Utandım Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

UTANDIM
Hele gelip dinleyiniz halimi
Anlata anlata dilden utandım
Hakka karşı bükemedim belimi
Söyleye söyleye elden utandım

Hey benim bu ömrüm beyhude geçmiş
Ağlayacak yerde yüzüm hep gülmüş
Bülbül gülün etrafında hep dönmüş
Batkımda bülbüle gülden utandım

Durmadan deridim çalışmak neymiş
Bağ bahçe dolaşıp dererdim yemiş
Eve geldim rabbim rızkım göndermiş
Bükerek boynumu haktan utandım

Ah bir hayvan bile olmadım ben
Hakkın huzurunda veremedim ten
Her zaman gezerdim sevinçli ve şen
Ama şimdi ise dosttan utandım

Allah akıl vermiş bizlere niye
Ah ederek baktım geçen seneye
Hakkın yarattığı arı sineğe
Baktım da yaptığı baldan utandım

İsmet Murat söyler sözlerim acı
Bu dünyada kaldım yedi yabancı
Ak düştü saçıma kalbimde sancı
Görünce serçeyi daldan utandım