Üşüyorum Şiiri - Emrah Coşan

Eriyor fikirlerim
Damla damla
Gözlerinin ıssız peteğine
Sonra
Yatak halinde
Yanaklarının üryan tatlılığına…

Kevser dudaklarımı yıkıyor
Fikrimin nazlısına bengisu içirerek
Sırat kaşlarının güneşe açıldığı boşlukta
Ninni sevimliliğinde uyuyor, çocuksu acılar

Bir yandan özlemim yüzüne gölge
Bir yandan saçlarına meltem halinde…

Kentimin ılık bir güneşi
Aşk besteliyor birden
Farjad’ın kemanından
Ve terliyor şimdi bütün kar taneleri..
Ama
Önü büyük başlarla kapalı isim yolcuları
Kışta kalmış
Senden yoksun bir sokakta
Hicvediyor soğuğu
Yüzlerindeki tüyler
Sıcağa çoook tezat…

Üşüyorlar
Sesinin sessizliğinden
Üşüyoruz
Coğrafyanın ırağından
Üşüyorum
Suç mu sensizlikten karda yatmak?
Üşüyorum…
Seni sevgisiz, beni sensiz bırakma…