Dinlemiyorum artık insanları
Ne konuşulanların önemi var
Ne yanımda olanların
Hiç kimsenin önemli olmadığı
Bu dönemde önemli olmak
Aptalcaydı
Koyduğumda yastığa başımı
Kaybolurdum düşlerimizde
Şimdi uyandım
Düş sadece avunmak için,
Gerçek hayatla yüzleştiğimde anladım
Evim sandığımda duvarlar üstüme yıkıldı
Yıkıldım
Beni anlamadın anlamanı da beklemezdim zaten
Dalmışım bir rüyaya işte peşinden koşuyorum
Koşmak yorucu değil de vardığımda
Uyanmak istemiyorum
Kayıt Tarihi : 16.8.2024 01:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.