Tarihin bir bir yağmalanıyor,
Kanıma dokunuyor, uyan İstanbul.
Sokakların, meydanların yozlaşıyor,
Canına okunuyor, uyan İstanbul.
Çamlıcası, Heybelisi, Ayasofyası,
Nerde kaldı paytonla ada sefası,
Düşündükçe dert oluyor içime cefası,
Sırların dökülüyor, uyan İstanbul.
Gece sokakta bekçilerin olurdu,
Uzaktan külhanların naraları duyulurdu,
Hak, hukuk, adalet kadılardan sorulurdu,
Yüreğin sökülüyor, uyan İstanbul.
Komşunun komşuya saygısı vardı,
Avamın ulemaya saygısı vardı,
Hainde bile Allah kaygısı vardı,
Ecelin yazılıyor, uyan İstanbul.
Fazla söz söylemeye ne hacet,
Döndü cehenneme iken cennet,
Ne sabır kaldı nede selamet,
Mezarın kazılıyor, uyan İstanbul.
Kayıt Tarihi : 19.9.2002 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakkı Hakan Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/19/uyan-istanbul.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)