Ben karanlığın içinden doğduğum gün
Aydınlanacak benimle yolların
Dağılacak o üzerindeki kara bulutlar
Yeşerecek
Ovalarda yüzyillardır uyuyan çiçekler
Güneşi başımda
Yıldızları kucağımda getiriyorum
Uyan
Bak
Artık içinde hiç gecesi olmayacak
Bir gün başlıyor
Varlığında sınırı olmayan
Kalbinde sevgiden başak bir şey bulunmayan
Ben doğuyorum karanlıktan
Seni çağların nefretinden
Savaşi meydanlarından
İhtirasların çoşkusundan
Egonun esaretinden
Aydınlığa çıkaracak Ben'im
Ben senim
Uyan
01,01,1991 Köln / Almanya
Nilgün NartKayıt Tarihi : 27.2.2007 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgün Nart](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/27/uyan-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!