Fatma Güneş Ergen Antoloji.com

Bensenden önce ölmek isterim.Gidenin arkasından gelengideni bulacak mı zannediyorsun? Ben zannetmiyorum bunu.İyisi mi,beni yaktırırsın,odanda ocağın üstüne korsuniçinde bir kavanozun.Kavanoz camdan olsun,şeffaf, beyaz camdan olsunki içinde beni görebilesinFedakarlığımı anlıyorsunvazgeçtim toprak olmaktan,vazgeçtim çiçek olmaktansenin yanında kalabilmek için.Ve toz oluyorumyaşıyorum yanında senin.Sonra, sen de ölüncekavanozuma gelirsin.Ve orada beraber yaşarızkülümün içinde külünta ki bir savruk gelinyahut vefasız bir torunbizi ordan atana kadar...Ama bizo zamana kadaro kadarkarışacağızki birbirimize,atıldığımız çöplükte bile zerrelerimizyan yana düşecek.Toprağa beraber dalacağız.Ve bir gün yabani bir çiçekbu toprak parçasından nemlenip filizlenirsesapında muhakkakiki çiçek açacak:biri senbiri de ben.Bendaha ölümü düşünmüyorum.Ben daha bir çocuk doğuracağımHayat taşıyor içimden.Kaynıyor kanım.Yaşayacağım, ama,çok, pek çok,ama sen de beraber.Ama ölüm de korkutmuyor beni.Yalnız pek sevimsiz buluyorumbizim cenaze şeklini.Ben ölünceye kadar daBu düzelir herhalde.Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde? İçimden bir şey:belki diyor.NAZIM HİKMET RAN...
..