Usta 37 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 37
O kadar yalnızım ki, bir o kadarda yorgun,
Saç sakalım ağardı, çile başladı usta,
Gönlümü yaraladı dosttan yediğim vurgun,
Yüreğimde ıstırap elem kışladı usta.

Temmuzun sıcağında giyinerek beyazı,
Söğüdün gölgesinde beklerken imtiyazı,
İliğimi kuruttu tan vaktinin ayazı,
Gelen tekmeyi vurdu, giden dışladı usta.

Ne yaptıysam bir türlü şansım yaver gitmedi,
Elemim kamburlaştı bozdur bozdur bitmedi,
Hüsnü niyet besledim dürüstlük kâr etmedi,
Hasret klavye oldu, hüzün tuşladı usta.

Sam yeli tersten esti kızıl kana boyandım,
Sabırla, metanetle karakış'a dayandım,
Uyudum gece vakti, ağrı ile uyandım,
Hararet tavan yaptı, acı taşladı usta.

Bakarak gam üstünde süre gelen fışkına,
Kimliğimi unuttum dönüşerek taşkına,
Müçtehit kul ne yapsın, söyle Allah aşkına,
Eyyam-ı bahur har'ı teni haşladı usta.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü