Mürsel Namlı Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Kapı Güzeli'yim beni unutma
Derdin ile yanan canı unutma
Her yıl gelen bayram günü unutma
Yol uğratıp yine yokla sevdiğim

'Kalu Bela'

'Kalu bela' gününde, ruhlar yaratılmıştı,
Resullerin kimliği, ta o zaman konmuştu,
Böylece tüm elçiler, günahtan korunmuştu,
Rabbiniz kim diyerek, Allah bize sormuştu,


'Bela' dedik o günde, biz Rabbin huzurunda,
Bize hatırlatıldı, vahyin her nüzulunda,
Bela dediğimizi, ...

Köyün hali böyle benzemez şehre
Dün bir oğlan doğurdu karın Zühre
Bebeğe fidan diktik belli töre
Balan dan karından sana selam var

Köyde bu sene yüzlerimiz güldü
Mahsul bereketli taştı döküldü
Börtü böcek evlerine çekildi
Sen gırıpin gönder ağrılarım var

Saygılar kralkız

İSMETİ' ye neler etti
Ettikleri cana yetti
Hal bilmeze alıp gitti
Köle diye verdi beni

Aşık İsmeti 'yim başımda duman
Sırrımı söylersen hallerim yaman
Sivas 'tan yönelip baktığım zaman
Kabe 'yi karşıda görmeye banzer.

İsmeti 'yim olmaz derdime deva
Teknelide alsam tertemiz hava
Kahyalı 'ya dönüp yeniden yuva
Kurmak istiyorum amma yorgunum.

Mutluluk dilerim sana candan gönülden
Başka şey gelmez ki artık benim elimden
Beyaz güvercinimsin uçurdum ellerimden
Cennette beklesem gelirimsin bilmem ki

Belkide son kahkaham
Son göz yaşımsın benim
Belki çıkmaz sokagım
Son yokuşumsun benim

Gürkanider bilgi verir öteden
Caydırır insanı nice hatadan
Talimatı almış ulu Atadan
Gözleri hep doğru izde öğretmen

Selamün Aleyküm, Muhterem Baba Dostumuz. Derin manalar içeren şiirleriniz her zaman takdire şayandır...
Mübarek ellerinizden öperiz.
HZ. ALLAH C.C. YAR VE YARDIMCIMIZ OLSU ...

İSMETİ'n halini sor kara bulut
Zamana hesabı ver kara bulut
Güneş doğacaktır gör kara bulut
Irak bombalandı içim sızlıyor.

Annem beni beşiklerde salladı
Böyüdüpde hangi yola yolladı
Ecel izim adım, adım golladı
Dur bahalım sıra şimdi sende mi.

İSMETİ'yim günbegün hatır gönül kalmıyor
Kul kulun yarasına varıp merhem çalmıyor
Hızır gelse kapıya içeriye almıyor
Keşmekeş bir hayata düştü böyle zamâne

Harab-ı dıl(gönül) revanı hun olmak
Yazıktır insana hun(kan) içip hunnar olmak
Nadim(pişman) olmak her nasın(insan) karımıdır
Sırat acaba vicdandan barimidir(ince)

Selamün Aleyküm Muhterem İnsan...

HZ. ALLAH C.C. ŞEHİT MUHSİN BAŞKANIMIZA BOL RAHMET EYLESİN...

İsmeti;
İSMETİ 'yim tenim turap
Viran oldu yuvam harap
Muhtaç etme beni yarap
Sil karşımda ter GÜLHANİ.

Soya Muhtaçtır

Her kuş bülbül gibi nida eylemez
Hüner geyet güzel huya muhtaçtır
Yürek yanmayınca diller söylemez
Yıldız gök yüzünde aya muhtaçtır

Sıcaktan yarılmış yer kara bulut
Dağlar sana bir şey der kara bulut
Yağmur istiyorsa ver kara bulut
Toprak sona kadar suya muhtaçtır ...

Soya Muhtaçtır

Her kuş bülbül gibi nida eylemez
Hüner geyet güzel huya muhtaçtır
Yürek yanmayınca diller söylemez
Yıldız gök yüzünde aya muhtaçtır

Sıcaktan yarılmış yer kara bulut
Dağlar sana bir şey der kara bulut
Yağmur istiyorsa ver kara bulut
Toprak sona kadar suya muhtaçtır ...

Zarar İçinde

Zamana baktım ki acep nerdeyim
Kesin duramadım karar içindeyim
Zerreyi hesaba katan yerdeyim
Hayalim beynimi yorar içinde

Ahde ulaşılmaz koşup yelmeden
Çiçekler açılmaz bahar gelmeden
Farkında olmadan belki bilmeden
Gönlüm bir sevgili arar içinde

İSMETİ' ye ...

Rabbim

Gönlüm kış içinde baharım gelmez
Buzlarım erisin yaz ver ya Rabbim
Sevdiğim ne yanda söyleyen olmaz
Arayıp bulayım iz ver ya Rabbim.

Kalbime vuruyor aşkın elleri
Tarif edilmiyor başka dilleri
Beni böyle mecnun eden hâlleri
Yâre duyurayım söz ver ya Rabbim.

Bugün düşünme ...

Horlandı kınandı namusum arım
Gazaba uğradı iffetim varım
Örfümü budayıp ettiler yarım
Cellatlar sardılar canlar üstüne

Âşık İSMETİ' ye pusu kurdular
Perde arkasında gizli durdular
O yandan bu yandan bize vurdular
Gelip oturdular hanlar üstüne

Dar ettin dünyamı darda kalasın,
Sen de benim gibi zorda kalasın,
Diyemem ben gibi derde kalasın,
Mutluluk ne imiş bul bundan sonra..

Habibim-Tabibim.


Yeşerip var olmak, Tûbâ bağında.
Dağlanıp yıkanmak, kutsal yağında.
Harlanıp şırlanmak, ömür dağında;
Sırlanıp sıvanmak, çok hoş tozunda...

Seni seven gönül, deli divane!
Ne yapsın kul köle, döner pervane!
Eşiğin kapında çağlar, kor hane;
Ocağın közünde, k ...

Kelâmı, îmanı, özü sözüyle;
Divânı, fermânı, kaşı gözüyle;
Ruh anı, gümânı, akan diliyle;
Kul hakkı dağıtan, adalet kurban!

Ne öz kalmış, ne izanı, paradır onun imanı!
zer-sebil koftur harmanı,çirkefle yakar zamanı...