Dilek Karagüzel Pıtırcık Adlı Antoloji.com Üy ...

Ölmeme Günü

Bir rakı masası düşünün, Can Yücel’den Edip Cansever’e, Cemal Süreya’dan Ülkü Tamer’e, Turgut Uyar’dan Tomris Uyar’a, Nezihe Meriç’ten Ferhan Şensoy’a herkes orada. Oturmak isteyebileceğiniz bundan daha iyi bir rakı masası olduğunu düşünmüyorum. 70’li yılların sonunda 26 Mart tarihinde Rumeli Hisarı’nda artık açık olmayan Avcılar isimli bir meyhanede oturur şairler. Rakılar doldurulur, beyaz kırmızı koyulur (haydari-ezme), kadehler tokuşturulur, sohbet güzel, dünya güzel.
Her şey yolundayken masada bir kadın, bir sorunu ve tedirginliğinden bahsetmeye başlar (bu kadının kim olduğu bilinmiyor, halihazırda masada oturan bir kadın veya çiçek satmak için gelen bir çingene olduğu söylenir). Kadın vücudunun içinde dolaşan bir iğne olduğunu ve bu iğnenin kalbine batıp onu öldürmesinden çok korktuğunu anlatır. Her an bir ölüm endişesi olan kadın bu masayı çok etkiler ve bu kadın sayesinde bu masadan hiç eskimeyecek bir gelenek çıkar. Turgut Uyar garsonu çağırır ve bir büyük rakı ister. Şişeyi alıp üstünü imzalar ve yanında oturan Tomris Uyar’a verir. Sırayla tüm masa şişeyi imzalar ve şişe tekrardan Turgut Uyar’ın ellerine gelir. Turgut Uyar şişeyi ölüm korkusuyla dolu kadına uzatarak şöyle söyler: “Bu şişeyi al ve gelecek sene bu tarihe kadar sakla. Önümüzdeki sene 26 Mart’ta bu masadaki herkes seni yine bu masada bekleyecek ve senin getireceğin bu şişeyi birlikte açıp içeceğiz.” Turgut Uyar’ın bu cümleleriyle edebiyat tarihinin en unutulmaz geleneği başlamış olur; Ölmeme Günü.

Ölmeme Günü geleneği 70’li yılların sonunda başlar ve şişe masadakiler tarafından imzalandıktan sonra her sene masadaki başka biri tarafından saklanır. Ölmeme Günü 1985 yılına kadar yaşatılır. Ta ki 22 Ağustos 1985’de Turgut Uyar ölüp, Ölmeme Gününü bırakana kadar.

Ferhan Şensoy’un dediği gibi:
“Ağustos yirmi iki, dediler ‘Ustan ölmüş’,
Çok komiksin Azrail, Turgut Uyar ölür mü?”

Turgut Uyar’ın ölümünden sonra bir daha Ölmeme Günü yapılmaz ve bize böyle bir hikaye olarak kalır. Birçok şair şiirlerinde bu hikayeye atıf yapmışlardır.

Örneğin;

Cemal Süreya’nın en çok bilinen dizelerinden biri olan:
“Ertesi gün için bir şey diyemem ama, rakı içtiğin gün ölmezsin.” Ölmeme Gününe ithafen yazılmış bir dizedir.

Cemal Süreya’nın, Turgut Uyar için yazdığı “Öldüğü gün hepimizi işten attılar” dizesi de Ölmeme Günü’nü kastetmektedir.

Aynı şekilde Edip Cansever’in de;
“rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda”
dizeleri Ölmeme Gününe yazılmıştır.

Leylaklar açacak, Kiraz da çıkacak ve “Ölmeme Günü” hep var olacak!

Alıntı

Sevdin mi beni diye sordun ya...
Geceleri kendimden c¸ok sana dua edecek kadar sevdim seni.

Sesini duymadan gu¨ne bas¸lamayacak kadar..

Hic¸ agˆlama s¸imdi..
I·kimizin yerine yeterince agˆladım ben..

Zorlama kendini, yas¸ gelecek kadar yu¨rekli degˆil go¨zlerin senin.
Hic¸ de sevmedin...!

Nereden biliyorsun diye sorma..
Gitmelerinden belli degˆil mi...?

