Hüseyin Çoban Antoloji.com

Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

Ben Sınırsız Hayaller kurarken,
Pembe ve Mavi.
Ve hayat bana hayal kırıklığını Öğretti.
Vurduğu Darbeler,
Anayasamı tazeledi.
Aydınlanma yolunda,
Bana Kılavuzluk etti.

Zorlu şartlar altında,
Müstacel karar vermeyi.
İnanmayı,
Ama kimseye Güvenmemeyi.
Özde Güçlü olmayı,
Hareketle İradeyi.
Anlaşıldı;
Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

Ve öyle bir Ders verdi ki,
Bana çok şey Öğretti.
İyisini dileyip,
Kötüsünü beklemeyi.
Köpek gibi Âşık oldum,
Öğrendim İhaneti.
Anlaşıldı;
Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

Ve dilsiz Acılar,
Bana bir Kader Dersi verdi.
Sevmenin;
Acı çekmek olduğunu Tembihledi.
Hesap ve Kitap barındırmaz Nefretin iç sesi.
Anlaşıldı;
Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

Sayısız Darbe aldım,
Sayamadım Darbeleri.
Hayatın Grand Piyangosu,
Pişmanlık çok Değerli.
Affetmek Erdemlikse,
Affetmeyi Öğrenmeli.
Anlaşıldı;
Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

Öğretmenim;
Henüz bana her şeyi Öğretmedi.
Yelin Sessizliğini...
Ve Gecenin Gizemini.
Ve Hayat Kasırgasındaki,
Girdap döneğini.
Anlaşıldı;
Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

Umut;
Alıp başını...
Çok uzağa gitmeliydi.
Acıları ikiye katlar...
Sürgün kelimesi.
O Yoksulluk ki;
Kapitalizmin Modern Kölesi.
Anlaşıldı;
Hayat üstadı alîm,
Ben öğrenci.

03.10.2021

Hüseyin Çoban.