Üşüyen Bir Seçeyim... Şiiri - Yorumlar

Hayatta hedeflediği birçok şeyi başarmış, idealleri, kariyeri, kültürü, azmi ve sevgi dolu bir kalbi olmasına rağmen bir insan neden yalnız kalır?

Yalnızlık kader midir?

Yatığın evin zzindan,duvarlar gardiyan ,iştiğin ve yediğinin arkadaş olduğu,yanındakiler bir yere kadar yoldaş olduğu çok sesli ortamda bile sesiz ve yanlızlığın filimini şiirleştirmiş ,şiir yazan değil şiir şaire caan arkadaşım..bay yorumcu))

sevgili dost,
Yüreğine salık,
Şiiriniz oldukça etkileyici.
kutluyorum.......



BELASINA SEVDALANDIĞIM ÇİÇEK



Söyle bana;
ey belasına sevdalandığım çiçeğim...
Bimem ki;
Sana olan hasretimi, nasıl da ifade edeyim....
İstersen Mem olayım,
Hasretlik şerbetinden kadeh-kadeh içeyim,
Olalım seninle Mem-u Zin...
İstersen;
Ferhat olup,
Dağlerı delik-deşik deleyim,
Olalım seninle Ferhat'la Şirin....
İstersen de;
Sen ateş ol,
Bende olayım tinerle-benzin...
Offf bile çekmeden,
Ateşin çocuklar gibi.
Cayır-cayır yansın bedenim...


Söyle bana nedir bu;
Zaman-zaman,
Yüreğimi param-parça parçalayan...
Beynimde;
Fırtınalar,kasırgalar koparan...
Ve
Hasret sancısıyla sızlayan,
Ateşten gömlek bu sevdan...
Öylesine bir sevdaki;
Yazsam da kitaplara sığdıramam...
Öylesine bir sevdaki;
Kar etmedi,
Ne kara zindan,
Ne de,verilen bunca ferman...


İşte bölesine tutkun,
İşte böylesine vurgunum sana,
Ey belasına sevdalandiğim çiçek...
Seni sevmek;
Ölümlerden,ölüm beğenmek demek..
Bazen idam sephasına çekilmek;
Bazende;
Faili meçhullere gitmek demek....
Ama bir gün;
Pat diye patlayacak bu yürek...
Patlasın ki;
Bitsin artık;
Yıllardır sürüp gelen bu hasret....
Patlasın ki;
Açılsın bahçemde,
Gökkuşağı renkleriyle, açılsın artık,
Belasına sevdalandığım yasaklı çiçek....


Sevgilerimle...