Nilgün Aras Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Sevgili şair. Bu şiirinizi dün sabah saatlerinde bir yerlerde okudum ve sevdim. Akşam saatlerinde tümüyle rastlantısal olarak bu sayfaya ve bu şiire girdim ve çok şaşırdım. Başka bir şairin şiirinizi kendi sayfasında yayımladığını düşünerek, sizi uyarmak maksadıyla o sabah okuduğum şair arkadaşlara ...

Hoş bir sadakat. Günümüzde ciddi bir çoğunluk tek Tanrıya inanıyor. Çoklu Tanrı inancını -nüfus itibariyle- geçebilmiş değiller fakat. Aşkın nasıl bir inancı tercih ettiğinden emin değilim henüz. Şairler aklımı karıştırıyor çünkü.

Şiirini yorumlayan bunca kişinin hep nerde buluştuğunu gördün mü Feride. Buna can damarından yakalamak denir.

Şair iyimserliği -ki yüreğimi burkmaktan başka bir işe yaramaz- hep gülümsetmiştir beni. Demek arkanda gözü yaşlı bir sevgili bıraktın. Fakat şair olan ve şiir yazan nedense sen oldun. Terazi burcuyum ya ADALI yı dinlemek isterdim bir de.
Senin kadar içimi burkabilecek mi bakalım diye hani.

Tek çiçekle çıkılmaz taze bahara, çok fazla çiçek sev demek mi?
Her güzel sevilmez bir daha düşün, sen yine birinde karar kıl demek mi?
Ve diğer mısralar.
Bu şiir sırf çelişki.

Son dizeye kadar iyi bir şiir. Son dize birden güçten düşürüyor. Güzelim şiiri gelip en sıradana bağladığı için.

Şiir çok uzun olduğunda, okuru asla koparmayacak kadar yetkin olmalı. Sürüklemeli ki sonunun nasıl geldiğini anlamayasın ve sonuç ayrıca etkilesin. Kanımca bu şiir gereksiz ayrıntılarla dolu. Son üç bölüm başlıbaşına bir şiir. Üstelik hoş bir şiir. Ondan önceki bölüm bu bölümü gölgelemek gibi sakınc ...

İmkansız, çünkü aşkın çok ciddi kuralları vardır. Tıpkı yukarıda sayılanlar gibi.

Ve yine en iyi şairler avutur. Gerçeğin savuran rüzgarlarına hangi acımasızlıkla taşıyorlarsa, aldanmanın kuytularına da aynı şefkatle taşıyorlar insanı.

Dünyanın en tatlı, en çocuksu yalanlarını şairler söyler. Siz hiç inandırıcı bir yalan söyleyebilen şair gördünüz mü?

Belki, belki mutluluklar karanlıklarda saklıdır, güneş olmak gerekir bulmak için.
Belki de gözlerimiz karanlıktadır. Önündeki perdeyi kaldırmak yetecektir.

Hoş bir dev cüce ikilemi. Gerçek her zaman göründüğü gibi değildir. Beklentilerimizin sonuçları da. İster umuda dayansın, ister korkuya.

Şairler bunun için var.
Anlatmak ya da hatırlatmak için.

'Hiç kimsenin boyu kendisine yukardan bakacak kadar uzun değildir'
Adını hatırlamadığım bir yazardan.
Ama kitabının adını hatırlıyorum. 'Yanılsama ve gerçeklik'

Evren de anlamsız ve dünya ve yaşam da, ama güzel.
Anlamsızlığın düşünülmesi anlamlıdır.

Birilerini mazur gördüğünüz sonucunu çıkardım ben bundan

Ne kadar erken konuşmuşum. Diğer şiirleri okumadan, hiç değilse isimlerine baksaymışım. Meğer küçük bir felsefe kitabı yazmaktaymış şair.

Bu üçlemeyi tek şiir gibi düşünmek zorunda kalacağımı anladım. Tesadüfen sadece birine rastladığımızı ve diğerlerinden asla haberdar olmayacağımızı düşünelim bir an. Ben yine de etkilenir, severdim. Fakat bir üçleme olarak çok çok daha güçlüler. İkinci şiirde bilgelik nesnesi ve hatta sorgulama yönt ...

Bu da zekice. Ama bana öyle geliyor ki, bilgelik nesnesini değiştirmeliydi artık şair.

Çok çarpıcı bir şiir. Hem şiir olabilmiş hem düşünce.

Sakın bir şair yanılsaması olmasın bu?

Çok tehlikeli bir kaynağa başvuruyorsunuz, sizi sorgulaması için. Güneşten, yıldızlardan size dair işaretler çıkarabilecek mi gerçekten? Bence hayır, yoksa oturup sayfalar dolusu şiir yazan o olurdu.

İşte umut yüklü bir şiir, sevmeyi kendi gönül yüceliğinde, ağlamayı düşünmeden üstlenen.

Onlar birbirlerini gerçekten sevmiyorlar üstad. Bu bir varlık yokluk ilişkisi, birbirlerine muhtaçlar. Biri olmadan diğeri olamıyor. İşte bu yüzden tasavvuf ehli hepsine bir ve aynı şey diyor ve Tanrıyı görüyor tümünde.