Üşütünce özlemin Şiiri - Hatice Ak

loş ışıklar altında, buz gibi bir bank
bakışlarım, kendimden uzak mı uzak
ahşap bir masayla iki de bardak
biri benimse eğer, diğeri senin mutlak

içinde ne var diye hiç düşünmem
ister zehir olsun, isterse zemzem
ne fark eder, tek yudum alamam ki
değilsen yanımda ve yüreğimde sen

bir an hayalin takıldı gözlerime
bekliyordum öylesine mutsuz
umutsuz ve öylesine durgun

özlem; nasıl can yakar
nasıl sıtmalı gibi üşütür
sen anlamazsın gülüm
ben asıl bu demlerde
yaşama sarıldıkça ölürüm

29.04.2010