Dilek Karagüzel Pıtırcık Adlı Antoloji.com Üy ...

Senin Adını Ruhum Koydum
Gülümhan Tunger
Damarlarımda dolaşan bir zehrin
Panzehiri gibi geldiğin, iliklerime kadar
Her can atışında, nefes nefes hissettiğim.
Öylesine kurulmuş anason kokulu bir sofranın
Rakı beyazında seni bulmuşluğum ve en güzel sarhoşluğum.
Çıplak müzik notalarında dans eden isminin tınısı
Gecede var olan dolunayın, yüzünden çaldığı aydınlık
Sensiz geçen en aydınlık günün meali bil ki
Sadece ve sadece karanlık...
Kirpiklerine iliştirdiğin sürmenin karasında
Yol almak istediğim sonsuzluğum.
Biliyorum hoş olacak sarhoşluğum
Çünkü seni içiyorum.
Gitarının teline her dokunuşunda
Bir saç teli değer bedenime
Sen yaralı, sen yorgun, sen durgun...
Ben sevdalı, ben divane ben vurgun...
Yarım oldun, yârim oldun.
Sen (u)mutsuz dünyamın (u)mutluluğunda,
Ve anlamını yitiren eski şiirlerin
Yerine en anlamlı mısraları koydun.
Yirmi dokuz harfle seni anlatmamdan incinme sakın
Senin adını ruhum koydum.

Kimi uzaklara gitti, kimi yıldızlara gitti.
Kimi umursamaz gitti, kimi gözyaşıyla gitti.
O giden bir kez öldü de;
Kalan bin kez ölmekten bitti..... bitti....

İçime sürgün kalbim.
Öyle kapanmış, öyle sus-pus.
Ruhum bir dağ başı yalnızlığında…
Üşür gecenin soğuğunda.
Bilirim yakışmaz şiire bilenmiş sözcükler…
Ama hepsi dilimin ucunda.
Söylesem incitecek…
Sussam içimde kalacak, taş ağırlığında.

Birhan Eroğlu

Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla,
Bâzan sessiz sedasız, ipekten kanatlarla,
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla,
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla,
Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla,
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla,
Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla,
Sözde senden kaçıyorum doludizgin atlarla..



Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle,
Öldür bendeki beni, sonra dirilt kendinle,
Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle,
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle.
Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle,
Ama her defasında geri döndüm seninle.
Hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle?
Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..



Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
Bazan kızkardeşimsin, bazan öpöz annemsin,
Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin,
Eksilmeyen çilemsin,
Orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin,
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin,
Çaresizim, çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?


Yavuz Bülent Bakiler
( 1936 - )

/>

Bir ağacın gölgesinde adam felsefe kitabı okuyordu. Sorular üstüne sorular adamın kafasını karıştırmıştı.
Başını kaldırıp ağaca baktı.
—Keşke ağaç olsaydım, hiç düşünmeden yaşasaydım, dedi.
Birden ağaç dile geldi:
—Ben düşünmüyorum belki ama düşünen insanlara o kadar çok ders verebilirim ki, dedi.
Adam heyecanla:
—Seni dinlemek isterim, dedi.
Ağaç konuşmaya başladı:
—At o felsefe kitabını elinden, şimdi bana bak ve beni dinle sana on tane hayat dersi vereceğim, dedi.
Adam heyecanlanarak:
—Tamam dedi.
Ağaç:
—Dinle o zaman, dedi ve hayat dersini sıralamaya başladı:
1- Ağaç yaş iken eğilir ya da doğrulur. Her şeyin bir zamanı vardır. Hayat öğrenme sürecidir ama zamanlaması çok önemlidir. Siz de bilirsiniz ki “yaşlı köpeğe yeni oyunlar öğretilmez.” “Yaşlı kurda yol öğretilmez.”
2- Düşen ağaca balta vuran çok olur. Onun için hayatta düşmemeye dikkat etmek gerek; güçlüyken gölgene sığınanlar düşerken baltayı alıp sana koşarlar.
3- Bizi yok etmeye çalışan baltanın sapı bizdendir. Her zaman dış düşmandan korkmayın. İç düşman daha tehlikelidir. Sizin gibi görünüp size hainlik edecek insanlara dikkat edin. Dişi kıran, pirince en çok benzeyen beyaz taştır.
4- “Ulu çamlar fırtınalı diyarlarda yetişir” İnsanı geliştiren mükemmelleştiren zorluklardır. Büyük adamlar büyük engellerle karşılaşıp onu aştıkları için büyük adam olurlar. Büyük devletler büyük badireleri atlatarak büyük devlet olurlar. Uçurtma rüzgâra karşı durduğu için yükselir. Engelleri fırsat bilmelisiniz.
5- Bir ağacın kökü ne kadar derinse boyu o kadar yükseğe çıkar. Kökleri zayıf olan büyüklüğü taşıyamaz. Onun için kökünüze sahip çıkmalısınız. Kökünü unutan ya da yok sayan bir ağaç ayakta kalabilir mi? Bir ağaç gücünü gövdesinden değil kökünden alır. Sizin de tarihiniz olmazsa nasıl geleceğiniz olacak? Tarihinizi yok sayar ya da unutursanız nasıl geleceği inşa edebilirsiniz?
6- Ağaç yapraklarıyla gürler. Bir insan da ailesiyle, sosyal çevresiyle güzel olur; onlarla tamamlanır. Onlarla varlığını hissettirir. Onun için sosyal ilişkileriniz önemlidir.
7- Hiçbir ağaç acaba bahar gelecek mi, çiçek açacak mıyım diye düşünmez. Kök, gövde ve dallar görevini sessizce ve sabırlıca yaparlar. Siz de baharın gelmesini bekliyorsanız görevinizi şamata yapmadan sessizce, hakkıyla ve sabırla yapmalısınız.
8- Meyveli ağacı taşlarlar. Bilgili, becerikli, başarılı insanlara haset eden çok olur. Bir işe yaramayan, niteliksiz, silik insanlar kimsenin umurunda olmazlar. Onun için başarılı insanlar atılacak taşlara mukavemet edemezlerse başarılarını sürdüremezler.
9- Her ağaç kendi toprağında büyür. Ağaç ancak uygun toprağı bulması halinde gelişmesini sürdürür. İnsan yetenekleri de öyledir; ağaç tohumu gibidir. Uygun zemin bulursa gelişir, yoksa çürür gider.
10- Beşikten mezara kadar ağaca muhtaçsınız. Çocukken beşikte, ölünce tabutta bizimle berabersiniz. Bize hep odun gözüyle bakmayın. Biraz da ibret gözüyle bakın. Sözü şöyle bitireyim, insanların kulağına küpe olsun.
“Her şey bir ağacı sevmekle başlar.” Bundan sonra bir ağacın yanından geçerken durun ve şarkımızı dinleyin.
Adam ağaca tekrar baktı, “ ASLINDA ODUN OLAN BU AĞAÇ DEĞİL BENMİŞİM MEĞERSE.” diye geçirdi içinden..

Alıntı

“İKİ ŞEY” ÖĞRETİSİ…

Giordano Bruno, Rönesans felsefesini biçimlendiren filozofların en önemlilerinden biridir. Evrensel "iki şey" öğretisi, kulaklara küpe olacak cinsten.

*İki şey* çözümsüz görünen problemleri bile çözer:
1- Bakış açısını değiştirmek
2- Karşındakinin yerine kendini koyabilmek

*İki şey* yanlış yapmanı engeller:
1- Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgeçinden geçirmek
2- Hak yememek

*İki şey* kişiyi gözden düşürür :
1- Demagoji (Laf kalabalığı)
2- Kendini ağıra satmak (övmek, vazgeçilmez göstermek)

*İki şey* insanı 'Nitelikli İnsan' yapar:
1- İradeye hakim Olmak
2- Uyumlu Olmak

*İki şey* 'Ekstra Değer' katar:
1- Hitabet ve diksiyon eğitimi almak
2- Anlayarak hızlı okumayı öğrenmek

*İki şey* geri bırakır:
1- Kararsızlık
2- Cesaretsizlik

*İki şey* kaşif yapar:
1- Nitelikli çevre
2- Biraz delilik

*İki şey* ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar:
1- Baskın yeteneği bulmak
2- Sevdiğin işi yapmak

*İki şey* başarının sırrıdır:
1- Ustalardan ustalığı öğrenmek
2- Kendini güncellemek

*İki şey* başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır:
1- Niyetin saf olması
2- Ruhsal farkındalık

*İki şey* milyonlarca insandan ayırır:
1- Sorunun değil, çözümün parçası olmak
2- Hayata ve her şeye yeni (özgün, orijinal, farklı) bakış açısıyla yaklaşabilmek

*İki şey* gelişmeyi engeller:
1- Aşırılık (mübalağa, abartı, ifrat)
2- Felakete odaklanmış olmak

*İki şey* çözüm getirir:
1- Tebessüm (gülümseme)
2- Sükut (susmak)

*İki şey* in değeri kaybedilince anlaşılır:
1- Anne
2- Baba

*İki şey* geri alınmaz:
1- Geçen zaman
2- Söylenen söz

*İki şey* ulaşmaya değerdir:
1- Sevgi
2- Bilgi

*İki şey* "hayatta önemli olan her şey" içindir:
1- Nefes alabilmek
2- Nefes verebilmek

Giordano Bruno

Sen Nisan'a sevdalısın
oysa ben Kasım'a.
Sen başka topraklara dikilmiş
ben başka topraklara.
Aynı dallara bakar
ayrı görür gözlerimiz.
Sen taze açan tomurcuklara
ben düşen kuru yapraklara.
Sen varılan bir şehir
ben neresiyim kim bilir?
Sen yüzünü güneşe dönmüş günebakan
ben yağmurlara karışıp meçhule akan.
Sen duygu yüklü bir şiir
ben üzerinde kazıntı ağaçların.
Bir araya gelemeyiz biz!
Sen ki kavuşmaların sevincisin
ben ise hüznü ayrılıkların.

Özkan SARI

Bu dizinin en özel yeri en güzel cümleleri.
Aşkın hem acısı hem de mutluluğu ama aşkına kırgınlığın ve aşkın halleri hala yeğen cümleleri.
Her koşulda seni anlayan her hatanda da seni incitmeden tutup kaldıran seven insanlar olsun hayatınızda.

#yüzyıllıkmucize


/>

https://fb.watch/jKmfY3MPJs/?mibextid=NnVzG8

Ay Tutuldu

Nurten Işılak

/ ey hayat;
akışına ayak uydurmak kolay değil elbet
yolun başındakiler için bilinmeyensin
sonundakiler için çok geç /
.
.
.
ne zaman düne dönsem
gurbetim sızlar...ötesinde
tarifsiz bir sancı
bıçaksırtı
anılar...bilirsin
hayat hiç cömert davranmadı bize hiç acımadı
savururken
ayrı yönlere...sen ey
yüreğimi yontan özlem seni, sensiz yaşamak var ya
nasıl anlatılır bilmem öyküsünde kavrulduğum her şiir
hüznünde solduğum her şarkı
sensizliğe uyanan her gün mahşer...sen hiç üşüme !ve
beni düşünme düşlerim beni terk edeli
çok iyiyim
iyiyim.

• Ne güzel zamanlardı!
Radyolarda kadife sesli sanatçılar; Emel Sayın'lar, Samime Sanay'lar.. Bir ilkbahar sabahı güneşle uyanırdık. “Benzemez kimse sana” derdi. Müzeyyen Senar 45' lik plaklarda...

Yıldırım Gürses hayattaydı.
Leylaklar dökülüp güller ağlardı...
Ahmet Özhan'ın temiz yüzü
aydınlatırdı televizyonları.
"Çok yakarmış güneşin solgunu,
Tanrım bu sonbahar vurgunu..."

Erol Evgin fiyakalı
Ajda Pekkan havalıydı..
Nükhet Duru rastık çeker
Nilüfer, "Seni beklerim öptüğüm yerde" derdi. Sevgiler ölümsüz aşklar ömürlük ,aşıklar vefâlıydı.. “Fikrimin ince gülü Kalbimin şen bülbülü" şarkısını söylerdi Sevdalılar birbirine...

Şimdi nerde o aşklar Nerde vefâyı anlatan şarkılar.. Zeki Müren dinleyen hangi sevgili terk eder..! “Böyle bir kara sevda, kara toprakta biter” diyen...

Alıntı