Nilgün Aras Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Hep yüreğim burkularak okumuşumdur Z. Özger şiirlerini.
Eklediğiniz için teşekkürler

Dilerim bu onuru hak etmişimdir.

Adından başlayarak etkilendiğim bir şiir. Gölgelerin kitapçığı ya da iletisi. Her iki anlamıyla da çekici. Adına bir kez takılınca ister istemez, ardından sürekli bir gölgenin izlediği ürpertili gerçeklikler gibi ele aldım her dizeyi. Böylece taşıdıkları anlam sürekli derinlik değiştirdi.

Ölümün, gömülmenin acılığını yaşamı ve sevdayı kutsayarak yıkamış çok başarılı bir şiir. İster somut anlamıyla ele alın, ister mecazi...

O kadar çok var ki.

Sevgili Sinyali dörtlüğü çok sevdim. ' Biz dediğim bizden azade' dizesinin özgün olmadığı, benden önce birinin kullanmış olduğu düşüncesi büyük kaygı yarattı. Açıklamanızla bu kaygıyı giderdiğiniz için teşekkürler.

Şiiri tanımlayan biri değilim, tanıyan biriyim kendince. Uçurumun kenarına fazla yaklaşmışım, daha derine bakamam, düştü düşerim dedirten şiirlerden biri bu da.

Bana öyle geliyor ki, şiiri candan seven bir okur şairden önce giymiştir deli gömleğini. Askıya çıkan şiiri alır bir de o oynar kelimelerle. Bir şöyle bir böyle giydirir yeniden yeniden.

Hiç dokunamadıkları olur ama.

'göğsümüze dökülen o asfalt da uzayıp gitti.. ' gibi. İşte bu olmazsa olmaz ...

Noktalama işaretlerinin şiire faydadan ziyade zarar getirdiğine inanırım. Kendi şiirlerimde de çok dikkat ederim, fakat çözememiş olduğum ortadaki gördüğüm kadarıyla başarılı değilim.

Abartılı noktalama işaretlerinizin uyandırdığı iticiliğe karşın şiirinizden çok etkilendim.

Geri döneceğim.

Antik çağda Isparta' da devlet belli bir yaşa (galiba 7) gelen çocukları ailelerinden alır, katı bir askeri eğitime tabi tutarmış. Tabi ki bu örneği asla olumlu bulduğum için vermiyorum.

Sadece çocukların biz beceriksiz yetişkinler dünyasında, faydadan ziyade zarar gördüklerini düşünüyor ve onla ...

Özgürlüğe açılan kapı

Sabah uyanır uyanmaz
üzerimize giydiğimiz çelik zırhı
Gece uyumadan önce
çıkarıp baş ucumuza koyunca

.............

Şiirin benimle burada bittiğini düşündüm.

Fakat bensiz hali de ne kadar güzel.

Beyaz güvercin
kanatlanıp alır ruhunu
Kanlı ve kinli gözlerin
korkunç gözlerin ellerinden..

've ne söylesek hakkında dizelerinde anlattığının hakkını veremeyiz...'
Teşekkürler Sinyali.
Bu sözün üzerine söz söylemek istemem.

İşte, uzunluk engeline rağmen beni çarpmış bir şiir.

Şiir, boğazın orta yerindeki bu ülser.
Şiir, kafatasını temizleyen bu akbaba.
Şiir, aklını yitirdiğin bu poker.
Şiir, gerçeklikten bu kaçma ödevi.
Şiir, sözcüklerin birbirini öldürdükleri sessizliğin.
Şiir, bu çığırtkan ve etobur çiçek.
Şiir, derinin altında yatan bu kızkardeş.
Şiir, en tatlı ...

Ne yazık ki ben de uzun şiire sıcak bakmayanlardanım. Ender uzun şiir özü sözü layıkıyla korur ve daha ziyade gevezelik olmaktan kurtulabilir.

Kendimi çok zorlamama rağmen kesinlikle sonuna kadar okuyamadım, kestim bir noktada. Sonuna kadar okutacak bir cazibe de görmedim açıkçası.

Değerli ...

Barışa giden biricik yol adaletten geçer. Adalet bir insanı değil, bir ülke insanlarını değil, tüm insanları gözeten kanunlar aracılığıyla haksızlıkları engeller. Meydana gelmişse ortadan kaldırır.

Adalet de erdem olmadan gerçekleşmez. 'Erdem çıkarların çarpıştığı yerde ortaya çıkar' diyor Marlo ...

Canım arkadaşım, inanmak için defalarca okudum ölüm ilanını.
Sen şimdi öyle bir yolculuğa çıktın ki..

Eskilerde bizim yörede tanışlar arasında moda olmuş garip bir şaka vardı. Sinsice yaklaşan önündekinin ensesine kuvvetli bir tokat atar 'açık buldukları enseye patlatırlar' diyerek gülerdi, bu durduk yerde ve beklenmedik darbeden aptallaşan kişiye... Uyurgezerliğe karşı bir savunmasızlık uyarısıydı, ...

Çok fazla sözlüğe bakmak zorunda kaldım. Şikayetçi miyim, hayır.

Aynur Uluç bir “harfler” şairi. Şiirle bağını harflere yüklediği -bir nevi kutsiyet taşıyan- güç üzerinden kuruyor. Ses değerleri kadar biçimsel değerlerini de yüceltiyor. Manaya varmak için, varmadan önce hem bir müzisyenin kulak ve dudak ruhuna hem de bir hattatın el ve göz ustalığına sahip olmamı ...

Bu şiir beni aştı.

Bu kadar mı keyifle okutur kendini bir şiir.

Şiirden uzaklaşıyor olabilirim; yaygın yerel inanca göre ölülerle halay çekmek kendi ölümünün muştulu habercisidir bizimkiler için. Halaydakiler önceden kaybettikleri sevdikleridir ve kendileri de kavuşmak istemektedir artık. Rüyada görülür, fakat rüya olduğu kabul edilmez.