Usta 44 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 44
Her kerli ferliyi adam belleme,
Ruhundaki çirkefliği gör usta,
Lokman hekim olsan dahi elleme,
Onarılmaz; vicdanları kör usta.

Sermayesi hak kelamı olanın,
Besmelesiz beti benzi solanın,
Ne hikmetse riya ile dolanın,
Eşi, dostu, akrabası gür usta.

Hani diyorsunya hüsnütelakki,
İle insanları eyle telakki,
Bulunmuyor kainatta inanki,
İnsanoğlu kadar zalim tür usta.

Hoş görünüp tabuları yıkanın,
Dudağından tatlı kelam çıkanın,
Dara düşüp dişlerini sıkanın,
Fışkırıyor dimağından çor usta

Öyleleri var ki deryayı aşmış,
Padişahlık makamına ulaşmış,
Lakin vicdanları şerre bulaşmış
Bulunmuyor simasında nur usta.

Bir kenara atıp ahde vefayı,
Ulu orta yerde çekip kafayı,
Çektirerek nas' a cev-rücefayı
Atıyorlar meydanlarda tur usta.

Hafızamda canlandırıp yöreyi,
Karış karış gezdim şu yer küreyi,
İnceledim her bir metre kareyi,
Göremedim adilane mir usta.

Müçtehit olarak aldım kaleme,
Nam salsa da kâinatı aleme,
Düşürerek ıstıraba eleme,
Bir gün yutar hepimizi yer usta.

Sözlük:
Hüsnütelakki: İyi karşılama, iyiye
yorma
Telakki: Kabul etme, sayma
Dimağ:Beyin, Bilinç
Ahde vefa: Verdiği sözde durma
cevr-ücefa:Eziyet, Zulüm
Mir :Baş kumandan, Amir
Emir, Bey

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü