Ustam Şiiri - Nimet Öner

USTAM

Bana yürümeyi öğrettiğin gibi, durmayı da öğret ustam..
Konuşmayı öğrettiğin gibi, susmayı da öğret..
Ağlamayı öğrettiğin gibi, gülmeyi de öğret!
Ustam, yüreğimde patlama oldu! Ben iyi değilim ustam ben iyi değilim.
Susma hiç değilse yaralarımı nasıl saracağımı anlat bana.
Söyle ustam bir tarafı ölmüş birinin, hangi dünyaya ait olduğunu anlat! Anlat ki, yerimi bileyim ustam.
Nefessiz kaldım bana rüzgar gönder diyemiyorum.
Ah ustam bir bilsen sustuklarımı, bir bilsen yuttuk larımı, bir bilsen ustam bir bilsen, yutkunduklarımı!
Daha fazla acı çekmeyeyim diye,
Hani sahipsiz coğrafyalarda yaralı atları vuruyorlar ya, Vallahi çekip vururdun beni..
Yaralıyım ustam gırtlağıma kadar
Bedenimde hiç bir baharın yeşertemeyeceği, kuru dallar var..
Madem ki anlatamıyorsun
Madem ki öğretmiyorsun
Madem ki susuyorsun
O zaman;
Sar beni ustam bir sigara kağıdına, ateşle göç ateşiyle
Yanıp biteyim kehribar tütünle iç içe
Sonra küllerimi, yağmurun ellerine bırak eriyeyim ustam
Eriyip toprağa karışayım
Ah ustam katliam var gönül evimde ben iyi değilim ustam ben iyi değilim

Nimet Öner