Dilek Karagüzel Pıtırcık Adlı Antoloji.com Üy ...

Hayat işte olduğu gibi. Bildiği gibi gelecek.Sağ olan yaşayacak yine güzellikleri de tatsızlıkları da, hüznü de, mutsuzluğu da
Hayat karışık renkte ve herkes bu renklerin içinde.
Kimi ayrılığın, çaresizliğin, özlemin dibine vuruyor, kimi sevdikçe sevildikçe güzelleşiyor;umutlarına umut, hayallerine yenisini ekliyor en mavisinden. Kimi zor ulaşıyor hayaline,kimi zorlasa da kapısını umudun, hayalin;hayat diyor ki dur bunu sen haketmedin. Bazen küfrettiriyor hayat,yüreğine yara olana,bazen de şükrettiriyor birinin varlığına.
Yeni bir yıla girerken kimi yüreği buz, kalbini esir almış celladını öldürüyor sessizce ve kimseler görmüyor bu maktülü de, katili de.Kimi kalbinde çiçekler açtıranı sarılmanın mutluluğuyla can kırığı kanamalarını durduracak,yürek yaralarını saracak,kimileri de ait olmadığı yerde, ait olnadığına sarılırken ona çok uzak biriyle yüreği ona rehin,bedeni başkasında tutsak, kendi mutsuzluğunu sadece kendi bılerek yaşlanacak.
Ve sen halen sevmeyi öğrenemeden,seni sevenleri incitecek, masumiyetinden, iyi niyetinden, , seni güvendiği yerden vurarak devam mı edeceksin, geçmiş yıllarda olduğu gibi gelecek olan yılda da hayat dediğin sözde maskeli yaşamına.
Sizler bayım;asarım, keserim, öldürürümle güçlü olunmuyor insan hiç olunmuyor, yüreğinden tutabiliyorsan kadının, çiçekler büyütebiliyorsan çocuğunun kalbinde boy boy bu yıl da bunu başarırsın mutluluğunuzu çoğaltırsın.
Ve kendim...
Kırgınlıklarım da oldu kırmışlıklarım da. Hüznümü de yaşadım dibine kadar mutluluğumu da. Kaybettiklerim de oldu kazanmışlığım kadar. Ama geçmişte de olduğu gibi bu yolda da adil olmayı, sevmeyi, sevilmeyi vicdanımın sesini duymayı bilmeyi, bakmaktan ziyade görmeyi;çocuk kalbimi büyütmeyeceğimi,kırmalarına da izin vermeyeceğimi kalbime söz olsun.Artık sizler, bizler ne yaşadıysak yaşadık ne olduysa oldu,geçti bitti ,gitti. Terkettin, terk edildin, çok sevdin;hiç sevilmedin, savaştın, seviştin ,küfrettin,dayak yedin parasız kaldın....Sil baştan olsun. Geçmişini inkar etme, unutma. Lakin geçmişi de,geçmişte bırak, tekrar yaşama, takılı kalma. Önüne bak. Her neyse, iyisi de kötüsü de daha iyisini yaşaman için bir öğretiydi o geçmişin. Yanında olanlar şimdi olmayabilir rolleri bitmiştir yaşamındaki. Yeni sayfalar açılması için gitmiştir birileri. Hayatında yanında yürüyenlerle yola devam. Madem hayattasın yeni güne yeni yıla açmışsan gözlerini sarıl umutla yaşama. Durma, devam yeni güne yeni güzelliklere ,yeni kaybedişlere kazanımlara. Hayat çünkü hep siyah değil hep beyaz da değil;hep cimri değil hep cömert de değil ve hayat hep güzel ama hep kolay değil çelişki barındıdır hep ve zıddıyla anlam kazanır.
O vakit yaşa yaşayabildiğince, yaşat, paylaş çoğalt mutluluğu. Sende, bende o da,bizde yeniden hayat bildiği gibi gelsin o zaman. Biz olup güzelleştirelim,büyütelim sevinçleri, mutlulukla.
Yeniden doğsun sevgi, barış.
Bu çok çok çom çok güzel bir yıl olsun tamam mı? Sen de ben de o da bunu birlikte başaralım olur mu?
Gelsin 2025 ...

Dilek dedi.
#yeniyılımızdünyayasevgibarılgetirsin

Sağlık, esenlik ve 2024'ü aratmayan bir yıl dilerim,
Sevgi, saygı, muhabbetle...

Olurda görüşemezsek
Ölür, de söyleyemezsek
Ben seni çok sevdim
Beni unut bunu unutma
“Otuz ömür geçse de ömrümün üstünden,
Yine yarınım gibi severim seni...”
______________________________Can YÜCEL

Dilekçe
Ahmet Ak
Ya al benden bu sevdayı ya dayanma gücü bahşet
Anlasaydı canan haden eder miydin hiç şikayet

?si=4NhsAqL2zJp4hxJy

Söz geçiremediğin rüyaların,bir saniye ayrı kalmaya tahammülün yokken bin sene olsa bir kez sarılamayacağını bilmenin yükü, tam da güvendiğin ;sığındığın yerden vurulmuşlukların, anlamını yalnızca senin bildiğin şarkılar , o şarkılarda inanmışlıkların aldanışların mutlu olduğum anlar, buluşma sonrası ayrılıkların, bir sofrada paylaştığın lokmaların, aynı bardaktan içtiğin ağzında tat bırakan çayın acılığı, bir filmde birlikte ağlamışlıkların, aynı şarkıda kadeh kaldırmışlıkların ,özlemlerin,sonrası birbirine yabancı kalmışlığın....
Ve...
Hiçbir kadın ya da erkek,acılarından, çaresizliğinden, vurulmak istemez güvendiği sığındığı yerden...

Nedense dokundu biraz yazdığımda, okuduğumda. İnsan kendi yazdığı cümlelere de gözleri dolabiliyormuş.
#ağlamakgüzeldir
#sulugöz

Dilek KARAGÜZEL

Alttaki yazıdan birdenbire akıp giden çıkarım benden gelsin

Kelimelerinin böldüğü gecelerden sesini unutarak uyandığım sabahlara ne ara geçiş yaptım? Hayret! Kendimi ait hissetmediğim bir şehirde kendime söz geçiremediğim bir rüyadayım sanki. Üstelik gerçeklerin de farkındayım. En acısı da bu değil mi? Yalnızlığımı susturmak için çabalamıyor mu kulaklığımdan yükselen ezgiler?

Kalbime sırlarımı gömdüm diyor mesela şuan. Ben neler gömmüşüm şu gökyüzüne diyorum kendi kendime. Sırlar hafif kalır.

Şarkı sanki ruh halime göre değişiyor. İçime içime bağırıyor şimdi de. Kulaklarımı takıyorum ama dilim söylüyor istemsizce...Anlaşılıyor ki benimsemişim içimdeki müziği...

Şu hayatta herkesin bir iç müziği vardır.Yada zihnine ve kalbine dokunan şarkılar...

gbg.

Genel Bakış
Dinle
Şarkı Sözleri
Küs olduk, ayrı düştük, duramadık ki
Savaşları sevemedik, barış olduk biz
Hüzünlendik dilden kaçan bazen iki lafla
Sevişmeye sebep ettik ayrılıkları
Niyet ettik, söz verdik en büyük aşka
Başkasının sevdasına imrenmedik biz
Ne acıdan ne kayıptan korkmadık ki hiç biz
Ne kavgalar atlattık da yılmadık ki bir gün
Üstüne gittik sevdanın, yenilmedik ki
Kimsenin duygusundan çalmadık biz
Başkasının oyununu bozmadık biz
Ne acıdan ne kayıptan korkmadık ki hiç biz
Ne kavgalar atlattık da yılmadık ki bir gün
Üstüne gittik sevdanın, yenilmedik ki
Kimsenin duygusundan çalmadık biz
Bu dünyanın uyumunu bozmadık biz
Niyet ettik, söz verdik en büyük aşka
Başkasının sevdasına imrenmedik biz
Neysek oyduk, öyle kaldık aynı inançla
Kimsenin öyküsünden kopya çekmedik
Ne acıdan ne kayıptan korkmadık ki hiç biz
Ne kavgalar atlattık da yılmadık ki bir gün
Üstüne gittik sevdanın, yenilmedik ki
Kimsenin duygusundan çalmadık biz
Başkasının oyununu bozmadık biz
Ne acıdan ne kayıptan korkmadık ki hiç biz
Ne kavgalar atlattık da yılmadık ki bir gün
Üstüne gittik sevdanın, yenilmedik ki
Kimsenin duygusundan çalmadık biz
Başkasının oyununu bozmadık biz

