Usta12 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 12

Ruhum yaşıyorken güz sürgünleri,
Nasıl geçireyim günbegünleri,
Özlemle yad edip eski günleri,
Andıkça yüreğim kanıyor usta,

Kadir kıymet bilmeyenler yüzünden,
Oluk oluk yaş boşanır gözümden,
Nasiptar değilim diye çözümden,
Beni gören mecnun sanıyor usta,

Ova, bayır, ırmaklarda, göllerde,
Dağda, taşta, sahralarda, çöllerde,
Tipi, boran, fırtına da, sellerde,
Ruhup ıstırabı anıyor usta.

Kazancıma haram lokma katmadım,
Üç kuruşa şerefimi satmadım,
Selavatsız yatağıma yatmadım,
Kadir Mevlâm beni sınıyor usta.

Zahiren müslüman, batınen haram
Zade kul yüzünden pul oldu param,
İstedim vermedi bozuldu aram,
Lokmayı zakkuma banıyor usta.

Kul Müçtehit idim söndü ocağım,
İflas etti yürümüyor bacağım,
Hakkımı mahşere bırakacağım,
Dedim atam beni kınıyor usta.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şair