duyduğum eski bir üyemiz,
nedense oda modaya uyup nik değiştirmiş,
bence gerek yoktu..
ifade ve yazım stlimiz bizi iyi tanıyanlara,.. bar bar bağırır ben oyum diye...
Toplam 36 mesaj bulundu