Usta 14 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

USTA 14
Sorma sakın bana halin ne diye,
Hayatım dönüştü trajediye,
Gündüz sahralara, gece vadiye,
Gam yükü çekmekten yoruldum usta.

Bir zamanlar ben de gönül eyledim.
Hikaye anlatıp, türkü söyledim,
Ruhum durgunlaştı, iflas eyledim,
Issız bir köşeye kuruldum usta.

Bileği bükülmez cengaver idim,
Pehlivanlık listesinde var idim,
Hasret kazanında piştim eridim,
Kerime okuyla vuruldum usta.

Gitmek üzre yola çıktım otağa,
Birden kalktı Sam rüzgârı atağa,
Hep ten beni sürükledi batağa,
Sanmaki çağlayıp duruldum usta.

Seyahat eylerken aşk kervanında,
Mola verdim gönül şadırvanında,
Elem tokmağıyla, gam havanında,
Dövüldüm ah ile karıldım usta.

Kul Müçtehit idim yıprandı mest'im,
Yarıldı tabanım, çatladı dest'im
Hısım akrabadan selamı kestim,
Canan deyu taş'a sarıldım usta.
İsmet Murat Müçtehit)
Tüm. San. Der.
İç Anadolu Bölge sorumlusu
Genel Başkan yardımcısı