Altımdan kayıyor gibi yeryüzü sanki düşeceğim öyle bir anda yüzüstü
Dilimden düşmüyor dertli bir türkü sağolsun o en sevdiğim bıraktı bu hüznü
Üstüme çöküyor gibi gökyüzü sanki boğulacağım görmüyor ki göz gözü
İçimden gelmiyor ki gülebileyim ne de olsa ömrümün gün ışığı söndü
Doyar oldum yemeden içmeden artık bir lokma ekmeği bile zor yutuyorum
Kayar oldum bak ellerimden düşürdüm düşüreceğim kendimi zor tutuyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta