Lara Açanba Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Şiir varmak istediği toprakların vatandaşı olmaz asla…hür bir kafanın..azimle yol almış ayakların…bir o kadar asılmış ellerin… sinirleri sapasağlam bir vücudun nefes almadan yaşayabilen bir atmosferin…hücresiz ve DNA sız bir yapının tek başlı yenilmez ama zafersiz varoluşların…. Masumiyetin yeryüzün ...

…bazı durumlarda şiir…kendi etrafında dönen dünyanın ekseninden çıkmak ister…bu ne durup dururken olur…ne de boşuna…
bir şair…
erken uyanan günün güneşine kapar bütün ışıklarını…garip olan bir durum nedense..normal gelir o vakit sizlere…aynı telaşla koşarsınız …gününüz bildiğiniz gibi başlarke ...

...daha önceki yazılarımızda şiirin toprağında uyumayan bir şeyler var demiştik… soyut veya somut… şiir başlı başına… insanı yeniden var etmeye çalışan bir mekanizmanın… veya… İnsanüstü çabanın ilahi ritmine kavuşması ve orada kalabilme çabasıdır…
insan ne için inanmak ister ise… onu yakalar şiir ...

Şairliğin ilk kuralı şiirin gücüne inanmaktır...yoksa sadece gurme olursunuz... o zaman şiiri anlayacak bir nesil olmaz...aç ve tok insanlar olur...toklar aç kalmadıkça ve açlar doymadıkça şiirin yüzüne bakmazlar.LaraAçanba

dilinizin şiirlerine sahip çıkmadıkça dil fukarası olmaya mahkumsunuzdur...

yani Ahmet Haşim..şiirin hem de çok sevdiği bir şairdir...eğiliyorum..binlerce kez..yine yine...

...yani eğer şair isterse…en bildik dil bile size anlaşılmaz olur…çünkü ne hafızasın da ne de gelecek hesaplarında dil…kendi aklını teslim etmez…(insanoğlunun zayıf iradesine) ve gizlenir ağaç kovukları gibi akıl odalarınızın pervazlarında..ama yine de bildiğiniz şarkıların nakaratları terk eder si ...

Aşk… Şiirini terk etmeyen tek âşıktır mı? belki Mecnun kendi şiirini yazarken Leyla sına…bulduğu yüzyıllık bir yalnızlık iken…aşkın gerçek mimarisine dokundu elleri…
.işte bunu başarırken şiir…garip bir tarzın atmosferine çekildiğini gördü…karşı durmak istese dururdu amma velakin…gidilecek yollar h ...

ŞİİR …değişik evrenlerin iç seslerini çok iyi duyar…ve insan bilmeden elleriyle duyabileceğini hisseder…çünkü ellerindeki her şey değişik evrenlerin şairliğine kendiliğinden uzanır…bazen bir ilham şeklin de…bazen de kalbinizin manevi gücü ile…oysa şairler…Tanrı tarafından bütün bu hazlara sahip kılı ...

…hatırlarsanız yazılarımızda şiirin hafızasından bahsetmiştik…peki nasıl oluyor da şiir böylesi bir hafızayı insanın var olduğu o ilk günden beri aşınmadan saklıyor…yıpranmıyor..ve adını bilip bilmediğimiz bütün şairlerine ilham taşımaya ve dağıtmaya devam ediyor…dikkat ederseniz…her şey eskimeye me ...

şairin...henüz bir acelesi yok...küçük denemelerle...biraz aşka dokunuyor...sonra konunun ağırlığı ile...biraz ruh halinin etkisiyle...kırık kalbindeki mecburiyetler yüzünden aldığı yaraların hissettirdikleri üzerine sesleniyor...o da yetmiyor...(yalnızlığının sorumlusu) yüzünde ki yüzleri sorguluy ...

çünkü yaş aldıkça...hayatın anlamını ve ne için burada olduğunuzu anlarsınız...ne amaçla yaşadığınızı ve güzelliğin aslında ne ile ölçülebileceğini hissedebilmektesinizdir...şiirin size sundukları ile yetinmeyip ona sahip olmanın hayal ile gerçekliği arasında ne kadar mutlu olduğunuzu..ve kendinizin ...

Günümüzden öncesi veya sonrasında şair olmak…yok hayır geleceğin şiirlerini duyabilmek…sanıyorum bir hayalin kendi coğrafyasında yer edinmesiyle eşanlamlı…çünkü merak ettiğimiz…insan ömrünün aslında sanılandan fazla olmasıyla ilgili olabilir mi…veya insan ölümü kendisi mi çağırıyor…yoksa insan sahip ...

hayat şair olmak içindir derken…buna sonsuz kere inanmıştık…oysa …hayat bunun için özel bir çaba harcamaz…ister ki…bir ucundan bakılınca görülmeyen bir dehlizin devamlı seyircileri olsun ve perdeler açılmadan başlamasın gösteri…bir nebze ışık bile size yetecekken…bütün ışığınız söndürülür…birileri t ...

dilinizde ki her harf ve ses aslında siz aşkın şiirlerini yazasınız diyedir..sonra aşıklar kendi dilleri döndüğünce yaşar aşkı…tarihte ki en acılı ve mutlu sonla biten aşk arasında ki fark…sadece kaderin aşk anlayışı ile tarif edilebilir herhalde…neden bu kadar aşk için acılar çekerde sonra gidiveri ...

bir çocuğun yazdığı her şey güzeldir... çünkü bir beklentisi olmadan... size ulaşmaya çalışmıştır...kalbinin gizli her bir köşesini şiire hiç çekinmeden açmıştır...neden korkarız çocukların anladıkları ve inandıkları ne varsa anlatmalarından veya şiire çocukça satırlar eklemelerinden...tek bir iste ...

Dünkü yazımızda…şiirin nefreti iyi bildiğinden bahsetmiştik…ve nedenini de açıklamıştık…oysa gözünüzden bir şey kaçmış ve biz görmemişizdir…nefret bazen insanın şiire adım atmasına vesile olan yarı aydınlık bir teras gibidir…ışığını ne ay dan alır ne de lambalarınızdan…kalbinizde her daim …birilerin ...

olmak ve olmamak...göreceli bir kavram...aklın ne ile meşgul olduğuna bağlı...veya insanın kendi azminin varış noktası ne ile beslenmektedir...o sebeple doğmak ve ölmek...aynı kapının değişik zamanlara ait formatıdır...en azından her iki durumda da insanın uhrevi zekasına sahip olmanın ayrı bir kimy ...

şiirin girişi oldukça başarısız...ve mecbur olmadığı halde...zoraki ifadeler var...yorulan tasvirler...(güvercinler uçuştu...kanım buharlaştı...parçalanan düşlerime...v..vs...ilham zoraki çağrılıyor..şairin rutin bir zamanla şiir yazma alışkanlığı olduğunu anlıyoruz..şiir gelmek istememiş ama şair y ...

Her şeyin bittiği yerde şiir neden nöbet tutmaya devam eder…yoksa…bekleyen bildiğimiz şiir değil de…onun kendi atmosferine uygun bir sima mıdır…zannediyorum…şairlik ve sahip olunan unvanlar..apoletler…payeler..hediyeler…sınıf atlamalar…geriye akım…ileriye dönüş…..ne için olursa olsun..veya şiir size ...

Güzel olan ne varsa bildiğiniz... veya şöyle diyelim... çirkinlik aslında güzelliğin aynası değil midir… o değil midir...bir diğerinin peçesini kaldıran...(ve siz değil misiniz) ...insanın bütün çirkin bildiği şeyler aslın da...sadece bir ışığın yanlış kırılması...ve güzellik tam tersi bir yanılma d ...

şairleri sevmekten korkmayın...adını bilmediğiniz ve bilipte anlamadığınız şairler inanın bir Nazım kadar terkedilmiş...bir Süreyya kadar unutulmuş...bir garip Veli kadar dinlemektedir sizleri...sadece şiire inanırsanız onların hakettiği saygılı duruş...sizlerle kararlı bir şekilde yerine ulaştırıla ...

Şairler bazen… Şiirinin dilini öyle bir terbiye eder ki… size hiçbir şey söylerken… Aslında ulaşmak istediği dokuya…(bu kimi zaman… şiirin aykırı ve özgür duruşunda kabul görmekte zorlanan bir tarzdır…) yapışıp kalır demek biraz muallakta kalsa da aynen öyledir… burada ve günün şiirinde… Okuduğumuz ...

neden şiiri bu kadar anlamanın derdindeyiz..veya şiir neden bu kadar önemli...geçmişte neler gelmiş ise şiirin başına...gelecekte neler bekliyor...veya...şiirin sınırları olmalı mı...şiir sizi kandırabilir mi...yoksa şiir sadece belli bir sınıfın bayraklarını sallarken...daha mı asildir...veya şiir ...

geçen günkü yazımızda şairlerin tarzlarına göre kendilerini kabul ettirmeleri ve şairliğin erişilmez bir unvan olmadığını...aslında zor olanın kendinizin ne hissettiği ile alakalı olabileceği üzerine biraz konuşmuştuk...her şiir inanılmak ister...bunun içinde önce şairinin inanması ve şiirine öyle a ...