Usta 39 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 39
Otur da anlatayım olanları bire bir,
Sokakta birileri şerri anıyor usta.
İnsanlığı bitirdi enaniyetle kibir,
Parmağını uzatıp leşe banıyor usta.

İtibar eyleyerek uyanlar müptezele,
Nefsi emmare ile tutuşarak el ele,
Hoş görü tevazuyu çevirdiler gazele,
Yüreğim kavruluyor, içim yanıyor usta.

Şirrete ortak olup, zulme boyun eyenler
Grantuvalet giyip yolda ilerleyenler,
Din ahlaktan bi haber başı göğe değenler,
Sorsan kendilerini adam sanıyor usta.

Biz ne idik, ne olduk, nasıl geldik bu hale,
Diye hiç düşünmeden bulunduğun mahale,
Başını kaldırıp bak, sığınarak iyhale,
Yasalar suçlulara imkan tanıyor usta.

Analiz eylemeden toplanan delilleri,
Göz önüne getirip yapılan ihlalleri,
Methusena ederek lal olası dilleri,
Eğrileri bırakıp düzü kınıyor usta,

Müşahede eyleyip doldurulan forum'u
Kul Müçtehit arzetti vaziyeti durumu,
Mahlûkat-ı ağlattı vicdanların kurumu,
Düşündükçe derinden yaram kanıyor usta.

Sözlük:
Müptezel: Saygınlığını yitirmiş
değersiz

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü