Dilek Karagüzel Pıtırcık Adlı Antoloji.com Üy ...

Ve sabah kimse seni uyandırmadığında, ve gece bekleyenin olmadığında, ve ne istersen yapabildiğinde, bunun adını özgürlük mü koyarsınız yoksa yalnızlık mı? "
-Charles Bukowski-

Dert Nedir

En büyük dert nedir hocam?????____Gelmesini, aramasını
canu gönülden beklediğiniz birinin,
sizin beklediğinizi bildiği halde
bir türlü arayıp sormaması, çıkıp da gelmemesidir...
??????

Şinasi Öztürk

?si=Toy9YvZcETcq2_WR

?si=-0rDt7J-a_R4_bkz

Zümrüt Mü Safir Mi?

Hasan Hüseyin Yılmaz

Divâne eyledi düştüm peşine
Dolaştırdı diyar diyar gözlerin.
Rastlamadım benzerine eşine
Pervane olduğum o yâr gözlerin.
Bakışında ab-ı hayat bulduğum
Gülüşünde neşe ile dolduğum
Zümrüt mü safir mi kurban olduğum
Hangi bir tarife uyar gözlerin?
Yay gibi kaş ile süsleyip bezer
Sanki kirpiğinden ummanlar süzer
Gönlümü fetheder ruhumda gezer
Bir aşkı içimde yayar gözlerin.
Hasrete düştüğüm çok anlar olur
Efkârdan başımda dumanlar olur
Sabahı ettiğim zamanlar olur
Uykuma insafsız kıyar gözlerin.
Târifi yok sana âşık olmanın
Gözlerine bakıp bakıp dalmanın
Anlamı yok sensiz nefes almanın
Düşmekten korktuğum bir yar gözlerin.

Lütfen izleyin ve gereğini yapın duyarlı olun.

/>

Ayrılık Yoktur

Ayrılığa dayanan bir şehir yoksa
Ayrılık diye bir şey yoktur
Bakma sen ayrılık gibi görünen yerlerde
Şehirlerin ayakta durduğuna
Hala ayakta duruyorsa o sehirler
İnsan insanın gönlünde kaldığı içindir
İnsanın gönülde kaldığı yerde de
Ayrılık diye bir şey yoktur
Aldığım her nefeste seni hatırlıyorsam
Dalıdığım her yerde seni düşünüyorsam
Akşamın beni hislerimle bıraktığı yerde
Sen deyip gözyaşı döküyorsam
Ayrılık diye bir şey yoktur
Gözlerin uzak olduğu halde,
Hissediliyorsa gönlümde
Aşkınla bir ülke kurulmuşsa bağrımda
Hangi şehir bana ayrılığı yaşatabilir
Hangi şehir bana ayrılığı anlatabilir
Şehirlerin ayrılığı anlatamadığı
Ve yaşatamadığı yerde
Ayrılık diye bir şey yoktur
Şu kırgın şu uykusuz gözlerim,
Hala gülümsüyorsa.
Her şeye rağmen,
Umut ile dünyaya bakıyorsa
Yorgun ama ölmemiş gibi,
Gökyüzüne bakıyorsa
Ayrılık diye bir şey yoktur

Hüseyin Özdemir

Aşk beklenmeyen durumlardan çıkar, engellenemez, öngörülemez

Jane Birkin ve Serge Gainsbourg ilk kez "Slogan" isimli filmin setinde tanışmışlardı, aralarında 18 yaş fark vardı. Jane küçük bir İngiliz gonca gülüydü, Serge ise ayyaş bir Fransız!

Filmin yönetmeni Pierre Grimblat iki baş rol oyuncusunun birbirleriyle kaynaşmasının film için iyi olacağını düşündüğünden onları bir akşam yemeğinde bir araya getirdi.

Serge, yemekte her zamanki gibi şarap şişelerini birbiri ardına devirdi, sigaranın birini yaktı diğerini söndürdü, hiç ama hiç konuşmadı. Jane bu tuhaf adamın kendisinden hiç hoşlanmadığını düşünmüştü. Havayı ısıtmak için dans etmeyi teklif etti, Serge istemeyerek de olsa dansa kalktı ama dans boyunca Birkin'in ayağına bilerek basmayı ihmal etmedi.

Votka su gibi akıyordu. Sabah güneş doğarken Serge, Rus kemancıları kulübün önündeki kaldırıma dizmiş, Jane ile dans ediyordu. Sonunda otele gittiler, Serge'in odasına çıktılar ve kolayca tahmin edebileceğiniz gibi Serge daha yatağa uzanır uzanmaz sızıp kaldı. Jane odadan çıktı, yeni açılan plakçıdan sabaha karşı kaldırımda dans ettikleri şarkının plağını satın aldı, gidip sarhoşluktan sızmış Serge'in ayaklarının arasına sıkıştırdı, kendi oteline gitti. Saatler sonra Serge ayıldı, plağı buldu, pikaba koyup bir Gitanes yaktı, Jane'i aradı.

Yemeğin sonunda bir gece kulübüne, oradan da bir Rus müzikholüne gittiler.

Eros oklarını fırlatmış, Serge'i de, Jane'i de tam kalplerinden vurmayı başarmıştı. O günlerde Jane, James Bond film müziklerinin efsanevi bestecisi John Barry'den yeni boşanmıştı. Serge ise Brigitte Bardot ile geçirdiği bir gecenin ruhunda açtığı yarayı henüz saramamıştı. İlginç olan, Serge Gainsbourg gibi bir tipin, kadınlarla ilk karşılaşmasındaki beceriksizliğiydi. Bardot, Gunter Sachs ile evliliğinden mutsuzdu ve peşinde dolanıp duran Serge'e bir şans vermeye karar vermişti.

İkisi bir akşam yemeğinde buluştular ve Serge yine şişelerce içki, paketlerce sigara içti, Bardot'nun yüzüne bile bakamadı, ağzından bir tek kelime söz çıkmadı. Brigitte Bardot gibi kendisini "tanrıça" olarak gören bir kadın bu işe çok sinirlenmişti. Sabah telefonla Serge'i uyandırmış, bir şans daha istiyorsa kendisi için dünyanın en iyi aşk şarkısını bestelemesi gerektiğini söylemişti. Beste ertesi gün hazırdı ama hafızalarımızda iz bırakması Bardot'ya değil, Jane'e nasip olacaktı: "Je t'aime… moi non plus

Dünyanın gelmiş geçmiş en güzel aşk şarkıları içinde yerini kuşkusuz almış bir şarkı ama bundan da önemlisi belki de dünyanın en erotik şarkısıydı "Je t'aime"…

Şarkının geri planındaki "erotik mırıltılar ve inlemelerin" çiftin yataklarının altındaki bir kayıt cihazı ile Serge tarafından kaydedildiği söyleniyordu. Serge daha sonra şöyle anlatacaktı: "1969 erotik bir yıldı ve biz de öyle hatırlanmaya devam ediyoruz." Birbirlerine deli gibi aşıklardı ama aynı çatı altında uzun süre birlikte olamayacak kadar da kendilerine göre yaşamak peşindeydiler.

Öyle bir aşk ki Serge, Jane'in başka erkek bestecilerin şarkılarını söylemesine bile tahammül edemiyordu. Bir de kızları da olmuştu, Charlotte.

Birbirleriyle son konuşmaları 1991 yılında telefonda oldu. Serge, Jane'i aramış ve şunu söylemişti: "Sana kocaman bir pırlanta aldım. Sana aldığımı kaybetmiştin, artık bunu takarsın." "Off Serge" diye yanıtlamıştı Birkin, "içmeyi bırak artık." Bunu kime söylediğini gözünüzün önüne getirin. Serge yıllar önce kalp krizi geçirip hastaneye kaldırılmıştı ve taburcu olunca şu demeci vermişti: "Ömrümü uzatmak için içki ve sigarayı artıracağım." Birkin ile Gainsburg'un öyküsü, ölüm onları ayırdığında bitti. Belki de şimdi olup olmadığını bile bilmediğimiz öteki dünyada yeniden başladı, kim bilir?

Aşka ömür biçenlere, süre verenlere takmayın kafayı. Bazen öyle aşklar yaşanır ki bu bitmez, bitirmek istesen de bitirmek istese de! İki özgür ruh gerekir bunun için öncelikle! Kendi varlığı konusunda ayak direyen, çekimine kapıldığı insanın ruhunun içinde eriyip yok olmayı reddeden iki kişi. Böyle bir ilişkide her zaman söylenecek bir söz, verilecek bir öpücük vardır. Ve o son söz söylenmeden, son öpücük verilmeden de aşk bitmez, bitirilemez.

Mehmet Y.Yılmaz
Görsel, Birkin & Gainsbourg. "Aşk konformist tabansızların işi değildir!"

??Bir kadının gülüşünü gördüm !
Lapa lapa kar yağar gibi ,
Öyle güzel gülüşüyordu ki
Bütün güzel mevsimleri taşıyor gibiydi
Can .verir gibiydi doğaya
İklimlerin karanlığına Işık verir gibiydi
Sanki serçeyi iyileştirip avuçlarında
Uçuruyordu maviliklere...

Faysal Özbek

BULAMADIM

Az gittim uz gittim,
Kirpiğinden öteye, yol bulamadım..
Kaç kez boğuldum, o gözlerinde
Kıyına çıkmaya sal bulamadım..

Kalemi kağıdı aldım elime
Seni yazmaya söz bulamadım.
Bütün ateşleri yığdın içime
Dünyayı yakmaya, köz bulamadım.

Hicranım çağlar, senin sesinde
Bir ömür harcadım, aşkın izinde
Olsaydın ağlardım, senin dizinde
Gözüme sen gibi, sel bulamadım.

Ucunu yakmışız, bir bir yılların
Yaprağın dökmüşüz, kırık dalların
Gitmek istedi, sensiz ayaklarım
Adım atacak, diz bulamadım..

Her kalbin ağrısı, başka biçimde
Gizli bir sevdasın, benim içimde
Kırk yılın hasreti, varken üstümde
Seviyorum demeye, dil bulamadım..

__________________________Ömer Faruk Güney

Beklerken
bana iki cesur sözle gel,
gönlümün kilidi darmadağın olur,
açılır sana bir ömür kapılarım
engin deniz olur
yeterki gerçekliğine dolanayım
gerçekliğim aşk olur
al beni gözlerinin huzuruna
huzurumu bulayım
bakma sen soğukluğuma ,
yokluğundur yüreğimi buz kesen
vardığında volkan olur...

Murat Jan Aydın

Özlediğim Herşeysin

ilk kez bulan bir cümlenin
hırçınlığıyla;
Seni Seviyorum...

Sesinin uzağında
yurtsuz bir güvercinim.
Bakışımda gözlerin var,
nefesinden öpüyorum.Kapanınca ışığın kapısı,
karanlığa uzanır ellerim.
Ah ve Ay etrafında ne kadar dönsem de
hayalinin geçtiği rüyada
bana kim üşüyebilir?Tüm ağaçların dalları kırılıyor bahçemin.
Özlüyorum işte Seni...
Yaprak, tüm sırrını bağışlamasa toprağa
rüzgâr boşuna...
Ve unuturum saniyelerin uzunluğunu
kalbim adını mırıldanıp durmasa...Parmaklarımda kanaması durmayan
kokundan kalma bir yalnızlık...
Sarılıp dur bana!
Yastığıma yüzünün haritasını çizdiğimi
bana kim unutturabilir?Sana uyarlıyorum ellerimin ayasını.
Ruhumun izini sür,
gör içimdeki sızıyı.
Yeniden tarif et
durmadan yenilenen sevgimin kehanetini...Harlıyorum ateşini anıların.
Kalbim Seni özlemeyi sırtlıyor.
Ve kirpiklerime vurarak gölgeni
Senden başka yön
Gözlerinden başka put bilmem...Sesimi sessizliğine bağlıyorum.
Toprağım da göğüm de Sensin.
Irmaklar ki donuyor yokluğunda.
Damarlarımda tıkabasa Sen
dünyaya yüzünle bakıyorum.
Gözlerime baharlar doluyor
her şeyden kaçıp sesine sığınıyorum.

Veysel TOPRAK

Biliyorum; çıkıp geleceksin
serin bir bahar akşamı üstelik

saçların ağarmış sesin kırık dökük
gözlerinde buruk ama sevdalı o bakış
…-başka baharda kalmış heveslerin
olsun varsın kim kusursuzki ! bilirsin-
yorgun ve suskun çizgilerin
elinde bin yıllık valizin

biliyorum geleceksin

henüz açmamış olacak hanımeli
ne begonvil ne portakal çiçekleri
kokun dağılacak önce bahçeye
içimde kadınlar neş’eyle susacak

tıpkı o şarkıdaki gibi;
biliyorum bir gün çıkıp geleceksin

havada efsunlu bir telâş olacak
biraz ahmed arif kokacak gözlerin
dudakların biraz cemal süreya
biliyorum geleceksin bir gün mutlaka
arkasında öylece duracaksın çitlerin

ll
ve ben asla ölmeyeceğim
sana hoş geldin demek için
Arzu Eşbah