Nilgün Aras Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Zamnadır?

Öyküler anlatı-r mı olmalıydı, sanırım bu yazarken oluşan bir hata. Bunun dışında sevdim.

İlk bölümde güçlü bir şiirsellik, ikinci bölüm çok yakından izliyor ilkini. Üçüncü bölümde ilk iki bölümü yakalayamayan bir irtifa kaybı ve şiirin bütünlüğüne eksi getiren, şiiri güçten düşüren bir final. Kanımca, başlangıcına bakarsak, üçüncü bölümden itibaren şimdikinden çok farklı bir güzergaha y ...

İlk dörtlükte 'yorganlarını kendilerini seçer, örtülerini çocuklar' ifadesinde bir hata yok mu? İki sözcük de yorgan ve örtü) aynı şeyi anlattığına göre bir biçimde birleştirilmesi gerekmez miydi? Ama ayrı şeyleri seçeceklerse, diyelim ki sokaklar misafirlerini çocuklar örtülerini kendileri seçseydi ...

Ruh iki kapılı bir evdir, bazı şeyler aynı çatı altında barınamaz, örneğin aşk bir kapıdan girdiğinde akıl diğer kapıdan çıkar gider, der kimileri. Öyleyse şayet, üstüne bir de teklife ne hacet a şair?

Adam sandığın bir ah, adam sandığın bir ahın sonsuz kölesi olmak. Ah ile kastedileni çözebilseydim kölelik karşısında hissedilen duyguyu da kavrayacaktım. Ah burda ünlem midir, (öfke, özlem, sevgi.. vs) beddua mı, kötülük mü? Yoksa benim zaten bilmediğim bir şeyden mi bahsediliyor? Olmadı, Nilgün iç ...

Öyküsü, duygusu ve şiirsel söylemi var. Bu ne anlama geliyor? Bir şiiri okurken aklımdan bu kriterler geçtiği zaman (Nilgün kriterleri) tam not verdiğim anlamına geliyor.

Kimi şiirleriniz var ki -bu şiir gibi- onları okuduğumda büsbütün isyan mı edeyim yoksa büsbütün yatışıp susayım mı bilemiyorum. Hayata karşı tabi. (Felek de diyebilirdim)

Anlaşıldı, aceleye getirilecek şiirlerden değil sizin şiirleriniz. Daha uzun bir zamanda tekrar tekrar okuyacağım demek ki. Allah bilir çok efkarlı bir günümde.

9 şubat 2003 tarihinin ne anlattığını ya da ne anlatması gerektiğini bilmiyorum. Fakat şiiriniz etkileyici ve yürek burkucu. Her birimizin söyleyemedikleri ve herbirimizin bakıma muhtaç çocukları olduğu için mi bilmem. Belki sadece çok güzel anlattığınız içindir.

Akıl ve yürek bir yastığa baş koymaz asla, öyle gayrı meşrudur ki evlilikleri ne nikahlarını kıyan çıkar ne kıyıp da umduğunu bulan.

Hareketin yasaları işler, aşk için bile. Varolmak için hareketi seçmiş bir evrende göremeyeceğimiz tek şey kalıcılıktır. Kalıcılık yoksa güvenlik duygusu da yok. Bunu bildiği için, yaklaşan yıldızı tutkulu bir bekleyişle karşılar şair ve bana tutkumu bırak diye yalvararak uğurlar uzaklaşanı. Yoksa n ...

Kimi kez düşten gerçekliğe uyanılır, kimi kez gerçeklikten düşe.

İyi bir şiirin yapamayacağı yok. Yapmış bu da. Hem şiirselliğin tadına var hem de düşün düşünebildiğin kadar.

Kelimenin tam anlamıyla şiirsel. Gözlerinizi kapar kapamaz kendinizi güzel fakat dokunaklı bir manzaranın içinde bulacağınız kadar da resim. Üstelik hayli düşüneceksiniz üzerinde.

Birlikte kaybettik biz bu yarışı... Etkileyici bir filimden içime işlemiş bir sözü hatırlattı bana. 'Bu oyun, tüm oyunlar içinde en iyisidir. Çünkü kazanan da kaybeder.'

Çok hoş, çok içten geldi bu yakarış. Ben biraz farklı baksam da...

Gizli bir yere, bir çıkmaz sokağa yağar gibi yazıyor Ozan Türk. Belki bu yüzden sadece orada bulunanlar görüyor onu. Daha çok fark edilmeli oysa, daha uzaktan da. İlgiyi hak ediyor çünkü iyi ve sıradan bir iyi olma durumu değil bu, çoğu zaman çok çok iyi.

Bence de hoş bir şiir. Fakat yazım kurallarına biraz daha dikkat etmelidir şair.

Niye gelmesinler, gelirler. Belki de sadece giden beklenir. Hepsi bu.

Yani hayatın büyük gafı mı?
Yabancı bir kalabalıkta mahçup olmak, eş dost arasında utanılacak duruma düşmek mi?
Bu türden bir kaza mı?
Yani aşksız daha mı sanattır hayat, daha nitelikli daha etkileyici?
Aşk onu çok kötü bir biçimde ortasından böler mi?
Keşke, hayat kötü bir resitaldir ve aşk ar ...

Tekrar tekrar okudum, yüreğimi neresinden yakaladı bilmiyorum. Sabah uykusundan yavaş yavaş ayıltan bir ses gibi. Bu şairin bir daha yazmaması ne kötü.

Sende hoş bir tuhaflık var Kerem.

Ne hoş bir vaad.
Ama hayır. Ne hoş bir dilek.
En yüce dağlar gün gelir toza toprağa dönüşür, en büyük ummanlar kurur çöl olur. Nerde kalmış yürekler.
Her şey yok edicisiyle karşılaşıncaya kadar.
Dostluklar da öyle.