Dilek Karagüzel Pıtırcık Adlı Antoloji.com Üy ...

Bir Adın Kalmalı

İbrahim Sadri

Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbetSen say ki
Ben hiç ağlamadım
Hiç ateşe tutmadım yüreğimi
Geceleri, koynuma almadım ihaneti
Ve say ki
Bütün şiirler gözlerini
Bütün şarkılar saçlarını söylemedi
Hele nihavent
Hele buselik hiç geçmedi fikrimden
Ve hiç gitmedi
Bir toprak kan gibi adın
İçimin nehirlerinden
Evet yangın
Evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
Evet kaybetmenin o zehirli buğusu
Evet isyan
Evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
Sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
Bu sevda biraz nadan
Biraz da hıçkırık tadı
Pencere önü menekşelerinde her akşamDağlar sonra oynadı yerinden
Ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
Sen say ki
Yerin dibine geçti
Geçmeyesi sevdam.
Ve ben seni sevdiğim zaman
Bu şehre yağmurlar yağdı
Yani ben seni sevdiğim zaman
Ayrılık kurşun kadar ağır
Gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
Yine de bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet
Beni affet
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç…

Bir gün sende beni özleyeceksin
Seninde kalbini hasret yakacak
Sımsıkı sarılıp barışmak için
Belkide birtanem çok geç olacak
İçimdeki yangın küllenmeden gel
Yüreğim hasretle dost olmadan gel
Gönlüm sensizliğe alışmadan gel
Yoksa dönmen için çok geç olacak

Muhtacız hepimiz sevgiye aşka
Bak benimde biri çıkar karşıma
Delice bağlanıp sevdikten sonra
Dönmen için artık çok geç olacak

İçimdeki yangın küllenmeden gel
Yüreğim hasretle dost olmadan gel
Gönlüm sensizliğe alışmadan gel
Yoksa dönmen için çok geç olacak

?si=j6sJ1wnzVYi_poqE

YASAKLAR

Kırk yıl önce bugün şahit olmuştuk
Hemde askeriye başa gelmişti
Kapılar ardında naçar kalmıştık
Netekim denilen paşa gelmişti

Sokağa çıkmayı yasakladılar
Ya bir kulp taktılar ya sakladılar
Kanunu yasayı savsakladılar
Dediğim dedikti coşa gelmişti

Gardaşın gardaşı vurduğu andı
Çok ocaklar söndü çok canlar yandı
Zaman durdu sessizliğe boyandı
Çoğunun tekeri taşa gelmişti

Evinden alınan geri gelmedi
Akibeti nedir kimse bilmedi
Çok civanlar eceliyle ölmedi
Yiğitler meydanda tuşa gelmişti

Kime sağcı kime solcu dediler
O felancı bu filancı dediler
Art niyetli şer plancı dediler
Ateş yok elinde maşa gelmişti

Onca gencimizin sesin (i) kıstılar
Zindanlara mahpuslara bastılar
Yaşlarını büyüterek astılar
Çünkü leş kargası leşe gelmişti

Mizani o günler geri gelmesin
Bizi bize düşürenler gülmesin
Dünya yeter bize kimse ölmesin
Herkes bir hayale düşe gelmişti
Deme bu dünyaya boşa gelmişti

Ozan Mizani (Taner Karataş)

Bu önemli bunu herkes başarmaşı. Bu güzel....

Yaşanan kötülüğün ardından en önemli şey unutabilmek değil, tüm insanların aynı olmadığına inanmaya devam edebilmektir...

?si=tdar6re0Ih0wksJb

EYLÜLDE SEVDİM SENİ
Hiç içime sindiremedim ,
Hiç sevemedem,
Hiçte makul görmedim,
Şu Eylül şiirlerini,
Hiç te kondurmadım ,
Ona yüklenenleri;

Yok hüzünmüş,
Yok hazanmış,
Yok yaprak dökümü,
Yok umutsuzlukmuş ,
Yok ayrılıkmış,
Yok gözyaşıymışsın.

Kim ne yazarsa yazsın,
Kim ne derse desin,
Kim tuvallerini sararan,
Düşen , rüzgarların önünde,
Sürüklenen yapraklarla ,
Donatırsa donatsın.

Arkaları bir birine dönük,
Karşı cinsleri çizselerse, çizsin,
Yanaklara göz yaşı,
Ellere beyaz mendiller yerleştirip,
Hayata hüzün katsalarsa katsın,
İnan ki hiç ummurda değil.

Ben , seni hep son yazın,
Bitişi , sonbaharın başlangıcı,
Çocukların okula hazırlandığı,
Sokakların onların cıvıl cıvıl ,
Sesleriyle , inlediği ,
Ayrılıkların inadına,
Okullu sevgililerin kavuştuğu ;

Güz güllerinin etrafa ,
Saçtığı kokusuyla, hatırlar,
Bunaltıcı sıcaktan kurtulduğumuz,
Gri bulutların yüzünü gösterdiği,
Ilık rüzgarlara kendimizi bıraktığımız,
Sevdalı yağmurlarıyla ıslandığımız,
Ayların en güzeli olarak görürüm.

Sadece bunlardan mı ?
Seni sevdiğim elbette değil,
Çünkü ben yarimi ilk kez
Eylülde tanıdım,
Ona bu ayda aşık oldum.
İlk kez tuttum ellerini,
Eylülde sevdim gamzelerini.

Derinden his ettim ,
İçe işleyen gözlerini,
İlk kez eylülde öptüm ,
Alev dudaklarını,
Anla işte kabul etmem ,
Mümkün değil ,şairlerin , yazarların ;
Eylüle dair yazdıklarını.

MEHMET EMİN TURGUT

Hayallerine kavuşman için, en az sizin kadar çaba sarfeden ,yanınızda duran hayallerinize kavuşmanıza engel değil teşvik olacak, hayallerinizi kimin vesile olduğunu sorgulamadan ;hayallerinize birlikte kavuşmanın ,emek vermenin güzelliğini yaşatacak ,sizi cesaretlenfirecek, , motive edecek insanlar girsin yaşsamınıza

Her daim dinlenir hep aynı gittikçe artan buruk tatla, filmi de her izlediğinde yeniden yeniden duygu keşiflerine çıkartır yeniden yeniden yüreğini duygularını sorgulatır, ruhunu canlandırır, yüreğindekileri büyütür. Özlediklerinden midır içini kaplayan hüzün yoksa sevginin kabından taşmak isteyipte taşamamasından mıdır? Sevginin emek oluşunun aksine aşkın bencilliği asiliği kuralsızlığı gece ile gündüz gibi zıt oluşundan mıdır bilinmez aşk mahkumdur ,sevgiye yenilmeğe. Şarkı derin sevgi ağır yürek kilit söz biter şarkı girer.
Dilek susar konuşmaz. Sessizlik lütfen...
selviboylumalyazmalım
?si=IrWRUhFBBYZSuRSH

Aşk, Yazılmamış Bir Şiir Mi?

Karahan Yılmaz

Sevmekten öte bir şey bu
Belki ömrümün alfabesidir
Belki de kalbimin kara kutusu..
Kimbilir...Söyle ey hayat!
Hangi gülüşün,
Hangi bakışın, ayak izidir,
Içimdeki,
Kaybetme korkusu...Kim, kimi sevebilir ki
Öğrenmeden aşkın anadilini
Keşfetmeden içindeki 'beni'
Söyle ey hayat
Yoksa
Aşk,
Yazılmamış
bir şiir mi?

Bazen yeniden başlamak gerekir her şeye bir çocuk gibi.
Ateşin ne olduğunu bilmeden elini uzatıp yakmak gerekir bazen.
Sonra daha yeni yürümeye başlamışken ayağı kalkıp koşmak gerekir,düşeceğini düşünmeden o mutluluğu ve sonrasındaki acıyı yaşamak gerekir bazen bir çocuk gibi...
ve bazen bir çocuk gibi yeniden başlamak gerekir hayata her şeye rağmen.

Yunus Buğtekin

Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
kesmemeye
Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma
Yatakta yatmayı bildiğin kadar
Sayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler
Boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor
Bütün kara parçaları için
Afrika dahil

Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir değere biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye güzel
Birçok çiçek adları gibi güzel
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü
Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
değerlendiremez
Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek
İki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
Böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar
Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna
diziyorlar
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
Kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
Padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
Aklıma kadeh tutuşların geliyor
Çiçek Pasajında akşamüstleri
Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
Bütün kara parçalarında
Afrika hariç değil
C. S

?si=W7cCA7Fm1ixB3LyU

Canıma batan her halin, felç gibi indi bedenime.
Gözlerimden tut da, ciğerlerime kadar kırgınım.
Aslında ne sana, ne olanlara.
Kendime kırgınım!.
Maziye hiç değil, ana kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına Dinlediğim şarkılarda bana seni anımsatan şarkıcılara..
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşuna.
Bir hayli kırgınım.
Beni ben kırdım oysa…!

Can Yücel

?si=X_jf8JWaXGOKeGra

?si=gtaMSPM6rISVuUm4

Yok be ya sadece şiir olmuş ne gitti diye batar dünya ne gittim diye doğmayı unutur güneş. Şiir olsın diye yazmış işte şair.

?si=oeirdCl-hjEC_BY6

?si=TNM4SDAba1RX2jmU

?si=LaHWkMIDYF8YT3Y-

?si=8EEZFqPSV_CuBG2m

?si=Cq28-qriGrXFPUlO

Şiirden anlayan bir kadını sevmek zordur.
Çünkü O'nun hayata, insanlara bakış açısı farklıdır.
Bazen karmaşık, bazen derindir ama asla
basit değildir…
Yüreği sevgiye açık, akıllı ve cesurdur.
Ne zaman bir bulut görse, üstündedir.
Ne zaman bir çiçek görse, yapraklarında kendisini görür.
Ne zaman bir kuş görse, özgürlük onun elçisi olur.
O kuşla birlikte uzak diyarlara, mavi göklere çıkar.
Kadındır zaten şiir, duygusuyla, sevgisiyle, sanatıyla, güzelliğiyle ve derinliğiyle...
Onu tepeden tırnağa, defalarca ama defalarca okumanız gerekir.
Onu her gördüğünüzde, kalbinizin her çarpışında, farklı bir nağme, farklı bir melodi, farklı bir duygu, farklı bir sevgi görürsünüz.
Şiirden anlayan kadını sevmek de zordur, onu terk etmek de…
Çünkü O, en zorlu yolları aşmış, en büyük acıları atlatmış, hayatın çemberinden geçmiş, duygusunu, sevgisini ve nefretini nerede ve ne zaman dile getireceğini bilmiş, kültürlü, bilgili, aklı başında kadındır. Bakmak ile görmek arasındaki farkı onu tanıdığınız zaman anlarsınız.
Gün gelir ışık olur, umut verir kalbinize.
Gün gelir bir şimşek gibi çakar beyninizde söylediği sözler…
Okumayı beceremeyen adam sevemez şiirden anlayan kadını.
Çünkü ne ruhundaki dinginlikten anlar o adam, ne de kadının içinde kopan fırtınalardan...
Göz kapaklarından süzülen hüznü sizden gizlemeye çalışan, kadın gibi kadındır O.
Güzelliği aklında ve ruhundadır...
Aşkttır...

Öykü Öztürk

?si=KYMi1fSHFvjAGYL0

?si=CsupqI-C_VDnEUKC

?si=oTS30aiJaMC_Sr08