?si=GhqjY6fSGxFtDHrK

Sevgisiz ve ilgisiz bıraktığınız hiçkimseden hayatınıza dahil etmediğiniz birinden ,sizden soğumamasını beklemeyin öyle bir soğur ki dünyayı yaksan ısıtamazssın soğuyan severken vazgeçen yüreği...
Ve güveni yaraladığınızda ne kırgınlığa benzer ne kızgınlığa öldürürsünüz masumiyeti, iyi niyeti affediciliği,şefkati dondurursunuz size kor kalbi. Sona ermiştir gönüllü esareti sizdeki müebbeti. Bir zamanlar koşar adım size gelen ,şimdi kaçar adım uzaklaşmıştır. Yabancıdır artık her gün tuttuğu ellerin ,bakarken dalıp gittiği gözlerin. Ve acıyan nedir biliyor musun birlikte olduğu kişinin yokluğu değil mutlu mutsuz ettiği anılar da değil ,inandığı kişinin ondan koparıp gittikleri ve iyi niyetinden bıçaklandığı yerlerdir.
Vazgeçmişse birinden çok severken emin olun görünmeyen tarafı vardır dağın. Anlatılana görünene bakmayın. Bazen gördüklerin göründüğünden farklıdır. Uzaktan gördüğün dağ yaşadını yaşattıklarımı bilemezsin.

Dilek çe yazılanlar....

Ee bu şiirde bitti. Bu rakıda bitti. Az kaldı kış da bitiyor hatta yıl bitiyor masal, hikayehatta dinlediğimiz o şarkı da bitti. Şimdi nerden başlıyordyk. Yine mi ....
Kalksın o zmn o şerefsize o kadeh...
16 Aralık 2024
Saat 00:25

Göz kapaklarımın altında sevdiğim ten
Adını yazamadığım sayfalara
kuş resimleri çiziyorum
Kağıttan gemilerim yok benim
Pulları hasretten mazruflarım var
Ayaklarım kesik
Kollarım sağır
Sana gelemediğim günlerin adını
sızı koyuyorum

Dudaklarımın çatlayan yanları
düş lekeli sözlerin mabedi
Bilmezdim uzak sevdaların
yıldızlara dokunabildiğini

Gözkapaklarımın altında sevdiğim ten
Elini tutamadığım sokakların duvarlarına
kuş resimleri çiziyorum
Adını anmadan geçeceğim
şiirlerim yok benim
Gözlerim ahraz
Kirpiklerim yağmurlu
Sana sarılamadığım günlerin adını
sızı koyuyorum
Seçil Oğuz

Benim bu güne kadar rakı üzerinde okuduğum en güzel yazıdır...
“Puslu bir İstanbul akşamında,
güneşi boğazda batırmaya ant içmiş yakamozların dansını izleyip
kadehler tokuşturulurken
yan masada memleket kurtarılıyorken
avucumun içindeki buz gibi bardağa baktım da;
‘Ne menem bir şeysin sen’ dedim.
‘Bir içecek, sarıldığı gazete kağıdına da,
sakız kokulu beyaz keten örtüsü yayılmış masaya da,
ete, ciğere, mezeye de maviye de bu kadar mı yakışır.
Neşeye de efkara da yoldaştır.
Ondan mı ki, geceye inat bembeyazdır’.
Bira gibi ayağa, çoluk çocuğa düşmemiştir,
belli bir yaşanmışlığı, anıları, en basitinden
hazırlanmış bir masası vardır rakının.
Viski gibi boğazı yakmaz, süzülerek akar gider. Rakının silueti sevgilidir, kokusu yar, tadı can.
Ne zaman bir efkar bassa içi,
ne zaman çıkamasak işin içinden,
kafada deli sorular, bassa afakanlar,
bir koşu meyhaneye gidilir.
Oysa rakı, cevabı bulmak için değil,
soruyu unutmak için içilir…
Lübnan’ın Arak’ı,
Yunan’ın Uzo’su,
İtalyan’ın Sambuca’sı,
gaflet ve delalete düşüp alternatif olmaya çalışsalar da rakıya, hüzünlerini sulandırmadan
sek içmeye çalışmış bir milletin evlatları
buna izin vermemiş, korumuşlardır bu anason kokulu
cesaret hapının sıvılaştırılmış halini.
Milli içkimiz olur kendileri;
Son nefes verilene, son aşık ölene,
son ümit tükenene kadar eğdirmeyiz başını öne.
Düşündüm de rakı, dünyada çift bardakla içilen tek içki;
Ruhla beden gibi, iki sevgili, gece ve gündüz gibi.
Yan yana durup birbirinin derdini dinlermişçesine,
bir dudakta birleşip sevişircesine…
Rakı olmasaydı hayat olurdu yine belki ama
şarkılar yetim, besteler öksüz kalırdı;
Bir ihtimal daha olmazdı;
Senede bir gün bile.
Dalgalansak da durulsak da,
yine bütün meyhanelerini dolaşırdık İstanbul’un
ama o tatlı huzuru bulamazdık Kalamış’ta mesela.
Bir bekleyenimiz olmazdı ada sahillerinde,
deniz ve mehtap sormazdı;
Neredesin diye.
Ve Elbet bir gün kavuşacağız desek de
kavuşmak hayal olurdu,
dönülmez akşamın ufkunda…
Derdi, gamı, tasayı unutturup
anda dondurabilme özelliği de vardır bu rakının.
Hatta işin ucunu umuda bağlayıp
gökyüzüne salıverdirir alimallah.
Ben bizzat yaşadım da oradan biliyorum.
Geçenlerde bir rakı muhabbetinin ilerleyen saatlerinde;
‘ O iş imkansız’ lafı çıkmış ağzımdan.
‘ Bak imkansızın içinde bile imkan var’ dediler; ‘Etme !’
Ne diyeyim;
Adam rakıyı icat etmiş, hala psikologa giden var;
‘Gitme !’
Yaaa şöyle günahtır,
böyle haramdır, acıdır, ağırdır
muhabbetinden çıkıp
keyifli bir masanın etrafında toplanıp
rakıdan dem vurunca
başka bir alemin içinde buluyor insan kendini.
Çokça komik, bolca eğlenceli, esprili.
‘Üç rakı kapağı getirene pilot belgesi bedava’
yazan bir kapıdan girip;
‘Garson, kapı getir, dışarı çıkıcam’ a giden bir yolda sallanmadan yürüyebilirsen şanslısın.
Unutma; Şarap yaşayanlar için,
rakı ise hikayesi yarım kalanlar içindir.
Böyle zamanlarda, bir ‘büyüğe’ danışmak iyi gelir.
Rakı içmek de adap gerektirir;
Bir kiminle içtiğine dikkat edeceksin
bir de kimin için içtiğine.
Şarkı da önemli bak,
Zeki Müren iyi gider mesela yanında.
Derdini en iyi nağmeler anlar.
Çünkü rakı yanındakiyle içilse de
kadeh aklındakine kalkar!
Rakı seven adam kalitelidir.
Beyaz peynir tercih eder, kaşarla işi olmaz.
Bir erkek için en büyük keyiflerden biridir dostla,
ahbapla erkek erkeğe içmek
tamam da sevdiği kadınla rakı içmek bir başkadır.
Güzeldir kadın, içtikçe güzelleşir.
Ondan derler ki; "Çirkin kadın yoktur, az rakı vardır".
Kadının içindeki beyazdır rakı, buğudur, dumandır.
Ütüsüz kadınlardır rakı sevenler.
Oysa şarap sevenler, ütülüdür.
Çantaları, ayakkabıları, kemerleri aynı renktir.
Şöyle bir bakınca tastamamdırlar.
Oysa rakı sevenlerin üstleri başları değil
belki ama dertleri, kederleri tastamamdır.
Bardağa atılmış üç-beş buz söndürmez yangınlarını.
Alayına isyan etmez bu kadınlar.
Aksine kadehlerini, alayının şerefine kaldırırlar.
Sen hiç ömründe bütün aşkını gözlerine yükleyip o gözlerle ruhuna dokunan bir kadınla rakı içtin mi?
İçmedinse, rakı içen bir kadından daha güzel olan tek şeyin, o kadının seni sevmesi olduğunu bilemezsin!
Aynen dediğin gibi Aydın Boysan;
Rakı sofrasına meze olmuş yürek yangınlarının kibritle oynayıp kaçan faili de, büyük kahkahaların ardındaki nemli gözlerin sahibi de bir kadındır.
Unutma; Rakı sofrasında kadın yoksa, uğruna sofra kurulmuş bir kadın vardır...”
Vakti kerahattir...
Alıntı

Sen geldin, değişti havası dünyanın, bulutların şekli değişti, denizlerin rengi değişti, kokusu değişti çiçeklerin.

Sen geldin, en güzeli ben değiştim, anlıyor musun...

Ümit Yaşar Oğuzcan

Eyy #yâr...
"Mümkün olsaydı eğer,
Sesini ekerdim saksıya,
Bir çiçek gibi...”
Sesini duymak için saksıdaki çiçekle konuşurdum...
Mümkün olsaydı eğer,
Kokunu salardım gök yüzüne,
Güneşin, ayın, yıldızların yanına...
Her nefes alışımda kokunu çekmek için,
Yıldızlara, aya, güneşe bakardım icime çeke çeke...
Mümkün olsaydı eğer,
Gözlerini çizerdim dağlara taşlara
Kırlara, bayırlara .
Her gözümü açtığımda dağlara, taşlara bakardım o güzel gözlerini göreyim diye...

#Şiirmisaliaşklar...

Herkes rakıyı erkekler içer zanneder.
Oysa bence rakıyı en güzel kadınlar içer.

Rakı kadındır, kadın da rakı.
Birbirlerinin halinden, tadından anlarlar.
Hiç konuşmadan anlaşırlar.
Yalnızlık zor ve çekilmez geldiğinden,
ikisinede de, yanlarında mutlaka balık ve peynir ararlar.
Ufak tefek tatlardan ve hatta acılardan da haz aldıklarından, yanında mezesi olmadan duramazlar.
Kadının içindeki beyazdır rakı.
Buğudur, dumandır. mesafedir.
Hem şeffaftır, hem bulanık.
Temkin ister.
Alışmak için zaman ister, alıştın mı da dikkat ve özen ister.
Kadın o yüzden pek güzel içer rakıyı.
Kadınlığının içinde saklanan erkektir rakı.
Güçtür.
Meydan okumadır.
Elinde rakıyı erkek gibi tuttun mu, gözdağı verdirendir.
Dik durmaya zorlar adamı.
Eşitliktir rakı.
Doğu'nun içindeki batı, batı'nın içindeki doğu'dur.
Anadolu'dur.
Anadolu kadar yaşlı, onun kadar çeşitli, renklidir.
Politikadır, yenilen kazıktır, şikayettir, isyandır.
kalabalık sevdiğinden doğurgandır.
Bir kişi başlarsın bazen içmeye, bakmışsın olmuş masada 10 kişi.
hiç bilmediğin nağmeleri öğretir rakı.
Bildiklerini unutturur.
Mucizedir.
Turk sanat müziğidir.
Durup dururken ağlatır, olmadık yerde kahkaha attırır.
Kadın ruhludur rakı.
Daldan dala her türlü duyguyu tek kadehte yaşatır.
Kafayı buldun mu, bet sesindeki buğulu nağmedir rakı.
Masadan kalkmadan, yıkılmadan, rezil olmadan darmaduman olmaktır.
Kadın gibidir rakı diyorum ya, çünkü içmeyi bilmeni ister rakı.
Kolay değildir.
Dalgaya gelmez, hassastır.
“şerefe!” dedin mi, o sofrada anlatılan her şeyi sır gibi tutacağına dair “şeref sözü” verdiğin namustur rakı.
Kandırılmak istemez
yalandan haz etmez.
Gerçekleri ortaya döker rakı.
Hesaplaşmadır,
Yüzleşmedir,
Rahatlamadır.
Rakı-balık masasında yoksa kadın, masadaki erkeğin dilindedir, havasında vardır.
Rakı kadınsız olmaz.
Haremlik selamlık durmaz.
Bir tek önyargı rakıyı erkek içer zanneder.
Rakıyı erkek gibi kadın da içer.
bu toprakların parçasıdır rakı.
Dil, din, ırk, köken bakmaz, tanımaz, ayrımlarla uğraşmaz.
uhu'dur rakı; birleştirir.
Sarı zeybek'tir, yeşil efe'dir, eskiden kalma ama yeni'dir rakı.
Beyaz leblemizdir.
Geçmişten bugüne, bugünden geleceğimize mirastır gelenektir.
Yasak tanımaz. özgürdür.
Hicazdır, nihavenddir. “makberdir”, “bir ihtimal daha var o da ölmek mi dersin” diyerek hayata avaz avaz tutturandır.
Deşarjdır, “ikinci bahar”ımızdır bizim.
“kalamış”tır.
Bizimdir, bizdendir.
Eskimiz, yenimiz, tarihimizdir.
yadigardır.
Sozünü esirgemeyen kadın gibidir.
benim gibidir...

Alıntı-yazarını bilmiyorum

"Kendine iyi bak" bir "veda" değil "elveda" cümlesidir çoğu zaman.

O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde...
"Kendine iyi bak.

Çünkü bundan sonra ben yanında olmayacağım.
Olamayacağım.

İstesem de istemesem de.

Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum
ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum.

Olur da bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum."
"Kendine iyi bak.!

Can YÜCEL

BEN OLMAYI SEÇTİM

Susmayı öğrendim çok konuşanlardan...
Alçak gönüllü olmanın erdemini tattım çok bilmişlere inat...

Gerçekten bilenlerin az konuştuğuna şahit oldum sessizce...
Her yaşananın sadece bir deneyim olduğunu kavradım...

Değmeyenlere çok anlam yüklemenin ruhuma verdiği zararı keşfettim...
Kendim olmayı seçtim başkalarından alınmış parçalardan oluşmayı değil...

Kendi hayatlarını YÖNETEMEYENLERİN diğer hayatlara müdahelelerine güldüm sadece!!...

Kokuşmuş zihniyetlerin yalan gülümsemelerin için de yer almaktansa uzaktan onlara seyirci kalıp İNSANLIĞIMI korumayı öğrendim..

Varlığımı "hakedenleri" hayatıma dahil etmeyi "haketmeyenlere"
HOŞÇAKAL demeyi öğrendim .....

&&&

Bazen susmak, söylenen bir sürü sözden
çok daha fazlasını ifade eder...

Montesguieu

Beni sorarsan;
Bildiğin gibiyim işte.
Az uyuyor çok şarkı dinliyorum...
Kitaplar diziyorum odamın raflarına.
Sonra birini alıp okuyorum...
Altını çiziyorum yüreğime dokunan yerlerinin.
Bazen uyuyakalıyorum kanepede..
Yağmurun gürültüsüne uyanıyorum.
Ya da çalan bir telefon sesine.
Şimdilik böyle buralar.
Sessiz sakin kimsesiz.
Geçecek biliyorum geçecek elbette.
Yani demem O ki,
Her şey bildiğin gibi işte...

Cemal Süreya

Birgün çok özleyeceksin beni,
Rüzgar kokumu getirecek sana.
Sesim hiç ummadığın anda dolacak kulaklarına.
Bu aşk için ne kadar çabaladığım gelecek aklına.
Hepsinden önemlisi seni sevişimi hatırlayacaksın.
Bir çocuk gibi üzerine titreyişimi,
Yersiz kıskançlıklarımı özleyeceksin,
Koşulsuz şartsız sana inanışımı...
Ve her ne olursa olsun gönlümün hep senden yana oluşunu.
İşte o gün ben olmayacağım yanında.
Keşkelere teslim edeceksin ruhunu.
Keşke diyeceksin,
Keşke ...
Almasaydım ahını.

?si=BrA4ctTa2Ma76x_1

Bu anlamlı hediye içiin teşekkür ederim.

Akrostiş

Kelam etmeden yüzene bakmakla yetindiğim
Büyülü edana vurulduğum günden beri
Aklımı senden alamıyorum elimde değil
En çok da ela gözlerinde kaybolmak yok mu

Ruhsal açlığımı sende gidermek lutfun
Hayat gülerek çalıyor her sabah kapımı
Aşka aç olduğumdan habersiz
Başınla selam verirken sesini esirgiyorsun

Gidiyorsun kokun kalıyor sokağın başında
İçime her çekişte şükrediyorum varlığına
Üç ihlas bir Fatiha okuyup el açıyorum
Kuşlarla kendi dilleri ile konuşuyorum

Zannediyorum seni hoş ediyor sevilmek
Geçerken böyle gülümsemezdin yoksa
Elimde değil pencerene bakan sotede
Perdenin kımıldaması vuslat değilse ne

Lise talebelerinin heyecanın girdabında
Saati saate ekleyip akşamı karşılıyorum
Dilimde içli bir bozlak içimde elem
Omuzlarım çökük serkeş dönüyorum eve

İkimizde yarım asrı devirmişiz
Önümüzdeki günler beklide sayılı
Lütfetsen adım dilinde bayram etse
Bastığım her yerde yediverenler bitse

Ey geçkin çağımın suna boylusu
Bana hayatı sevdiren küheylan
Kim derdi ki bu yaşta aşka bulan
Azrail’e name yazdım biraz daha oyalan.

10.10.2024
B u r s a

?si=e2OilRK0eqsz9h5Z

"Seviyorum" dediğin insanı,
sadece öğlen on ikide değil,
gece ikide, sabah beşte de sever misin?

Hastalanmıştır, yatak döşek yatmaktadır. Mutfağa girip ona çorba yapar mısın, sabaha kadar yanında oturup ateşine bakar mısın?

Fabrikadan çıkıp gelmiştir.
Üstünde başında makine ve yağ kokusu. Terlemiştir, yorulmuştur, uykusamıştır. Sarılıp ona, terini yanağınla siler misin?

Kötü bir haber almıştır, kırılmıştır kolu kanadı. Onun kolu kanadı olur musun?

Sadece sevgilisi değil, anası, babası, yareni, dostu, sırdaşı da olur musun?

Sadece ‘’seviyorum’’ demekle yar sevilmez.
Zulanda sakladığın son nefesini ona verir misin?

***
Yatıyordur onkoloji servisinde.

Saçları dökülmüş, bir zamanlar nehir gibi çağlayan teni teni, bir yaprak gibi kurumuştur. Zayıflamıştır, kırılıp dökülmüştür.

Uzandığı yataktan tavanın beyazına bakmaktadır. Yatağının ucunda solmuş çiçekler, ilaç kutuları, kolonya, kitap, su, bir parça kuru ekmek…

Daha üç ay önce, Üsküdar Sahili’nde, eli elinde, dudağı dudağında değil miydi?

Rüzgarda saçları dalgalandıkça,senin de için erimez miydi?

Bak, seni büyüleyen o kocaman gözler ne kadar da ufalmış. O vakitler güneş doğardı o bakışlarda, şimdi gece inmiş kirpiklere...

O böyle ölümün koynundayken, sen yine de, ilişip yatağın ucuna, elinden tutar mısın, saçsız başını okşar mısın?

Nefesinde ilaç kokusu...
Dudakları çatlamıştır susuzluktan....

Yine de öper misin, sarar sarmalar mısın?

"Seviyorum" dediğin insanı, sadece öğlen on ikide değil, gece ikide, sabah beşte de sever misin?

***
İşten çıkartılmıştır.
Ne parası vardır ne de yiyecek yemeği.

Morali bozuktur. Günlerce evinden çıkmamıştır. Perdeleri, telefonları kapalıdır. En umutsuz haliyle gömmüştür kendini eski bir koltuğa. Sehpanın üstünde izmarit dolu küllükler, boş bira şişeleri...

Çalar mısın kapısını, başına omuz, gözyaşına mendil olur musun ona?

Sözü bitmiştir, söz,
hayali bitmiştir, düş olur musun?

Sonra, kolundan tutup sokağa çıkarır mısın? Ona gökyüzünü, bulutları, kuşları gösterip, kulağına şarkılar fısıldar mısın?

"Seviyorum" dediğin insanı, sadece öğlen on ikide değil, gece ikide, sabah beşte de sevebilir misin?

***
Günler sonra işkencelerden gelmiştir.
Kan ravan içindedir.

Kapında durmuş, bir dal gibi titremektedir.
Patlamış dudaklarında mor inleyişler...

Saçlarında kirli bir toka, gözleri kan çanağı, solmuş teni.

Ne bir söz, ne bir hareket.
Sadece bir boşluğa bakmaktadır.

Sızlıyordur ayak tabanları, kolları tutmaz olmuştur.

Sarılır mısın, hemen içeri alır mısın?

Ağlıyordur.
Ağrıyordur.

Banyoya götürür müsün?
"Bu da geçer." der misin?
Hem ağrıyan yerlerini öpüp, hem de yıkar mısın?

Sonra yatağına yatırıp, ona sevdiği şiirleri okur musun?
Ihlamur yapar mısın?

Uykuya dalar, kabuslar görür, kendini tutamaz, altını ıslatır. Yatağını yorganını değiştirir misin?

"Seviyorum" dediğin insanı, sadece öğlen on ikide değil, gece ikide, sabah beşte de sevebilir misin?

***
Kadındır,
rujsuz, rimelsiz, ojesizdir. saçlarının boyası gitmiş…

Erkektir,
saçı sakalı uzamış…

İnsandır,
tükenmiş, umudu kalmamış.

gülemiyor, sevemiyor, anlatamıyor…

Ağız olur musun?
El olur musun?
Ses, nefes olur musun?

Gelemiyorsa, ayak
Göremiyorsa, göz olur musun?

İnsan iyiyken, seveni çok olur.
İnsan güzelken, saranı sarmalayanı çok olur.

Mutluysa, herkes arkadaş, herkes dost.
Hali vakti yerindeyse, herkes akraba, herkes komşu.

Aşk şiirleri güzel gözlere yazılır, çiçekler omuza dökülen saçlara verilir. Sevişiliyorsa, geçen zaman hep güzeldir ve dert, tasa, keder yoksa, sevmeye bahane çok olur.

Sen, sevdiğini yoklukta ve hastalıkta da sever misin?

"Seviyorum" dediğin insanı, sadece öğlen on ikide değil, gece ikide, sabah beşte de sever misin?

Tamer Dursun

Yüreğinde bir ismin imzası var
Ve sen onu silemezsin
Söküp atamazsın ne kadar uğraşsan da
Seninle beraber büyür ıcındekı sızı
İlk önce onu hissedersin başkasına dokunduğunda
Unutma!

Bir kere sevdin mi uzun uzun yanarsın
Sitemler.. öfkeler birikirken içinde
Sen azalırsın.
Dilinde küfür elinde kadeh eksik olmaz
Günler böyle geçer. alışırsın…
Unutma!

Sabahlar artık gecikir.
İster sağa dön ister sola
Gözüne uyku değil gidenin hayali gelir…
Kendini şiirlere verirsin
Elin sigaraya gider her on dakika da bir
Fena zehirlenirsin.
Unutma!

Bir süre güvenmeyeceksin kimseye
Kendine sığınacaksın
Aşk konuşulduğunda sen susacaksın
Of’larla ah’larla başlayacaksın her cümleye
Çevrende senden başka herkes haksız olacak
Senin haklılığınsa çaresiz gidecek çöpe..
Unutma!
Bir gün kaldığın yerden başlayacaksın
Biri seni bulacak…
Önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan
Biraz ürkeceksin.
Ne kadar dirensen de nafile
İnsansın sonuçta seveceksin….
Eski acılara bakıp da küsme sevdalara
Gavura kızıp da oruç bozulmaz
Sök at kafandan acaba’ları!
Bir kemik aynı yerden
İki defa kırılmaz..
Artık kararmaz gecelerin.
Bir daha yaşlar akmaz gözünden.
Sabahların gecikmez.
Kim bilir ağladığın günlere gülersin
Bir defa öldün ya zamanında?
Bir daha ölmezsin...
Can YÜCEL

?si=gU9RB6i32aXckPnz

Boş ver...
Gel bu akşam,
Ucuz bi mekan bulalım..Bir şişe ucuzundan,
Kırmızı şarap söyleyelim kendimize...
İndirimli tezgahlarda ucuza giden,
Paha biçilmez hayatlarımızın,
Ve hatalarımızın şerefine..!..