Usta 99 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 99
Şu karşı manavın patronu var ya,
Çürük malı üste düzüyor usta.
Özü fitne dolu, yüreği dar ya,
İkaz eyledin mi kızıyor usta.

Değer biçer kuşandığın taftaya,
Veresiye dersen vermez haftaya,
Saat başı geçmiyor ki yaftaya,
Her dem zamlı fiyat yazıyor usta.

Kazıktan nasibi alırken köylü,
Giyimi afili, fötürü tüylü,
Birini gördümü, ağalı beyli,
Konuşup masayı diziyor usta.

Saat beşten sonra smokin giyip,
İşçiye kalfaya hoşça kal diyip,
Edebliymiş gibi kafayı eyip,
Caddede sokakta geziyor usta.

Giyimi afili, bedenen diri,
Yüzüne nüksetmiş ruhunun kiri,
Yanından geçti mi garibin biri,
Tepeden tırnağa süzüyor usta.

Sırtımı dayayıp ulu çınara,
Müçtehit olarak baktım bir ara,
Külhan beyi gibi atarak nara,
Geleni geçeni üzüyor usta.

Sözlük:
Tafta:Bir tür sert, ipekli kumaş.
Bu kumaştan yapılmış:

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü