Teo Kal Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ve Ş ...

Mavilik aranıyor kırmızılığın eteklerinde.
Tebrikler...

Mahrem dalgalarında üzerinde sörf yapılmamış yer kalmasın dercesine...
...
3

Vazıh bir kalemin kendisini/efkar-ı halini sarih ve gayri mukayyet bir şekilde tevzih ettiği bir şiirdi.
Barekellah...

mana bütünlüğü her sıralara yansımış.
akışkanlık ve onun içindeki duygu atmosferi sıçramış her bir dizeye.
kelimelerin duyguları aksettirmesi canlı ve bi o kadar da sıradanlığı yırtmış.
cümle bitişlerinin yüreğe her seferinde bir şeylerin sancısını bırakara son bulması hissiyyatın zirvesini hisse ...

Sözcükler anafor tutturmuş, ruh hali agrafilikten kurtuluşun ibtiai anları yaşıyor...Hissiyyat takaddüm etmiş fikriyyata ve lafızlar ayyuka çıkmak istiyor dizayn olunmak için o asumanda...

duygularına canlılık ver kelimelerinle, onları şahlandır ki okuyucu da noktayı beklemesin virgülleri umarak...

tebrikler...

yığılmış duygular istiflenmeyi bekleyen arzular,yitirilmiş saygılar,dağılmış kafalar ve sonrasında onlardan vucuda gelen bi şiir...
tümcelerin tümleçleri saklı.
nesneler belirtili olmaktan uzak.
edatlar bağlanmayı istemiyor.
ne subjeler görevini ifa eder ne de objeler görevi kabul edersenin yüre ...

güzel ve ötesi ahenkliğin içinde raks ederken bırakıveriyorlar endamlarını inci taneleri gibi etrafı büyüleyen.
müşahade edilmek belki bu kadar gerekli olur...

Duyguların sentezi tümleç misali tamamlaması şiirin tamamında müşahade edilmekte...
Bu da varlıktaki vesmi inkişaf noktasında okuyucuyu kompilint düşüncelere sevk ederek yaşanılanları televize etmesini sağlıyor...

sahici duygular ağıyla çevrili bi şiir.
akıcılık şart ve okyucu için bi sonraki dize beklensin sabırsızlıkla...
her var olan şeyinde varlığı gereği bi mekan doldurması gerekir.

güzel...

:)
iki yaşamlık bi ömür..
ömür iki yaşamlık...
paradoks mu bu yoksa:)
maşallah

kelimeler arası manevraların yaşandığı bi şiirdi,
manevraların kensini celbeden bir ortam olmasından dolayı.

berraklığın en nihai noktasında duyguların inkişafa yeltenmek istediği bi anda çıtırdatmaların uçuk kaçıklıyla terennüm ettirmek hissiyatı en ulvi noktada...
düşekalka yazmak değil...

tebrikler.

ikilemlerde bi ontolojik düzlem aramanon serzenişe dönüşmesi ne kadar gözlere televize edinilebinirki.

her patikanın kestirme olamamasının ızdırabında kalmak yaşanılalara karşı,herşeyin kendisinde bi iradiliği görmemezliğin kendisidir.

hiyerarşiden kopuşluğun hezeyanlarının suda akislerini ne kadar içşelleştirsekte dış dünyada olanlara inat yine varlığın o hakiki soğukluğu saracaktır sıcacık bedenlerimizi.
kopmamak dileğiyle.

bilişsel bi bakışla varlık numunelerine tümel de olsa tikel taraflarını görebilmek hülyaların bu kadar tezyin edilebilir...

yahu nörolojik olarak bakarsak bu kesin psikolojik bi durumun ürünü.
her psikolojik üründe yazım türü olabilir bu da onlardan.
kalem şasmaz ama...

başkalıklarda yüzmeyi anımsatıyor...
Özsel olandan soyutlanma sylvia..

Seanslarımız farklı farklı zamanlarda inkisar ediyorsa ne toprağın önemi olur ne de onda biten başağın,ekmeğin,işçinin...
Hayat üzüm salkımından ibaret olsaydı düşmesi,koparılması an be andı.
Ama bi hayal de değil bu...
Elinizi sağlık efenim.

...
..
.
Bunun sonunda noktalar olsa gerek...
Basitleştirmek herşeye değil önemli.