Utansın Şiiri - Müslüm Bayram

Dünya çilesini içmiş ey ana
Tanrı buna şahit bende şahidim
Hile düşüncesi kem nazar sana
Feleğe batmayan gözler utansın

Denizlerin şanı boncuğu inci
Şiarın tatlı söz ham beyne sancı
Konağın sımsıcak (s)anmaz ki hancı
Endamın tartmayan bezler utansın

Beşeri âlemde benim atamsın
Toprağın arıdır gonca tutamsın
Analar sultanı başta yatansın
Ocağın tütmeyen közler utansın

Sevgin okyanustur tükenmez asla
Dillere destansın çeşnisi aşla
Önünde eğilip mühürüm başla
Divanda ötmeyen sazlar utansın

Özlü sözlerinden köyün tepesi
Bir yaşam barınır kulak küpesi
Beyhude yakarış avaz nefesi
Namını gütmeyen bozlar utansın

Hazan esti bağın yaza çevirdin
Karlı yağdı dağın aza çevirdin
Tutmayınca sağın naza çevirdin
İzinden gitmeyen yüzler utansın

Asır ömre bedel anlamak seni
Tatlı özlemlerle dinlemek seni
Fikir yoksununa binlemek seni
Ekini yetmeyen özler utansın