O eski geniş yapraklı kavağın altında tanışırdık hayatla.
Genelde kavgalar oyunlar arasında geçerdi.
Çocukluğum gençliğim ince naifti bilhassa insanlar tanıdım güçlüydü babaydı.
Koruyan canı can bilen anneler görürdüm merhametliydi şefkat sarardı sofraları epeyce.
Yoksuldu belki evler ama muhabbetliydi çoşkuluydu.
Sonra çokça zaman geçti denilmez ölüm tinetide buldu kapıyı.
Kardeşler ayrıldı, kapılar ayrıldı,
Ayrıldıkça olgunlaştı genç halen acıydı fakat
Nefes tükenmeden gidilirmi bu pespaye yalan dünyadan uyan gafletten üstadım uyan..
Sabah namazı oldu bak kalk ve titre artık yer ondan can ondan.
Şükür de sana kalsın dua edebildikçe nefesde yettikçe biraz...
Kayıt Tarihi : 23.8.2019 00:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
