mutlaka üşüyordur kirpiklerin şimdi
bakışlarının değdiği yerde yangınlar çıkarken üstelik
gardiyansız bir mahkumun voltasındaki
zaman parçaları isyan ederken
her havalandırma anında
güneşin önüne gerilen bulutların insafsızlığına
anlamak bu kadar acı verir insana
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta