Nilgün Aras Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Duygulandırıcı bir şiir. Ama şairin kalemine de biraz hile karışmış. O küçük balığın denizde kendisinden daha küçük bir şeyi mutlaka yediğini ve acaba bunu nasıl yaptığını bize söylemediği için.

Karıncalar çokluğu tanımış olsalar ne yazar
Veya
Karıncalar çoklukla tanışmış olsalar ne yazar
olmamalı mıydı doğru ifade?
Çok çok güzel bir şiirde çok çok göze batan bir hata.

Nietzsche'nin bir sözünü hatırlattı bu şiir. 'Tanrıyı sever ama insanı sevmez bu adamlar'
Duyduğuma göre inaç oranı yüksekmiş işgalcilerin ülkesinde.
Şairin bıraktığı boşluğa Nietzsche'nin bu sözünü yerleştireceğim ben.
Diğer şiirlerine bakarak çok güçlü bir final beklerdim şairden, zayıf bir s ...

Ve kimileri yeniden başımıza taç ya da bela olmak üzere...
Şair şiirin sonunu okuruna bırakmış gibi geldi birden.

Çünkü işin aslı birbirlerini fark etmeselerdi, bu denli çok yemezlerdi.

Bu şiir sevimli bir felsefe kitabı.

Çünkü, hangi büyük aşkı anlatan o güzelim halk masalındaydı hatırlamıyorum şimdi, vuslat gecesi sevgilisinin düğmelerini çözerken tutuşup yanıyordu aşık. Birbirlerine iliklenseler ne olurdu hiç bilmiyorum.

Bir tarihte, devlet kademelerinin en üstünde bulunmuş biri, bu bayram çocukların bayramı size ne oluyor demişti büyüklere. Keşke bu şiiri okusa. Ama o daha çok resimle ilgili. Böyle bir şiiri resmeder mi bilmem.

Enfes. Belediye başkanı olsam, hayli ilerici bir başkan yani, pankart yapar duraklara asarım.

eksilmiş olabilirim, sen tam ol diye esirgemedim.... diyen bir şiir, üstelik çok şiirce buldum bunu, sen dost ol ben düşman olurum diye bitebilir mi?
Kuşkusuz başka bir kasıt var. Öyle ya, ben sen olurum... la başlayan dörtlüğe eklense ve başım dik gönlüm eğik dizesi en sona bırakılsa muhteşem o ...

Aşk ciddiyet gerektirir doğru, derin meseledir o da doğru. İşte bu yüzden her babayiğidin harcı değildir aşk. Aşkın büyüsünde büyür içi dolu yürek, yok olur gider ona anlam yükleyemeyecek denli küçük yürek. Özellikle bu devirde aşka inanmak, aşkı yüceltmek gerek. Çünkü aşksız dünya sürekli kaybediyo ...

İyi bir soru. Gemi limandan ayrılmadan önce bir yanıt alınırsa, korkacak şey yok. Bekleniyorsa, yolculuk güvenle biter. Olumsuzsa yeni bir limana doğru yola çıkma şansı her zaman vardır geminin. Yeter ki o gemi yitirilmesin. Issız bir adada yol gözleyen bir deniz feneri mutlaka vardır.

Kim sevmez, gözümüzün önüne duygulandırıcı bir manzara koyan şiiri.

Genellikle o cellat eli yine bizim elimizdir esasında. Kimi hoyratlıklara karşı yeterince güçlü olamıyoruz. Biz bu zaafı taşımasak kimsenin bir şey alabileceği yok bizden.
Açlık ve savaş gibi herkesi ezip gezecek ciddi bir tehditten söz ediyorsak o başka tabi. Gerisi duygusal lüksler. Bu yorum şii ...

Dostların darbelerine dayanıklı tek kalp, hiç dostu olmayan kalptir herhalde. Söylenmek istenen iyi bir çelişkiyle kotarılmış.

Kalabalığın ortasında yalnızlığın ne demek olduğunu bilmeyen biri, ne kadar şanslı olduğunu biliyordur umarım.

İşte kendimizi bile aşabileceğimiz duygulara, düşüncelere sürükleyecek etkileyici bir şiir. Biraz kapalı ama olsun, böyle çözmek daha güzel olacak.

İlk şiir kadar güçlü değil. Şiir bir bütün olarak elbette hoş ama çok fazla kullanılan söylemler seçilmiş. Bebek şiirinin şairinden daha bir özgünlük beklerdim sevdasını anlatırken. Ve daha çok şey düşündüren bir içerik.

Nefes alabilmek için çığlık atmak. Ve o nefes yaşam gibi olağanüstü bir şeye başlamak için. Son iki dizeye müthiş bağlanmış. Şimdi bu düşünceyi ben işleseydim nasıl anlatırdım diye kafa yoracağım bir süre. Sanmam ki bu denli başarılı ve hoş ifade edebileyim.

Çünkü arı bilinç mutlak trajedidir. Kaldırılamayacak kadar ağırdır. Evren düşünen, hisseden yaratıklara kısacası akıllı yaşama uygun bir yer değildir. Önümüze öyle bir tablo koyar ve yaşamı öyle koşullara bağlar ki kendimizi sürekli yabancı, sürekli ret edilmiş hissederiz. Bir şey ararız, bizim bura ...

Sevsem öldürürler
Sevmesem öldüm.

Yıllardır adliye koridorlarında, kara cübbeli, çantalı, telaşlı insanlardan biri olduğum ve şiirde geçen bütün sesleri çok iyi tanıdığım için mi bu şiirden etkilendim diye düşündüm önce. Ama hayır. Fazlası var. Sadece baktıran değil içine de alan bir tablo yaratmış şair. Geriye düşünmek ve hislenmek ...

Bir önceki yoruma kesinlikle katılıyorum. Çok güçlü bir giriş, çarpıcı bir final bekler artık şiirden.
Ama şiir sıcacık ve kendimizi o gecekonduda hissettirecek kadar başarılı.

Acemi kentli. Kim bilir neler anlatıyor? Herkesin, ağacından taşına her şeyin, anılarla bizi kendisine bağlayacak kadar eski ve bildik olduğu küçük bir yerden gelip ürkütücü bir kaosa dalmak. Tam bir yabancılık ve tam bir başkalaşma zorunluluğu. Fakat bakalım memnun kalacak mıyız bu değişimden?
Bu ...