Nur Ilaria Antoloji.com

İnsanın içinde fırtınalar koparken kelimeler ağzından dökülüverecek zanneder. Oysa her söz vücut bulmaya çalışırken boğazda düğümler oluşturur. Ses telleri ile ahenk içerisinde dans edeceğini hayal ederken, gözyaşlarına karıştıklarında şaşkınlıklarını gizleyemezler. Çaresizlik insan bedeninin öyle bir sarıyor ki bazenGerçeklik ile yüzleşmek zorunda kalıyor insan. Hayatın acımasız dürüstlüğü canını yakıyor. Bir kez susuyorsun. İçinde intihar çığlıkları yankılanıyor. Yapmamak cesaretsizliğin bedeli mi, yoksa geride bıraktıklarını düşünecek kadar empati yuvası mısın? Peki başkaları için hayata. tutunmaya çalışan bu hayatın gariban yolcusu ben daha ne kadar savaşabilirim?