Usta 43 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 43
Küçük yaşta vardım gurbet iline,
Sorma benim meziyetim çok usta,
Tek tek bastım kapıların ziline,
Çıkan attı üzerime ok usta.

Benim hünerimi keşif ettiler,
Nerye gitsem baş ucumda bittiler,
Etrafımda toplanarak kıptiler,
Yaşadılar şok üstüne şok usta.

Lokanta da çıraklığa başladım,
Soğan soydum, patatesi haşladım.
Kem söz etti müşteriyi taşladım.
Haksızlığa tahammülüm yok usta.

Kim ne yapsın benim gibi zebunu
Değirmenci oldum, öğüttüm unu,
Üzerine boca ettim sabunu
Köpürdü kabardı oldu kek usta.

Derken beni eylediler bahcivan,
Kazma gülle oldu, ben de pehlivan,
Vurur vurmaz yere yığıldı tavan,
Dalı taşıyamaz oldu kök usta.

Bağ sahibi geldi durumu gördü,
Baba yiğitliği ileri sürdü,
Elimi uzattım fireyi verdi,
Meğer varmış cüssesinde tik usta.

Müçtehit olarak bedenim diri,
Hangi işe girdim ise takdiri,
Bekler iken layık görüp tekdiri,
Alelusul eylediler fek usta.

Sözlük:
Kıpti: Eli sıkı, cimri.
Zebun: Güçsüz, zayıf, âciz

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi