Dilek Karagüzel Pıtırcık Adlı Antoloji.com Üy ...

Derdinden Verem Olsam
Tutuşsam Kerem Olsam
Sürmem Seni Tenime
Yarama Merhem Olsan

Kurumuş Yaprak Olsam
Bir Çorak Toprak Olsam
İçmem Bir Yudum Senden
Kerbelada Su Olsan

?si=zrD1OOmMwvUyRuXM

Anladım gözlerin 'yol bitti' dedi
Ne kadar saklasam boşuna artık
Gözlerin dilinden önce söyledi
Suçlu bir veda bu, merhaba değil
Besbelli sönecek titreyen kandil
Renginden vazgeçti diye karanfil
Gözlerin dilinden önce söyledi.
Can gibi çekilip ayrılsan tenden,
Gitme, kal dememi bekleme benden
Ayrılık kararı verilmiş dünden
Gözlerin dilinden önce söyledi.

#YıldızKenter
Kimseler bilmeyecek seni sevdiğimi,
Benimle öldüğünü, kadehler boşaldıkça gözlerimin dolduğunu,
Kimseler görmeyecek..
Kış ekşi yirmilerde, aşkınla yandığımı,
Anılar diye diye hep seni andığımı,
Kimseler duymayacak..
Bir ben, yalnız sen duyacaksın,
Sana bile söylenmemiş senin için saklanmış sevda sözlerini,
..ve bir gün yolun sonunda, saatler durduğunda..

#YILDIZKENTER


?si=aFt3SdUkhW6xCcRa

Bilmezdim ben seni sevmeden önce, sevmenin bu kadar zor olduğunu.
Sensiz ateşlerim bir lahzada buz, seninle buzların kor olduğunu.
İnsan aşk uğruna yola düşünce köprüden geçermiş o kıldan ince…
Duyar inanmazdım, başa gelince anladım köprünün var olduğunu.
Gel yalanlar söyle, seni sevdim de.
Gidiyor olsan da sana geldim de...
Doğruyu söyleme günün birinde, söyleme ellere yâr olduğunu…! ??

~
Yıldız KENTER

Sandım ki sen beni seversen; dünya daha yaşanılır bir yer olur.
Çocuklar ölmez, savaşlar biter.
Anneler ağlamaz.

Sandım ki; sen beni seversen; bahar gelir yeniden.
Rengarenk çiçekler açar, kuşlar göç eder bu şehre.
Gökkuşağına bir renk daha eklenir.

Sandım ki sen beni seversen; dünyanın en güzeli ben olurum.
Gözüm ıslanmaz, güne mutlu başlamaya nedenlerim olur.

Sandım ki sen beni seversen; karanlıktan bir daha korkmam, geceme ışık olursun.
Tuttuğun elimi hiç bırakmaz, düşmeme izin vermez, canımı hiç yakmazsın sandım.

Ben sandım ki, sende beni böyle seversin.
Ben,
Ben, sadece sandım…

-Eliza Pr Mia

Seni sessizliğinde dinleyebilen ya da sükunetinde anlayabilen birine kaç kez rastladın?

Halil Cibran

halâ bilmiyorum
ne zaman ve nasıl küstük.
bir an geldi
bir şey oldu
yaşananlardan
yaşanmayanları düştük.
bir keder sana
bir hüzün bana
geri kalanları
aramızda bölüştük.
son bir kez bakıştık göz göze
sahte birer tebessümü
dudaklarımıza iliştirdik.
sanki bekleyenimiz vardı
başka sokaklara doğru yürüdük
yolumuzu gözleyen
muhteşem yalnızlığımızla buluştuk...
..............yükselyeşilmenderes...

İkimizin bir fotoğrafı olsun isterdim..
Varsın çerçevesi olmasın.
Duvara asılmasın.
Cüzdanda taşınmasın.
Telefonda hiç olmasın.

Bir kitap arasında saklansın yıllarca..
Özledikçe açıp bakılan..

Sararsın solsun ama hiç yok olmasın..
Yüzyıllar sonra bile görenlere..
Bakar bakmaz aşkı anlatsın.
Ve iki insan birbirine nasıl bu kadar,
güzel bakar dedirtsin...!

Alıntı

En güzel gülüşünle karşıla beni
İşte geldim yanına yorgun ve yitik
Yılmışım, yıkılmışım, kahrolmuşum
İçimde tarifsiz bir gariplik

Anlamaya çalış bir şey sormadan
Yaklaş yanıma, gözlerime bak
Dağıt saçlarını çocuklar gibi
Sonra başını omuzlarıma bırak

Dertliyim, kahırlıyım, efkarlıyım
Ağır, çaresiz hüzünlerle geldim sana
Birlikte ömür boyu yaşayacağımız
Perişan gecelerle, günlerle geldim sana

Paramparça hayallerim, umutlarım
Ne kalmışsa içimde kırık dökük
Al, yeniden yarat beni, ayıkla arıt
Baksana, bütün ışıklarım sönük

Pelte pelte karanlığım koyu, zifir
Göklerin üstüme abandığı gecelerdeyim
Dinle,sana bir şarkı söyleyeceğim özlem dolu
Dinle, bütün çalgıların sustuğu yerdeyim

Oysaki sen aradığım, bulduğumsun benim
Oysaki bu en güzeli kavuşmaların
Bakma şimdi böyle kahırlı olduğuma
En mutlu şiirleri söyleyeceğim sana yarın

Yeter ki mahşere dek beni özle beni sev
Zamanların en ölümsüzünde yaşat beni
İşte geldim yanına alev ,alev dopdolu
Al dilediğin gibi yeniden yarat beni

Ümit Yaşar Oguzcan

Hiçbir ilişki rastlantı değildir...

Hayatımıza giren herkes, ruhsal bir görevle gelir. Bazen bizi sevgiyle büyütmek, bazen de acıyla olgunlaştırmak için. Ama her ilişki, bize kendimizi hatırlatmak için oradadır.

Ne kadar zorlu olursa olsun, yaşadığın her bağ seni içindeki güce, sabra ve farkındalığa taşır. Kurban değil, öğrenen ve öğreten bir ruhsun. Çünkü bu yolculukta herkes seçilmiştir — ya bilinçli ya da ruh düzeyinde...

İlişkilere kader değil, farkındalıkla bakarsan; her ayrılığın da, her kavuşmanın da ilahi bir planla örüldüğünü görürsün.

İlişkiler sınav değil, aynadır. Ve her ayna, içindeki gerçeği gösterir.

Uğur Narlıdere...

Her şeye boşver ve aşkı yaşa… İlle de büyük aşk olması gerekmez; yaşanan her aşk büyüktür, yeter ki tadını çıkarmasını bil…
Çok büyük umutlar bağlama, yarını hiç düşünmeden, günü gününe sev, sevginin tadını çıkar… Sevgide geleceği düşünürsen aşkı, bombok edersin. Sakın haaa…
Sonsuz, monsuz diye karşındakinin başını yeme…
Her şeye boşver; öylesine sev ki, sevdiğini bile umursama, salt kendin için sev, bencilce yaşa aşkı, bütün maddesiyle…

Aslolan aşktır yaşamda…

Dolu dolu, dolu dizgin, zilzurna, saniye saniye aşkı yaşayarak sev…İki yıl, üç yıl sürecek diye umutlanıp enayilik etme…İster sürer, ister sürmez… Sen o anı yaşa yeter ki…
Yüce şeyler düşünme severken, sevgiyi berbat edersin; çünkü sevginin kendisinden daha yüce bir şey olamaz.. Sakın kuşkulara kapılma. Karşındakini didikleme, yiyip bitirme… Severken yirmi yıl sonrasını değil, yirmi dakika sonrasını bile düşünme, sevginin içine edersin…

An an yaşa, derin derin hem de…
Afferin sana…
Severken bunları düşünme, lütfen yarınsız sev!

Hadi, sevgiyle öperim.
Yaşa sen!..

.
Yarım Kalmış Öyküler/Aziz Nesin
..

Aziz Nesin ve eşi Meral Çelen

14Temmuz2025

Ya sesini özlersem o zaman ,özlemi hafifletmeye yetecek mi fotoğrafların...
#sözleringücü
#özlem
#ütopiksöylemler
#anlamlısözler
#kavuşmakyoksaözlemçaresizliktir
#Dilekdemiş

Kadın şöyle dedi:

“Doktor çağırma…
Sadece huzur içinde uykuya dalmak istiyorum, elin elimdeyken.”

Adam, ona geçmişi anlattı.
İlk karşılaşmalarını, ilk öpücüklerini…

Ağlamadılar.
Gülümsediler.

Hiçbir şeyi pişmanlıkla anmadılar.
Minnettardılar.
Sonra kadın yavaşça fısıldadı:

“Seni daima seveceğim.”

Adam karşılık verdi,
alnına yumuşak bir öpücük kondurdu.

Kadın gözlerini kapattı ve huzurla uykuya daldı,
eli hâlâ onun elindeydi.

Aşk…
Gerçekten de hayattaki tek önemli şeydir.
Çünkü her insan dünyaya yalnızca sevgiyle gelir,
ve bu dünyadan yalnızca sevgiyle gider.

Bir düşün.

Meslek, kariyer, banka hesabı, sahip olduklarımız…
Hepsi sadece birer araç.
Gerçekten önemli olan hiçbirini yanımıza alamayız.

O halde sev…

Seni gerçekten sevenleri sev.
Hayatında ondan daha önemli hiçbir şey yokmuş gibi sev.
Alıntı

Birine hasret kalmak,
yüreği öyle güzel olgunlaştırıyor ki.
Birini severken büyüyorsun,
onun hasretiyle olgunlaşıyorsun...

Sabahattin Ali

#olsun

Özlem, yeniden gelecek misin bana sorusuna
Artık yanıt bulamama konumudur.
Ne zaman hiç gitmeyeceksin sorusunun ise daha hiç sorulamadığı konum…”

“Özlem, kendinden dirhem bırakmadan katılmak istemektir bir şeye:
Hep, her şeyiyle; her şey hep, o olsun, istemek…
Özlem hep, her şeyi ister
Bir şeyde her şeyi; birisinde herkesi…”

Oruç Aruoba

Leyla'ya sormuşlar ;

Mecnun mu seni daha çok sevdi
yoksa sen mi?

-Leyla;

-Elbette ki ben daha çok sevdim..! demiş
Herkes çok şaşırmış bu cevaba..

-Nasıl olur o senin aşkından çöllerde gezdi,

-Aklını kaçırdı ..!

Leyla;

-O aşkını hep dillendirdi, herkese anlattı, içini boşalttı.. Bense hiç kimseye söyleyemedim, yüreğimde bir sır gibi sakladım..

-Şimdi kim daha çok sevdi siz söyleyin?
Bırakalım Mevlana cevap versin bu soruya;

-Sır gibi seversen eğer muradın çabuk gerçekleşir, Tohum toprağa gizlenerek yeşerir.

-Aşkta konuşma, aşktan bahsetme yoktur.
Aşkı yaşamak vardır. Aşkta inlemek, gözyaşı dökmek vardır. Bu gözyaşları sana kafidir..!

-Aşk; susmaktır Ey Sevgili!....
Anladım ki,
derin ve esrarengiz olan her sey susuyor..

Alıntı

Bir ilişkiyi sürdürmek için sadece aşk yeterli mi?
Hayır. Ve belki de bu, bizim kuşağımızın en büyük yanılgılarından biri.

Aşk bir başlangıç noktasıdır.
Bir alevdir.
Ama odun ya da oksijen olmadan, alev söner.

Bir ilişkiyi sürdüren şey, sadece duyguların yoğunluğu değil;
duygusal olgunluk,
iletişim,
ortak bir vizyon,
ve saygıdır.

Birini derinlemesine sevebilirsin…
…ama yine de bu ilişkide acı çekebilirsin.
Delicesine âşık olabilirsin…
…ama günlük yaşamda uyumsuz olabilirsin.

Aşkın şunlarla desteklenmesi gerekir:
– Ortak değerler
– Birlikte gelişme arzusu
– Yıkıcı olmadan çatışmaları yönetebilme becerisi
– Ve en önemlisi: karşılıklı bağlılık ve inşa etme iradesi

Çünkü evet, aşk gerçek olabilir ama beslenmezse, sürdürülemez.
Ve bazen eksik olan aşk değildir…
…saygıdır, çabadır ya da sabırdır.

Bu yüzden, hayır, aşk tek başına yeterli değildir.
Ama sağlam bir temel varsa, aşk harika bir başlangıçtır.

Alıntı(Sosyal medya-Eda Mutfakta)

Bitmesi gerekiyorsa biter.Ne uzatma,ne zorlama ne de kabadayılığa da gerek yoktur.Başlamak kadar bitmek,doğmak kadar ölmek olağandır ve bitmeden yenisi başlamaz her bitiş bir başlangıca kapı aralamak içindir.Her ölüm bir doğuma her veda bir hoşgeldine gebedir.Gece hep gece olsaydı,gündüzü bilemezdik gece veda etmeli ki gündüz gelebilsin,yaşatabilsin güzelliklerini.Biterkende severken de ne kadarsa yüreğin o kadardır ederin ,edebin...
Ve sebepsiz değildir;
suskunluklar, vedalar.Vardır bir değil bin nedeni.

Demiş Dilek
""Mutlu olduğun yere geri dönme.
Bu, melankolik bir tuzaktır…
Her şey değişir ve hiçbir şey eskisi gibi kalmaz — sen bile.
Aynı manzaraları ya da aynı insanları arama.
Zaman kirli oynar; bir gün seni mutlu eden her şeyi mutlaka yıkar.

Bir zamanlar mutlu olduğun yere geri dönme.
Orayı hafızanda sakla, olduğu gibi… ama geri dönme.

Hayat devam ediyor.
Keşfedilecek yeni yollar,
Gezilecek yeni yerler var.
Ve başkaları bizi bekliyor." "

— Roberto De Niro

Ben Sende Yansam
Sana yüreğimi versem ömrün bende kalsa
Onuda diz boyu sevgi yağmurlarıyla sulasam
Ruhumda esen sesin ömrümde kalsa
Onuda diz boyu sevda sağanakları alsa
Bende yansam sende yansan aşk olsak.Bana gözlerini versen görsem sevgini
Dünyayı seyretsem o güzel rüyayı
Sana gönlümden versem yaşasan o güzel dünyayı
Tutsam ellerinden dalga olsam denizlerin sahilinde
Bende yansam sende yansan aşk olsak .

Yavuz Bayram Çalışkan

"Bazı kadınlar sol göğsünün altında mayın taşır beyler.
Oraya ilk ayak basan adam, ayağını çekip gitmeye kalkışırsa eğer; Mayın patlar,
Kadın dağılır,
Adam ölür kadının sol göğsünde.
Sonra bir daha kim gelip giderse gitsin sol göğsün altındaki kente, asla aynı etki yaşanmaz.
Bir mayın bir defa patlar beyler, bir kadın gerçekten bir defa sever.
'Bir şiir bir kez yazılır.
Bir kitap bir kez okunur.' gibi çürütülebilir bir tez değildir bu.
Bir insan bir kez ölür, türündendir.
Hatta düpedüz eşdeğerdir ikisi.

Ve sevgilim, sana gelince..
Bir gün uğrarsan sol göğsümün altındaki kente, hüzünlü bir sesle; 'Buralar eskiden hep benimdi.' diyeceksin kendine.."

Tuğba Karademir

Bana İyi Gelen Bir Tek Sen
Gidişinin ardından yazıyorum bu satırları,
Bir deli rüzgar gibi geçtin hayatımdan…
Ne zaman duruldun, ne zaman savurdun beni,
Bilmiyorum.

Sadece yüreğimin orta yerinde bir fırtına var,
Ve içinde hâlâ senin sesin çınlıyor:
“Gitmek zorundayım…”


Oysa ben…
Kalmanı diledim hep.
Çünkü bana iyi gelen bir tek sendin,
Bir tek sen…

Bir mezar taşı kadar sessizleşti içim,
Ne ağlamayı becerebildim ne de unutmayı.
Ruhum acıyor…
Her özlem, her anı,
Kalbime kazınmış bir yara gibi.

“Hayat kısa,” dedin.
Ama sen gittin.
Ve ben kaldım
Yarım bir şiir gibi, yarım bir adam gibi…
Bir gözyaşına sığan
Binlerce sessizlikle…

Biliyor musun,
Aklım sende kalalı çok oldu.
Gece olurken,
Göz kapaklarımın altına sen düşüyorsun
Ve ben her gece seni
Yüreğimde taşıyarak uyuyorum.

Sarılmak…
Ne kadar basit bir kelime değil mi?
Ama sensizliğin içinde
Dünya kadar zor.
Kollarımı açınca boşluğa çarpıyor ellerim,
Senin olmadığın her an biraz daha küçülüyor
Bana ait dünya…

Özlemek,
Bir zehir gibi kanımda dolaşıyor.
Ne kadar içsem de seni hatıralardan,
Ne zaman gözlerimden geçsem
Gözyaşı oluyor adın…

Gitmek kolaydı belki,
Ama kalmak…
Kalmayı seçseydin,
Bambaşka bir ömür yazardık birlikte.
Şimdi sen uzakta bir yabancı şehirde
Belki gülüyorsun bir başkasına.
Ve ben
Mezar taşı gibi içime gömmüşüm her gülüşünü.

Bu mektubu sana gönderemem belki.
Ama bil ki her harfi yüreğimden kopup geldi.
Aşk hala burada.
Ruhu paramparça ama sana ait.
Sadece…
Bir tek sen.

Her şeyde sen varsın.
Ve ben, seni hâlâ çok özlüyorum.

06.07.2025
ZAMAN TÜNELI

SEN GÜLÜNCE...

Sen gülünce
yorgun şehirlerin taş duvarlarında
birden yankılanır çocuk kahkahaları,
sökülür suskunluğun paslı kilitleri
bir kuş uçar kalbimin avlusundan
güller açar, ellerimin titreyişinde bile
bir bahar başlar
ayrılıklara inat.

Sen gülünce,
yıkılmış bir baharın orta yerinde
filizlenir suskun dallar
sular yeniden yürür köklerin nabzına,
kör tomurcuklar uyanır
ve gövdesi yanmış güller
tek tek, utana sıkıla
yeniden doğar.

Sen gülünce,
zamanın küskün akrep ve yelkovanı
birbirine kavuşur,
bütün saatler kalbimde
aynı anda çalar seni.
Bir kuş sürüsü geçer içimden
adını heceler gibi
rüzgâra savrulan dualarla.

Sen gülünce,
rüzgâr bile durur
bir an gözlerini dinlemek için,
bir an nefesinin sıcaklığında
çocukluğunu bulur dünya.
Kırık aynalardan yansıyan umut
toparlanır,
yeniden insan olur.

Sen gülünce,
kırk yıldır susmuş çeşmeler
bir adımla çözülür
ve ben, bin keredir kuruduğum çöllerde
ilk kez
suya dokunurum.
Gözlerinle sulanır
göçebe ruhum,
köksüz kalbim
bir yere tutunur.

Sen gülünce,
bütün karanlıklarıma af çıkar
çünkü bir gülüşünde
gökyüzünün tamamı gizli,
ve ben
sadece bakmaya cesaret edebilirim
çünkü başka hiçbir kelime
bir gülüşünü anlatmaya yetmez.

Sen gülünce
karanlık pencerelere ışık düşer,
üşüyen geceler ısınır
buz gibi hatıralar çözülür yüreğimde.
Bir dua yükselir,
adını anar,
adını öper
adını dokur rüzgâr.

Sen gülünce
her kelime göçer gözlerine
ve ben susarım;
çünkü bin şiir yetmez
bir gülüşüne.

Sen gülünce,
anılar bile susar,
bir tek sana bakar zaman.
Kırık aynalar onarılır yüzümde,
ve ben,
bir ömrü sana sığdıracak kadar
cömert olurum kendimden,
çünkü bilirim
sen gülünce dünya bile
daha güzel döner.

Sen gülünce,
yüzyıllık yorgun dualarım
süzülür göğe,
gözbebeklerinde bir cennet bulunur
dizlerimin bağı çözülür,
affeder beni ömrüm
ve en günahsız yanımla
yeniden başlarım sana.

Sen gülünce,
küllerimden doğar
bir başka ben,
adını yudum yudum içen,
korkularını avuçlarında unutan.
Gülüşün, kurak ufkumda
bir sabah ezanı gibi
rahmettir,
merhamettir,
beni hep yeniden yeşerten.

Peri Feride ÖZBİLGE

GÜLÜŞÜN KALIR BENDE...
__En büyük armağan; bir insanın sana gülüşünü emanet etmesidir.__

Bir gülüş bıraktın avuçlarıma,
suskun bir şehrin uyanan sesi gibi
çok şey yarım kalmışken
yalnız senin gülüşün tamamladı içimdeki boşluğu.

Kıyamet gecelerinde bile
o gülüş gelir aklıma,
karanlık duvarlarıma ay ışığı sürer,
ellerimin titreyen çizgilerine
sonsuzluk yazar.

Gözlerin, uykusuz dualarıma konan
bir beyaz kelebekti,
ama ben
en çok gülüşünde sığındım hayata;
çünkü o gülüş,
bir ölüyü bile diriltecek kadar
delicesine güzeldi.

Sesinde kırık bir mevsim vardı,
gülüşünle bahar taşırdın
dallarımın kuruyan yerlerine
ben sana tutunamadım,
bir tek gülüşün kaldı bende,
çünkü bazı mucizeler
yalnız bir tebessümde gizlenir.

Zaman usul usul çekildikçe bedenimden
yaralarımı yokladım,
hangi sözden kanadım,
hangi bakıştan düştüm bilmiyorum
bilirim, senin gülüşün,
içime sürülmüş bir iksir gibi
yıllarca ayakta tuttu beni.

Bir şiir okur gibi
geçtim hatırandan,
kulağımda asılı kalan sesin,
gecenin en dipsiz kuyularında bile
yolumu buldurdu bana.

Ey gülüşüyle kalbimi mühürleyen,
şimdi bin yıl sonra bile
adıma hatırlanacak tek izsin
bir gün adını unutsam,
gözlerini unutsam,
yüzünü bile unutsam
emin ol,
gülüşün kalır bende.

Bir çocuk rüyası kadar masum,
bir annenin duası kadar berrak
bir gülüş, işte o gülüştü bana kalan
ne öfke silebildi izini
ne de zamanın çürütücü eli;
sen gittin ama
gülüşün hâlâ soframda ekmek gibi,
su gibi,
eksilmez bir umut gibi durur.

Bir gün her şey bittiğinde
yorgun kalbim susmayı öğrendiğinde
belki son nefesimde
ruhum senden vazgeçer
hatırla, dudaklarının ucundaki o ışık
hep kalır bende.

__Hatıralar unutulur, ama gülüşler insanın damarında akar__


Peri Feride ÖZBİLGE

** İlahi Tecelli **
Zamanın Ötesi

Tesadüf değildir
İlahi bir tecellidir belki de
Kaleminle vurularak
Ellerinden ölmek
Tam da doğduğum günde...

Deliliktir sevmek, hepsi bu

Gözlerinde yandım ilkin
Bir kıvılcımda, belki bir yangında
Bir ismin gölgesinde, bir harfin ucunda
Kendimi unuttum
Dedim: delilikse bu, bırak olsun!Günleri büktüm, suskunluklara sardım
Kahkahaları rüzgâra verdim
Sana yazdım, uykusuzluğa sarılarak
Kalbimi koydum kalbine
Dedim: aşktır, hepsi bu!Bir masala uyandım sevinçle
Çay bardağına gökyüzü koydum
Çatlayan kelimelerden şiir yaptım
Sen güldün, ben dünyayı unuttum
Dedim: deliliğimiz kutsaldır, hepsi bu!Ayakkabılarımı çıkarıp attım
Yalınayak gezdim sokakları
Seninle yürüdüm, adımlarınla susarak
Bir duvara başımızı yasladık
Dedim: aşk sığmaz eve, hepsi bu!Bir gün giderim
Ama kalırım sende, bir harf kadar
Bir nefes kadar
Belki de bir delilik anısı gibi
Dedim: seni sevmek yaşamaksa, yaşamak deliliktir!
Hepsi bu!

Ay Vakti