Usandım gardaş Şiiri - Tuncay Akdeniz

Adaletsiz bir düzenin
Başından usandım gardaş
Haram pişiren kazanın
Aşından usandım gardaş

Şimal cenûb garbı şark'ı
Kimin kimden üstün farkı
Şu devranın dönen çarkı
Dişinden usandım gardaş

Kendini sofu sayanın
Yetim hakkını soyanın
Şükür demeden doyanın
Huş'undan usandım gardaş

Dertlinin kanar yüreği
Yıkılmış gönül direği
Gözleri görmez gerçeği
Şaşından usandım gardaş

Bala şeker katan razı
Haram lokma yutan razı
Alan razı satan razı
İşinden usandım gardaş

Köşe dönmek olmuş sanat
Zenginleri zaten abat
Güçsüzü yeniyor kuvvet
Tuşundan usandım gardaş

Hicabi ar'a büründüm
Altmış yıldır hep süründüm
Mutluymuş gibi göründüm
Düşünden usandım gardaş

Hiç kimseye olmaz kinim
Türk yaşarım İslam dinim
Leke kabul etmez genim
Fişinden usandım gardaş

Kul Tuncayım bende ferdim
İnsanlıktır büyük derdim
Dostum dedim gönül verdim
Taşından usandım gardaş