Utanç Şiiri - Gerçeğim Uçurum

Ey içimizdeki aşk filizlerini
kasırgalarıyla kıran yüzyıl
ey kuraklığın zulmü
-açlık kokulu gülüşün-
kederinde yoksunluk
sevincim nerde
sevincim nerde
enkazında kaldım geçmişi arayışın...
dokunduğum mavilerimi düşürdüm
gökyüzünden
ve denizlerden
şimdi unutulmuş bir mavidir gökyüzü
-müsveddesidir umudun-
ve bir hurafe şimdi aşk
tüm anlamları hayatlarımızın
bir adı olmalı utançlarımızın...