Aziz Nesin

Aslan fare ya da kedi fare oyunu çok fazla uzadı. Yüreğim de zekan da bu kadarmış

?si=6upWb8S2ThlqK_cc

?si=E706C3rJrWYQ0Kh-

?si=kMJpqowZeqzqHxJM

?si=YpyAvugNantdlxzH

?si=XCrSThUOwxDk7_DY

Bırak artık başka başka profillerde gelmeyi. Ağır konışucam olmayacak. Kim olduğunu biliyorum zekamı hafife alma , o mesajlar niye silinmedi sanıyorsun. Bu mudur dürüstlük bu mudur zekilik bu mudur yüreklilik? Yalan dolanla işim yok.

?si=ZjDVrvdojkT9DfDw

Tanrı elbet her erkeği eşit yarattı ama...
Kimilerine herkeste olmayan birşeyler kattı...
Bunu neden yaptı bilinmez.
O bize sır.

Her erkeğin elleri kocamandı...
Ama her erkek yumuşacık dokunamadı.!!
Her erkeğin bakışları etkilerdi kadını...
Ama her erkek o bakışlarla okşayamadı...
Her erkeğin kolları kuvvetliydi...
Ama her erkek o kuvvete şefkat katamadı...

Her erkek kalbinde bir kadın taşırdı...
Ama her erkek o yüreği sıcak bir döşek yapamadı...

Sevgi dilenilmez, gerçek sevgi karşılıkda beklemez aslında.
Dilenci

Sen, her gün köşe başlarında
Yırtık urbanla kirli ellerinle
Avuç açan, sefil insan.İnan yok farkımız birbirimizden.
Sen belki tüm yaşamınca dilenecek;
Beklediğin beş kuruşu biri vermezseniz,
Ötekinden isteyeceksin.Ama ben, tüm yaşamım boyunca
Tek bir kez dilendim,
Bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim.
Öylesine boş öylesine açık kaldı ki elim,
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim.Victor Hugo

Yalan söyleyenler, geçmişini inkar edenler, yaşadığı ilişkide dürüst olmayanlar birgün birer birer gerçeklerini kaybederler.

SENİ SEVMEK ''
Kimi zaman acımasız bir '' KALP AĞRISI ''
Kimi zaman da o ağrıya '' TEK '' çareydi...
'' SENİ SEVMEK ''
Kimi zaman tereddütsüz '' ATEŞE '' yürümek
Kimi zaman da soğuk bir '' DUŞ '' etkisiydi...
'' SENİ SEVMEK ''
Dayanacak gücümün kalmadığı '' ANLARDA '' bile ...
Her güçlüğe göğüs gerebilmekti...
'' SENİ SEVMEK ''
Belkileri ... Amaları ... Keşkeleri yok edip ...
Her '' DUADA '' seni ilk sıraya koyabilmekti.

Alıntı

NEM KALIR
Biten şiirlerdir
Hiç yazılmamış
Biten sevdalardır
Hiç yaşanmamış
Üç noktası vardır güzel şiirlerin... Ve iç noktası güzel sevenlerin Tükenmiyorsa kalem Durmuyorsa yürek
Üç noktası olur güzel şiirlerin Söylemiyorsa dil
Lal kalır
Yaralıysa gül
Yâr kalır
Yağmadıysa yağmur Bulut kalır
Solmadıysa çiçek
Umut kalır
Sen gezersin, sözüm kalır Sen geçersin, gözüm kalır Ellerin gittikçe kalan Yerin kaldıkça kalan İçime dolup, dolanan İçimi alıp bulanan
Kabuk gider, öz kalır Ateş biter, köz kalır
Bulut geçer, nem kalır
Ya sen gitsen nem kalır?

AHMET YAŞAR GÜNDÜZ

Kokun hiç üzerime sinmedi.
Hiç gelmedik göz göze.
Yada hiç beklemedin beni bu şehrin her hangi bir yerinde.
Kahve içmedik mesela.
Yada çay demlemedim sana.
Bir rakı masasında kadehlerimizi tokuşturmadık örneğin.
Göğsüne yatırmadın beni.
Yada üşüyen ellerimi hiç ısıtmadın.
Parmakların parmaklarımın arasında gezmedik hiç seninle.
Ağlarken gözümden süzülen yaşları hiç silmedin örneğin.
Herhangi bir tartışma esnasında lafımı bölüp 'seni seviyorum' demedin.
Yada evimin önüne gelip 'çık dışarıya seni görmek istiyorum' demedin.
Ama özledik.
Çok özledik.
Ve unutma en güzel biz sevdik...!

Eliza Pr Mia

Belki Birgün
Merdüm Giriz 3

Bilmiyorum kavuşur muyum birgün..
Bir bahar sabahında güneşin ilk ışıklarında
Bir çiçeğin çiğ düşmüş yaprağında..
Belki sevdiğim belki bir gecenin sessizliğinde..Kavuşuruz belki MEM u ZİN diyarında,
Botanın en gürül gürül zamanında..
Bir çocuğun Bayram sabahı sevincinde..
Belki canem belki en olmadık bir zamanda..Gecenin şafağa kavuştuğu seherde..
Kavuşuruz belki ,en olunmaz bir anda..
Toprağın suya en Hasret kaldığı ayda..
Yağarsin belki çorak gönül toprağıma...
Belki gülnarem belki, bir nar çiçeğinin renginde..Kim bilir belki kalu beladan ayrıldık..
Dosttu ruhlarımız,sevgiliydi ezelden..
Kavuşuruz belki ebette, ademle Havva gibi..
Belki sevdiğim belki , mahşerde ,
Cennetin kapısında..
Belki âlemi berzahta..
Belki mizan da..
Belki yarım belki kavuşuruz..
Kim bilir..
Kim bilir..
Belki bir kün feyekün emrinde..

Bazı şeyler üst üste gelmekle meşhurdur
Bazı insanlar sınavdır
Bazı sarılmalar şifa ...
Bazı günler ‘zaman dursun’ denecek kadar güzel,
bazı günler ‘çabuk geçsin’ denecek kadar kötü ..
Bazı anlar da
denizi olmayan şehirler gibi hisseder
insan kendini
..."İşte o an içindeki çocuğu dinlemeli"
Bazen insan sil baştan diyebilmeli ...

Lüksü saatlerde ya da bileziklerde aramayın, lüksü çatallarda ya da yelkenlerde aramayın.

Lüks kahkahalar ve dostlardır, lüks yüzünüze yağan yağmurdur, lüks sarılmalar ve öpücüklerdir.

Lüksü mağazalarda aramayın, hediyelerde aramayın, partilerde aramayın, etkinliklerde aramayın.

Lüks insanlar tarafından sevilmektir, lüks saygı görmektir, lüks anne babanın hayatta olmasıdır.

Lüks torunlarınızla oynayabilmektir,
lüks paranın satın alamayacağı şeydir.

Clint Eastwood

Sen benim olamadığım ol.
Çok mutlu ol mesela, güzel günler yaşa.
Çok sevil mesela.
Ama çok sevme...
Canın yanar, yüreğin kanar.
Üzülen yine ben olurum...

Nazım Hikmet

30 Şubat

İmkân/sızım
-Gelmeyenim-
“Bekle, geleceğim!” demiştin
Bekliyorum;
61. Saniyede,
61. Dakikada,
Günün 25. Saatinde,
Haftanın 8. Gününde,
Her ayın 32. Gününde,
13. Ayda,
Yılın 366. Gününde,
53. Haftada,
5. Mevsimde,

İmkân/sızım
-Gelmeyenim-
“Bekle, geleceğim!” demiştin
Bekliyorum;
Her 30 Şubat
Gündoğusunda…
Sen imkân/sızım!...

Gündoğusu.

Güney Doğu

Hayat sana her zaman ikinci şansı verir. Adına da “yarın” denir…
Neyzen Tevfik.

Eskisi gibi değilim artık...
Tartışmak, kendini anlatmaya çalışmak,
"bak yanlış anladın, aslında ben şunu
demek istedim, sen böyle algıladın"
şeklinde savunmak yoruyor beni.

Söyleyecek çok şey var ama takatim yok.

O yüzden üzmeyin, yormayın oyalamayın
beni...
Samimiyeti, sevgisi, içtenliğiyle gelenler
buyursun baş köşeye destur almadan
otursun...
Söylediklerinin arkasında duramayanlar,
hiç adım atmaya kalkmasın, olduğu yerde
bir anıt gibi dursun.

Tartışmaya mecalim yok artık...
Beni seven böyle sevsin,
sevmeyenin yolu, sevdiğine açık olsun...

Bulut Ağacı

O yemin ettikçe ben inanmadım bi gülme tuttu normal mi?
Beden değil,dil değil; gönüldür küsen,yürektir kırılan, güvendir yitirililip giden,ayrılıktır kazanan. aşktır yenilen...
04 Haziran2024 /23:58

Demiş Dilek