Usta 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 2
Terki diyar eyledi bilcümle hayallerim,
Yaram kabuk bağladı, nasırlaştı ellerim,
Yavaş yavaş terk etti, maddiyat severlerim.
Yüreğim kan ağlıyor, ruhum ayaz da usta.

Geçitler kapatılmış, tutulmuş tüm kavşaklar
Konferans, Turnuvalar, göstermelik şakşaklar,
Kene gibi yapıştı, semiriyor yavşaklar,
Bahane arıyorlar, ap ak beyaz da usta.

Mazlumu hor görüyor lüks düşkünü fukara,
Mesleği ukalalık, aldırmaz edep ara,
Kafa dersen o biçim atıyor her dem nara,
Her türlü maskaralık nüksediyor avaz da.

Ne diyeyim bilmem ki böyle çarpık düzene,
Bir işe yaramayıp aylak aylak gezene,
Garibanı sömürüp dudağını büzene,
Haktan af diliyorum her gün niyaz da usta.

İsmet Murat haykırır, sadece gerçekleri,
Kökünden kuruttular, dalları çiçekleri,
Rant sahibi yaptılar avare köçekleri,
Onlarına gözleri darbuka, saz da usta.