Temel Kurt Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair v ...

seni şiirin kıyısına çağırıyorum
han kapısına

sevgiyle

ne uzak bir şey şu ufuk değil mi?
hele sevda daha orda, hep öyle uzak kaldıkça
beni yakıp, seni yıktıkça
gayri bi kağnı gıcırtısı, kimbilir otobobil farları yol boyunca
sevdanın ışığında...


şiirinin bendeki anlık izlerini paylaşmak istedim aydan /umarım iyisin/sevgiyle kal/temel

Basin öne egilmesin
Aldirma gönül, aldirma
Agladigin duyulmasin,
Aldirma gönül, aldirma

Disarda deli dalgalar
Gelip duvarlari yalar;
Seni bu sesler oyalar,
Aldirma gönül, aldirma

s.ali/sen alileri seversin şair

ama anlamazlar dostum anlamazlar
onlar için varsa yoksa kimden tarafsın
kime yakınsın kime uzaksın

halbuki yağmur biriktirir şair avuçlarında

şiirin ne olduğuna dair,en çokta umuda dair,barışa dair,aşka dair bir paylaşımda bulunayım,ne demişler anlayana sivri sinek saz,anlamayana ....


***

Şiir, o yıldızlı ortak hazine:
gerekiyordu
aramaya çıkmak aç karnına ve klavuzsuz kalan şeyi dünyada senden,
aya özgü aydınlığı,gizli başağ ...

şair felsefe taşına şöyle buyurdu
bütün sözcükleri 'anneye' çevir.

t.kurt

Bu gelen savaş ilk değil.
Çok savaş oldu bundan önce.
Bittiği gün en son savaş
bir yanda yenilenler vardı gene,
bir yanda yenenler vardı.
Yenilenlerin yanında
kırılıyordu halk açlıktan.
Yenenlerin yanında
halk açlıktan kırılıyordu.


b.brecth

sen gündüz türküsü
gecenin dilinde ey mutluluk...


nice senelere

Yunus

Yunus bekle,
Tekneyle gel.
Kaptan bir dur,
Yunusa bir sey diyeyim.
Yanlislikla ustune bindim
Yuze yuze gidelim
Ufka dogru


meriç yılmaz/işte bu şair yunusla konuşacağı bir mevsim düşlemiş

gün şaki gülüşen sakin, gel alışma

sırtından avârenin yalancı meridyen
aklından zamanenin
iki yüzlü bir gezegen geçtiği akşam
yetim düşebilir çınar yaprağı dalında
eylülün söz esirgeme kurumu kapalı
sessizliğin kurgusunda başlayacak
.......................... garip çatışma

anlamını yit ...

bazen iklimsiz kalır insan,çölde kendini arar/kendini arayana mecnun derler acemisi olanlar sevdanın

ve simyacıları vardır şiirin aynur uluç gibi

şairler tuah insanlar değilmi kağıt,beğenilmek istiyorlar.şairleri hiç sevmiyorum kağıt

kağıdın cevabı...

ama onlar şair değil ki temel.sen de bir türlü tanıyamadın şairleri hadi denize bakmaya gidelim seninle

insan kendi kulelerine babil'i kurar bilirsin
en çok sen bilirsin aynur
küçük ırmakların acısını

eski İstanbul mimarisinde evlerin güney duvarına güvercinler yaşasın diye bölümler eklenirdi.bunlara güvercinlik denirdi.şiirde insanın düşlerinin sığındığı güvercinliktir.

murat özgölün değirmenidendede dibek taşı yüreği yüreğinin güvercinliği gibi ...

şiir tadının hep bu koyulukta bizimle bu ...

bir çok okumam üzerine şiire dair...

şiir insanın iç sesiyle konuşmasının dökümanıdır,tanımsızdır ve aslına bakarsan hayat şiirle başlamıştır.neotik çağlarda insan tüm istemlerini seslerin şiirsel gücüyle sağlamıştır.o zamanlar şiir din, din büyü,büyü hayat,hayat aşk,aşk aş hepsi birdir içiçedir. ...

ne güzel yazmışsın okuyunca sanki üç tane kağıt helvası yedim

parmaklarımın serçesi uçtu işte...

bilirsin parmaklarımın hep bir serçesi vardı


eskiden serçeler karda ölmezdi
çünkü ;güzel havalarımız vardı…

t.kurt/sevgimle

Gökyüzü bin bir çeşit rengi, içinde harmanlaya harmanlaya karanlığından soyunurken gün doğdu yolda. Ağaçların, dağların, bulutların, yanda birbirine eklenen elektrik direklerinin içinde yol alırken ara ara bir yerlerde durmak iyi oluyor, gidişi daha derin algılamak adına. Rüzgârını iliklerinizde his ...

tüketim toplumunun içimizde yok ettiği yanlarımızı yine bildik uslubuyla bize gösteren aynur uluç yazını örneği...

-ahh evet ne diyordum,biz eskiden daha mı güzeldik acaba?

gazoz kapaklarının üzerinde eyfeli bulur
dokuztaşı üst üste dizerdik
annelerimizin cefakar elleri
okul defterlerimizin saman sarısı yaprakları vardı.
Çoçuktuk, kalabalıktık, sokaktık..

Bu kavanoz dipli dünyada
tarçınlı akide şekerlerine benzerdi yüzlerimiz
Bazılarımız ayrılığı öğrend ...

miço hiç büyümez...çünkü o denizin çocuğudur..

sen hiç biyümessin rondo...çünkü içinde bi deniz taşıyanlardansın...

şimdi bir şehirin üzerine yıktın üç sabahı,mataramızda tuzlu sular doluyken...
neydelim de hadi?

toprak yolda yaprakların hafif rüzgarda hışırtısını duyup oradan aşağıya baktım
insanın zirvesinden gördüm karıncanın su içtiği yeri
uzak çok uzak bir sabah gibi iki kez doğdum aynı düne...

sevgimle

Uzakta bir bülbül ötüyor
Göle su serpiyor kuşlar
İzine tutunmuş
İzimi arıyorum
Adın gölgeleniyor
Boşlukta
Sesin

Söyle bana, Meriç
Nerelerdesin…

her yolculuk insanın kendisini yeniden yaratıp yeniden tasarlamasıdır ,günümüz yazın dünyasında
bize dayattıkları prangalardan kurtul ...

orhan pamuk üzerine bir tepki geliştirilir kimilerince ama ben yazarın beyaz kalesini ve lk romanını okuyup ikisi arasında değişen yazma estetiğini görünce pamuğa pek kızamadım doğrusu..çünkü değişen başka şeyler var

neden türkçe yazılan bir şiir okuruna ilhanberk olmayı öğütler,nedir anarty okur ...