Mine Gültepe Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

çokça bizden bir öykü ; taşıdıkça derinleşir, derinleştikçe acıtır ama hep yaşanır yaşanır...

bu paylaşım düz yazı olmalıydı diye düşünüyorum çünkü şiir biçimselliğine girdiğinde öyküdeki tat buruklaşmış.

Hamal, kahverengi tepelerin sevgisiz
yokuşlarında büyütemezdi hüzün çiçeğini,
Önce gö ...

ne farkı var dostum, sonuçta dışarda dahi içeride değil miyiz her birimiz...

sevimli bir hüzün taşımışsın dizelerine ve bu da okuyucuyu sıkmıyor aksine adeta hüzünle barıştırıyor.

'sayım zamanlarında adamdım'

içtenlikle kutluyorum...

değil mi şair yoksa yaşamın aidiyeti ;

yılgın
yorgun
ve amaçsız

kıskacında sabitliğini koruyacaktır.

akıcı bir şiirdi, tebrik ederim...

dizelerin hepsi birbirinden özgün ve değerli. şiir tüm kalitesini alıp oturuyor başucumuza ve rüzgara bir anlam da o katıyor...

tüm içtenliğimle kutluyorum...

müthiş!!!

sarsıldım şairim kendime gelmem lazım bir an önce...

keşan'a uzun yıllar önce bir yakınımıza ziyarete gitmiştik. küçük sevimli bir yer olarak hatırlıyorum. sokakları parke kaldırım taşlarıyla şimdilerin nostalji diye sarıldığı türdendi.

şimdi düşünüyorum da o sokaklar demek gerçekten mütevaziymiş ki yıllar sonra karşıma sağlam bir şair çıkardı.

...

şairdir
şiir yazar şiir yaşar
sevdaya doğar her seferinde

ve bizler okuyacağız onu kimi zaman kendi cehennemimizde kimi onun cennetinde........

mevlana duysa ne derdi acaba.. ((:

şaka bir yana namlu ucundaysa sevda korkusuz bir gün daha başlamış demektir ki başlangıca dönüş gibidir bir bakıma...

tebrikler şair, çok güzeldi...

ismi, gelişimi ve finaliyle çok hoş bir şiirdi.

Bense geçmişsem dünyamdan,
Yağma göğüme,
Yağma, serinliğin har olur gönlüme…


tebrikler şair...

paylaşımın eklenme tarihine bakıyorum da umarım bu ruh halinden çıkmışsınızdır üstat. çünkü evet 'aşk' yaşanması ve yaşatılması en zor duygudur ama tek yaşam kaynağımız değildir..

ki siz yüksek algı gücü ve hayata karşı belli bir misyona sahip bir şair olarak bunu benden çok daha iyi bilirsiniz. ...

kurşun askerlerimin boğulduğu denizde tanıdım onları, yani yakamozları
ağlıyordum göz yaşımın izini sürerek, birden üstümde buldum dalgaları
şaşırdım sırılsıklam, binlerce ışık olmuştu karanlık, tutuyordu ellerimden
ay düşünce denize, çocuklar yakamoz olup fışkırıyordu oyun bahçelerinden
ama ...

ayışığı şimdi kollarımda ve sen sevgili uyudun mu yoksa....

imzada ilknur, fonda titanic ve şiirde aşk.. daha ne isterim ben... ((:

bu şiire ne imge gerek ne de vs vs, şairin yüreği o kadar güzel ki.. içtenlikle kutluyorum canım...

ne güzel akıcı ve sıcak bir şiir tıpkı bahar gibi...

içtenlikle kutluyorum hatire hanım, sevgiyle kalın...

vazgeçeriz ama sevmekten değil ki 'bir şiir gibi' noktasındaysa hiç şansı yoktur..

içten tebriklerimle...

üstadım kaleminize olan hayranlığım artıyor gitgide. kaç şiir anlatabilir ki şiirlerinize olan sevgimi ve tabi ki binlerce insana aşıladığınız umudun rengini kaç tablo çizebilir ki bu denli geriden, sessiz ve dirençli...

benim bir şiir kraliçem vardı hoş hala da var. ve bu vesileyle adını gururl ...

Umut olmalı çocukta
Sevgi olmalı kadında
Emek olmalı insanda
Gülen bir yüz olmalı dostlar
Dillerde türkü olmalı

harika, yürekten kutluyorum..

ertelenmiş mutluluklara
hayaller kuruyorum.

çok hoş dizeler. ve şiir mi barışçıl hüzne harika bir örnek oluşturmuş..

yürekten kutluyorum arkadaşım, sevgiyle...

e bravo yani şairim ustaya söz bırakmamışsın ki.. ((:

şaka bir yana işte yine bir Rukiye Küçük şiiri ; çokça farkındalık ve ayağını yere mutlak biçimde sağlam basan bir adım..

içtenlikle kutluyor ve devamm diyorumm ama gitmeden naçizane bir tavsiyemi de sunmak istiyorum ; unutma şairim, haya ...

Akşamları senden burda ayrılırdım,
Bir garip gelirdi bu liman,
Bu ışıklar bir dertli gelirdi bana.
Vapurun kalkışı,ölüm gibi çökerdi içime,
İskelenin yüzü buruşurdu,
Işıklar belirsiz ağlardı
Ama severdim bu limanı;
Bu şehrindi,bu şehirdendi,
Ertesi sabah,yine güler yüzlü,
Bizi bekl ...

Aynalarda tutuklu bir bakış
Uzayan bir karakışta
Donduruyor bedenimi


şiirde anlam bütünlüğünü korumada azınlık olmayı sürdüren bir kalem ustası Necdet Arslan...

bu siteye ilk girdiğim günleri anımsıyorum da 'şiir' neden bu kadar harcanıyor diye bir iç soruya düşmüştüm. zaman içinde gör ...

çaresizlikten umuda ve belki de umuttan kimsesizliğe uzanan bir yol ama şair hep tutar sevdiğinin elinden ve fısıldar ; 'bu kaçış nereye kadar...'

yürekten kutladım üstadım, saygılarımla...

ıhlamur ağacı uzandığım tek dal mıydı yoksa hava saçların kadar ağır mıydı bilmiyorum ama bildiğim birşey var ki şiir hep ağlıyor ağlıyordu......

bu yolculuk molasızdır şair!

içten tebriklerimle...

adı hayat
hani ölümlü aynalara inat

bana söz bırakmadın şair, tebrikler tebriklerr...

sayfana her gelişimde güzel bir şiirle karşılaşacağımdan artık şüphem yok dostum, o sessiz ve onurlu duruşunuz ise özgünlük katıyor elbette.

içtenlikle kutluyorum...