Üstüne Üstlük Yekta

üstüne üstlük kendim istedim gitmek bu defasında
gel gelelim bi parçam mutlak,
nöbet bekliyecek, dibinde bi yerlerinde
ve sen de, üstüne üstlük
böyle çekip gitmek varmıydı diyeceksin
cevap vericem
böyle kalmak varmıydı diye

kaldığımı bile anlamayacaksın
çalan müziğin bi yerlerin de olucam
belli ki sen, müziği bile duymayacaksın
çareler düşüneceğim, üstüne üstlük
o sırada sen, bütün çareleri, dışlayıp
kalkacaksın oturduğun yerden
sıyıracaksın kendini o an, günün bütün yorgunluğundan
yorgunlukların arasında kalıcam bi anda
aynı zamanda, çevrenden geçen insanlardan,
biriymişim gibi davranıcam, üstüne üstlük

söyle hadi yapamadıklarını Yekta*
istediklerini söyle
ki genişletmek boynumun borcu olsun ufkunu

bak yine çapraz geçmeye başladı ışıklar
bakmadan kalkıp gidesim geliyor buralardan
üstüne üstlük, vakit de geç oldu
üsttelik üstümde ki şarap yasağı hàla kalkmadı
öyle ki, gözle görülecek kadar hasretim bu merete
ve ben bunun etkisiyle
ne içersiniz diye gelen garsona
şarap görünümünde çay diyorum
gayet açık

işte beklediğim tepki de geliyor garsondan

- Nasıl yani?

cevabım çok net;
eğer ki asiysen, hele bi de özgürlük düşkünüysen
damlat biraz kanından çayın içine, kàfi

işte aynı tepki bi kez daha

- Nasıl yani?

cevabım bi kez daha çok net;
boşver bayan... ben bu teklifi züleyha'ya yaptım sana değil.

bayan içi içini yiyerek
bi kez daha veriyor o efsanevi tepkisini

- Nasıl yani?

artık cevap vermiyorum.

Aralık 2001, İstanbul

* Daha önceki şiirlerimi okuyanlar, Yekta'nın kim olduğunu anımsayacaklardır.