Usandım yorgunum Şiiri - Adem Eminoğlu

Gönül ile verdik savaş
Bıktım, usandım, yorgunum
Harmanımı sardı ataş
Yaktım, usandım, yorgunum

Zulümden öte beriydim
Ben elli yıllık kar idim
Rüzgar savurdu eridim
Aktım,usandım, yorgunum

Nedir sendeki bu gaye
Oturur beklersin paye
Koca bir hiçmişsin, saye
Baktım, usandım, yorgunum

Duygu demet hasret çiçek
Haram oldu yorgan döşek
Vakit geldi kalkıp göçek
Çıktım, usandım, yorgunum

Unuttum sevda rengini
Olmuşum çile zengini
Bulmadı gönül dengini
Sattım, usandım, yorgunum

Evvel buldum bende seni
Ruhum üryan, ıssız gemi
Eminoğlu düşüncemi
Yıktım , usandım, yorgunum