Usta'ya Mektup Şiiri - Yüksel Aytuğ

Üzülme Orhan veli,
tam zamanında gittin buralardan
tam zamanında...
Adına şiirler düzdüğün,
türküler yaktığın İstanbul'un
için için ağlamakta...

Artık,
Urumelihisarı'nda oturup,
türkü tutturacak yer de kalmadı...
O Şehirler Sultanı ki,
soyunup turkuaz kaftanından
beton grisine sevdalandı...

Ustam, ne yazık ki
hiçbir kadının ayakları
değmiyor artık suya...
Marmara'nın karabatakları
kara-batak oldu,
gömüldü Florya'ya...

Ey garip Orhan Veli,
İstanbul'u artık kimse
gözü açık dinleyemiyor...
Kimsenin içinden
ispirto kokulu rakı şişelerinde
balık olmak gelmiyor...

Yaşasaydı,
her gece gökyüzünü maviye boyayan
Dalgacı Mahmut'a sorardık:
Havada asit yağmuru,
suda mükleer atık,
bedava olsa
kaç yazar artık? ...

İşte bir garip mektup sana,
Boğaz'ı sıkılan İstanbul'dan...
Dedim ya ustam,
tam zamanında gittin buralardan...